Voor de gasten uit haar B&B die niet meer zo goed ter been zijn of geen rijbewijs hebben organiseert Francine af en toe het 'Weekje Anders' om ook hen kennis te laten maken met een prachtig stukje Portugal.
Column: weekje anders
Ik heb net een ‘Weekje Anders’ achter de rug en dat was leuk. Voor degenen die niet weten wat een ‘Weekje Anders’ is, leg ik het hier nog even kort uit. We organiseren een week vakantie waarin we de mensen van het vliegveld afhalen en terugbrengen en hen vijf dagen lang de highlights van de Costa de Prata laten zien. Je hebt dus je eigen gids en chauffeur. Dit speciaal voor mensen die het lastig vinden in een vreemd land te rijden. Ik vind dat ook mensen die niet meer zo goed ter been zijn, of geen rijbewijs hebben en de leeftijd van de rugzaktoerist voorbij zijn, ook dit stukje van Portugal moeten kunnen zien. Nou dat hebben we dus net weer gedaan. En het was weer gezellig. Met als hoogtepunt een bezoekje aan Nazaré, de plek, waar de hoogste golven ter wereld zijn.
Nazaré is een oud vissersdorp, waar de vrouwen nog in klederdracht lopen. Kenmerkend zijn de korte, wijde rokken en schorten, omdat ze altijd de zee in moesten kunnen lopen om de boten op het strand te trekken en de vis uit te laden. Nu besloten we om vanaf de haven langs de boulevard te lopen naar het einde van het dorp, waar een treintje omhoog gaat om de mensen die de Sitio willen bezoeken het gemakkelijker te maken. Boven in de Sitio, waar de belangrijke(re) mensen woonden, staat een prachtige kerk, met boven het altaar, een bijzonder beeldje.
Terwijl de wind ons bijna van het platform afblaast, kijken we naar deze indrukwekkende film
Vanuit de kerk lopen we naar de vuurtoren die onder aan een landtong staat. Boven op het kerkplein is het windkracht 5 ongeveer en is het dus al behoorlijk winderig. Maar naarmate we omlaag lopen richting de vuurtoren, neemt de kracht van de wind toe. In de (vroegere) vuurtoren is sinds dit jaar een permanente expositie ondergebracht met wat ‘gladde’ beelden. Het hoogtepunt voor ons is echter de film van Garrett McNamara. Terwijl de wind ons bijna van het platform afblaast, kijken we naar deze indrukwekkende film, waarin Garrett McNamara de golven bedwingt. Ongelooflijk. Wat een kracht. Helaas als we terug willen lopen, hebben we problemen.
We zijn eenvoudig niet in staat om tegen de wind (windkracht 9 hier op dit punt) terug te lopen. Ook gearmd lukt het maar moeilijk. Dus vragen we een lift. Daar de Portugezen tot de drie hartelijkste volkeren ter aarde behoren, moet dat lukken. En dat is ook zo, alleen treffen we een Fransman, maar die is ook aardig. Thuis gekomen, evalueren we de week met onze gasten en komen gezamenlijk tot de conclusie dat het ‘weekje anders’ meer aandacht verdiend. Bij deze dus.
