Was het vorig nog vrijheid blijheid, nu handelt Wim het liefste eerst de klusjes af. Hoewel, tijd om te genieten is er altijd.
Column: als het regent in mei, is april voorbij
Ik moest denken aan deze tegeltjeswijsheid die bij mijn zoon op het toilet hangt, toen ik de eerste mei ’s morgens vroeg uit het raam keek. Grauw, grijs, regen. De waterdruppels plakken zelfs bovenaan tegen het raam, dus er staat ook veel wind. Balen! Sinds gisterenmiddag logeren twee kleinkinderen bij ons. Ze spelen best heel lief samen, hier binnen, maar het lijkt erop dat ze zich een beetje gaan vervelen. Opa en oma hebben niet zoveel speelgoed als zij zelf thuis hebben en buitenspelen is er vandaag niet bij. Dus, kom, trek je schoenen en jas aan, we gaan naar Ballorig. De kids vermaken zich er urenlang en opa kan ondertussen een stukje schrijven aan zijn nieuwe column. Waar slecht weer al niet goed voor is.
In die drukke ruimte gevuld met heel veel kindergeluiden – het is voorjaarsvakantie – trok ik me terug in mijzelf en mijmerde over de afgelopen weken. April was een prachtige maand met zelfs een paar zomerse dagen. In zijn geheel de op twee of drie na warmste aprilmaand sinds men dit registreert. We hebben van die mooie dagen geprofiteerd om ons chalet eens grondig een voorjaarsschoonmaakbeurt te geven. Vorig jaar – mijn eerste pensioenjaar – hebben we meer genoten van het leven en de klussen een beetje verwaarloosd. Nee, dat klopt niet helemaal, we hebben het wel gedaan, maar écht verspreid over het hele jaar, omdat ik zo nodig wilde ervaren wat het is om niets meer te ‘moeten’. Als we toen maar een beetje het gevoel ‘geen zin’ hadden, dan stelden we de klus uit. Zo waren we dus in september nog steeds een laatste voorjaarsklus aan het doen. Vorig jaar dus vrijheid blijheid, dit jaar hebben we toch maar wat meer structuur aangebracht. Eerst klusjes afhandelen, dan genieten…
We zijn echt lekker bezig geweest. Buitenkant van het chalet soppen, terras reinigen, groene aanslag verwijderen, dakgoot schoonmaken, ramen zemen, bankjes opnieuw in de beits, blad verwijderd, oude verwilderde beplanting vervangen door mooie nieuwe bloeiende planten. Alles is spic en span. Ook thuis hebben we de handen uit de mouwen gestoken: balkon en galerij schoongemaakt, ramen gelapt, en de plantenbakken weer gevuld. En zo zit je dan als pensionado ineens achter de geraniums. Nou ja, tijdens het planten dan. Het is een vrij sterke fleurige plant, die ook best eens een weekje zonder water kan. En dat is handig als je regelmatig elders verblijft.
De rest van het jaar hoeven we dus geen grote buiten-schoonmaak-klussen meer te doen. Alleen een beetje bijhouden natuurlijk. We kunnen dus eens wat vaker wandelen, fietsen of een paar dagen weg.
Hebben we in april dan alleen maar gewerkt? Nee, absoluut niet. We zijn een paar keer lekker gaan fietsen in de regio. Prachtige routes met behulp van de welbekende knooppunten. Wat een superhandige tool is dat toch. En de vandaag begonnen meimaand = fietsmaand. Dus we gaan zeker een aantal dagen lekker op pad. Misschien wel meer dan vorig jaar. Waar we vorig jaar niet eens aan toe zijn gekomen, is een paar daagjes ergens in een hotelletje. Fietsen mee en nieuwe streken ontdekken.
Vorige week zagen we weer eens een leuke aanbieding in onze mailbox: vier dagen in een hotel in Sauerland, inclusief ontbijt en diner voor in totaal nog geen honderd euro per persoon. We hebben de agenda opengeslagen en meteen geboekt. Heerlijk toch, om spontaan zulke dingen te kunnen doen.
We zijn wel vaker in Duitsland op (korte) vakantie geweest, de vorige keer was twee jaar geleden in november in Rüdesheim. Ook een mooie omgeving, maar het was zo herfstig! Grijs, vrij veel regen, mist, korte dagen…
Maar nu is het voorjaar, dus langere dagen en de weersverwachting is goed.
We zijn nog nooit in Sauerland geweest. Op internet las ik dat het vooral bekend is door de wintersport, met Winterberg als bekendste plaats. Het moet in deze tijd van het jaar een fijn wandelgebied zijn met leuke stadjes en zo. Veel vakwerkhuizen. We gaan het zien en beleven.
Als de kids vanmiddag naar huis zijn, gaan we spulletjes opzoeken en klaarzetten en morgen gaan we naar Bad Fredeburg (of all places). Het moet een mooi plaatsje zijn met zo’n vierduizend inwoners en een hoogteverschil van vierhonderd à vijfhonderd meter! De fietsen laten we toch maar thuis. Stevige wandelschoenen mee. We gaan genieten.
Wim.
