Column: ‘Aan de wandel’

Column: ‘Aan de wandel’

Er zijn allerlei manieren om je hoofd leeg te krijgen. Alleke deelt haar ervaringen met ons in de column 'aan de wandel'.

Er zijn allerlei manieren om je hoofd leeg te maken. Zo merk ik persoonlijk bijvoorbeeld dat als ik schilder of beeldhouw er wonderen gebeuren. Wandelen hoort daar zeker ook bij. Na een wandeltocht met mijn honden lijkt het of alle muizenissen al lopend oplossen in de omgeving.

Al eerder hoorde ik van het Pieterpad en de Santiago de Compostella route, maar sinds enkele jaren is er ook een Hertogenpad, en warempel dat pad loopt vlakbij mijn plekje. Je begint in Breda en al wandelend passeer je allerlei leuks bij Dorst en de Drunense duinen.

Je wandelt door de Bossche Broek bij Den Bosch, komt voorbij Heeswijk kasteel en de Kersouwe om daarna richting Bedaf bij Uden te gaan. Mocht je nog zin en energie hebben dan kun je zo door naar de grote Peel en het Leudal, om te eindigen in Roermond.

Hertogenpad

Regelmatig komen er wandelaars een nachtje logeren en hoor ik hun positieve verhalen over het prachtige Hertogenpad. De laatste keer was er een wat oudere heer met een wandelstok. Hij was vol lof en was onderweg naar Breda. ”Uw plekje ligt heel gunstig voor ons wandelaars” vertelde hij me, maar verder vertelde hij niet veel. Hij was moe en ging vroeg slapen.

Toen ik in de ochtend aan hem vroeg of hij een goede nachtrust had gehad, beaamde hij dat en toen ik vervolgde met “Wat vreselijk die ramp met dat vliegtuig hé?” keek hij me wat bevreemd en nadenkend aan en antwoordde: “Tja, kan ik er wat aan doen of er iets aan veranderen?” En inderdaad, dat kunnen we niet. Hij was al weer vroeg in de benen en vertrok met frisse moed.

Een met de natuur

Kort daarvoor waren er twee oudere dames die ook het Hertogenpad liepen en heerlijk uitrustten op mijn bank in de B&B. Ze lagen relaxt onderuit, nippend aan een kopje thee met een puntje taart wat ik hen had aangeboden. Ik was namelijk net bij mijn schoonzoon, de brood en banketbakker, op bezoek geweest.

Toen ze hoorden dat lopen ook mijn interesse heeft kreeg ik allerlei goede adviezen en tips zoals; “begin rustig aan hoor, bouw het langzaam op”. ” Wij lopen al 4 jaar enkele weken per jaar met elkaar en vaak praten we helemaal niet maar genieten alleen maar. Daarvoor is deze route zeer geschikt, je voelt je regelmatig een met de natuur.”

Samen is leuker dan alleen

Waarom zou ik het niet eens proberen? Lopen is voor alle leeftijden en in het handige boekje staan volop bushaltes vermeld, dus mocht het niet meer lukken is er geen man overboord. Maar in je eentje lopen lijkt me minder leuk. We leven in 2014 dus mede-wandelaars vinden via 50-plusser of Facebook moet vast lukken.

De tijd van beperkte contacten en mogelijkheden ligt definitief achter ons, want als je eenmaal met een computer overweg kunt is de wereld plotseling veel groter. Geïnspireerd door mijn gasten wordt het plan steeds realistischer en wordt het werkelijkheid want………….

De eerste geïnteresseerde meldt zich aan, en wel mijn vriendin Marian. Ze heeft een mooie route van 9 kilometer gevonden en dat lijkt me om te beginnen meer dan genoeg. Het is warempel zelfs een stukje hertogenpad. Dit blijkt een prachtige wandeling door Bosche Broek te zijn, een mooi stuk natuur bij Den Bosch. De route heet ‘Moerasdraak’.

Inmiddels hebben we hem gelopen en het is een aanrader. De natuur is gevarieerd en de omgeving verrassend. Op een gegeven moment kom je bij een zelfbedieningspontje wat na wat gehannes zomaar lukt.

Deze wandeling geeft je een hele andere kijk op Den Bosch. Erg leuk en ontspannend en je komt alleen maar vriendelijk groetende mensen tegen. Op je gemakje loop je de route in een kleine vier uur dus, go with the flow” En mocht jij je willen beperken tot een paar kilometer, dat kan ook hoor.

Alleke