Soms krijg ik een opdracht en denk ik, mijn hemel wat moet ik daarmee!

Soms krijg ik een opdracht en denk ik, mijn hemel wat moet ik daarmee!

Het huis van Lucas (77) en Tiny de Vos (75) staat vol kunst. Hij draait potten, zij beschildert servies. Werken met klei bracht De Vos ontspanning naast zijn werk.

De passie voor zijn hobby verdween niet toen Lucas vier jaar geleden stopte met werken. De Vos: “Pottendraaien is zo heerlijk, het brengt je in een hele andere sfeer. Het is een leuke techniek. Je legt een grote klomp klei op de draaischijf, maakt je handen en de klei nat en begint met draaien. Eerst zorg je dat de klei exact in het midden van de schijf staat, dan trek je de klei omhoog. De randen moeten dan overal even dik zijn en niet scheefgroeien. Het glazuur – dat ik zelf meng – moet écht goed zijn om de keramiek af te maken.”

Geen creatieveling

“Ik ben een echte technicus, geen creatieveling. Als ik op mijn keramiekcursus in Ede bijvoorbeeld de opdracht krijg om een beeld te maken dat rust uitbeeldt denk ik: mijn hemel, wat moet ik daarmee? Ik maak vooral vazen, schalen, decoratieve bollen en kandelaars. Die worden thuis tot steen gebakken in mijn eigen oven, die ook door mijn vrouw wordt gebruikt.”

Porseleinschilder

Ook de vrouw van Lucas is creatief. Tiny is namelijk porseleinschilder. “Meestal decoreer ik wit porselein. Ik geef daar zelfs wekelijks les in aan een aantal dames. Voor al mijn kinderen heb ik een set gebaksschoteltjes beschilderd, eentje met fruit, eentje met bloemmotieven en eentje met dieren. Daar zijn ze allemaal heel erg zuinig op.” Lucas: “Wat ik nou zo leuk vind dat is dat we ook wel eens iets samen doen. In onze woonkamer hangen bijvoorbeeld decoratieve bollen die ik heb gedraaid en mijn vrouw met viooltjes heeft beschilderd.” Tiny: “En we zijn altijd erg geïnteresseerd in elkaars creaties.”

Gastles

“Door pottenbakken kon ik altijd mijn ei kwijt naast mijn drukke baan. Toen ik in de jaren ’80 werkte bij een school voor zeer moeilijk lerende kinderen, kwam een docent van mijn keramiekcursus langs voor een gastles pottendraaien. Dat ging zo leuk dat ik dacht: ‘ verdraaid, misschien kan ik die jongens wel leren draaien!’ Daarvoor moest ik het natuurlijk eerst zelf leren.”

Doorwerken

“Officieel ben met mijn 65e met pensioen gegaan, maar ik heb veel langer doorgewerkt. Thuiszitten op een stoel is niets voor mij. Vlak voor mijn pensioen verloor ik mijn baan schooldirecteur. Omdat het moeilijk was om een baan te vinden, ben ik met een eigen bedrijfje lesmateriaal gaan verkopen aan scholen. Dat ben ik blijven doen tot mijn 74ste jaar. Toen moest Tiny geopereerd worden en was ik thuis meer nodig.”

Meer thuis

“Nu doe ik veel meer in het huishouden. Koken, boodschappen doen, dat soort dingen. Maar ik hou gelukkig nog genoeg tijd over voor mijn hobby. Ik draai altijd bij de keramiekcursus in Ede, vooral omdat ze daar elektrische draaischijven hebben. Dat we daar met een groep bezig zijn met keramiek is natuurlijk hartstikke gezellig. Al ben ik vaak zo geconcentreerd bezig, dat ik niet eens doorheb wat er om me heen gebeurt.”