Henk Griffioen (76) is vrijwilliger bij een dak- en thuislozenopvang in Utrecht. Iets kunnen betekenen voor de medemens geeft hem veel voldoening.
“Via mijn kerk hielp ik 17,5 jaar geleden met een kerstdiner voor dak- en thuislozen. Sindsdien ben ik niet meer weggegaan bij de Tussenvoorziening (die toen nog anders heette). De organisatie helpt dak- en thuislozen in Utrecht met verschillende vormen van hulp en opvang. Ik ben betrokken bij de Sleep-Inn ’t Snurkhuis en ’t Smulhuis, zij gaan over nachtopvang en eten. We houden de organisatie voornamelijk draaiende met vrijwilligers, daar ben ik ontstellend trots op.”
Naar Santiago de Compostela
“Tijdens mijn werkzame leven was ik economieleraar. Na veertig dienstjaren mocht ik eruit, maar ik was 59 en had nog geen zin om te stoppen. Ik werkte nog twee jaar door en wilde beginnen aan een derde jaar, toen een vriend me eraan herinnerde dat ik nog zoveel andere dingen wilde doen. Ik besloot te stoppen met werken. Het leek me makkelijker het werk los te laten als ik iets ter vervanging had, dus toen ben ik naar Santiago gaan lopen. Dit is uitgegroeid tot een passie; reisleider zijn is nu een grote hobby van me. Daarnaast heb ik een club opgericht voor oud-collega’s zodat we het contact met elkaar behouden.”
Smijten met opscheplepels
“Ik hou van de omgang met andere mensen: dat was plezierig in mijn vak als docent maar nu ook als vrijwilliger bij de Tussenvoorziening, in de club met oud-collega’s en als reisleider. Een keer per maand geef ik een gratis maaltijd voor zestig daklozen bij ’t Smulhuis, normaal kost dat 2,50 per persoon. Het geeft veel voldoening als je merkt dat je wat voor mensen kunt betekenen. Na de maaltijd schuif ik graag aan voor een gesprek. Laatst sloeg iemand uitbundig zijn armen om me heen en riep ‘Henk ik vind dit zo fantastisch’. Het maakt mij gelukkig als ik anderen zo kan helpen. Toch is het niet altijd eenvoudig: ik heb weleens een opscheplepel tegen mijn hoofd aan gekregen van iemand die boos was.”
Keuze of noodlot
“Dak- en thuislozen zijn niet de makkelijkste mensen in de omgang, je leert om stevig in je schoenen te staan. In de 17,5 jaar dat ik vrijwilliger ben, heb ik heel wat mee gemaakt. Daarom werd mij tijdens een lustrum gevraagd of ik iets over mijn belevenissen wilde vertellen.In ruil voor sponsorgeld hield ik een lezing over de vraag of dakloos zijn een keuze of noodlot is. We haalden daarmee voldoende geld binnen voor het lustrum, maar ik besloot ook daarna door te gaan met de lezingen. Regelmatig kom ik in kerken, bij verenigingen of bij Rotaryclubs om te spreken. Het geld dat ik daarmee verdien gaat naar gratis maaltijden.” (Red. deze foto is genomen bij de jaarlijkse bbq, welke wordt gefinancierd met het geld dat Henk ophaalt met zijn lezingen)
Ontspanning
“Ik had moeite met stoppen, maar ik mis mijn werk niet meer. Ik begin de dag altijd rustig, samen met mijn vrouw Leny drink ik koffie op bed en lezen we de krant. Ik heb veel te doen, maar pensioen betekent voor mij ook rust en ontspanning. Leny en ik reizen met de caravan door heel Europa of vliegen voor een vakantie naar andere continenten.”
Vrijwilligerswerk
“Ik kan iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen na zijn of haar pensionering. Met de vrijwilligers van de Tussenvoorziening gingen we laatst een weekend weg om te praten over beleid en gezellige dingen te doen. We speelden het spel Weerwolven en zaten tot drie uur ’s nachts aan het kampvuur, dat had ik voor mijn pensioen nooit gedaan!”
Informatie
Wilt u meer informatie over de Tussenvoorziening of uzelf aanmelden als vrijwilliger? Kijk dan op de site van de tussenvoorziening.
Tekst & foto: Sophie Louise de Groot
