Schrijven is helend. Haar gedachten en ervaringen toevertrouwen aan het papier is iets dat Alleke altijd door moeilijke tijden heen helpt.
Column: als korreltjes zand tussen je vinger
Zo ben je een meisje van 4 jaar, want vanaf die leeftijd begint ongeveer mijn herinnering pas echt, en zo word je een wat oudere dame. Daar tussenin zit een tijd die een verhaal verdient. De reden die me tegenhoudt om het verhaal dat er al ligt, in het openbaar te delen is dat ik in mijn eentje ben. Dat het niemand echt helpt om te weten wat er in het leventje van één individu allemaal is voorgevallen. Schrijven is helend en dat is echt zo, het heeft mij gebracht waar ik nu ben. Dat is misschien de boodschap die ik door kan geven. Er gebeuren dingen in het leven waar hele groepen mensen een trauma van hebben en waar boeken over worden geschreven, het helpt erg om te delen.
Mijn leven is er een van afscheid nemen, steeds maar weer. Gisteren kwamen mijn buurjongens inchecken, ze bleven een nachtje slapen en vandaag vertrokken ze naar hun nieuwe woning in Utrecht. Ik zal ze missen. In hun huis komen nieuwe mensen, dus wie weet wat dat weer brengt. In het leven is het een komen en gaan en ondertussen ga je verder met je eigen leven, dat blijft zich herhalen. Hopelijk nog lang, want ik ben nog niet klaar.
In 2003 begon ik met het opbouwen van mijn B&B, jarenlang heb ik met groot plezier mijn gasten ontvangen, maar ook dit is niet oneindig. Het kan nog een poos duren, of niet, dat er ligt helemaal aan hoe het zal lopen. Ondertussen bereid ik me voor, en drastisch. Eergisteren heeft een geïnteresseerde het hondenhok meegenomen want in het leven dat ik nu leef past geen hond. Kay hangt ingelijst in de keuken bij de deur en waakt nog steeds over me. Het opruimen van alle hondenspullen raakte me diep. Hij en mijn andere maatjes zitten in mijn hart. En waar ik ook heen ga, ze gaan met me mee, evenals mijn dierbaren die er niet meer zijn.
Ik ben vaak weg en kan me zo goed voorbereiden op een eventueel vertrek, wat ongetwijfeld gaat gebeuren. Het maakt het minder confronterend om langzaamaan al afscheid te kunnen nemen. Want hier wonen tot op hoge leeftijd is niet realistisch, het wordt op den duur te veel en te groot. Er is zo veel in en om dit huis, dus een planning maken is noodzaak. Ik kom er achter dat ik niet veel moeite heb om afscheid te nemen van materialistische dingen. Alleen wat mijn hart raakt moet mee en dat zijn geen meubels en zo. Toch zal het noodzakelijk zijn om een droge warme ruimte te zoeken voor de waardevolle eigendommen wat al met al is het aardig wat, zoals mijn ingelijste Kay en nog meer van dat, allemaal eigen werk wat ik niet weg wil doen, niet zomaar.
Tussen het plannen door ontvang ik gasten en neem ik boekingen aan. Mijn paaspoppers staan in mijn agenda en ook de foute partygasten kondigden zich aan. De lijndansers zijn net vertrokken en de bruiloftsgasten voor juli staan in mijn boek. Het is een fijne plek hier, voor mij en voor mijn gasten. Ik kijk uit mijn raam en zie allerlei soorten vogeltjes op mijn bakken voer zitten. Met op de achtergrond mijn heerlijke tuin bedekt door een deken van sneeuw.
Hoe het precies gaat worden is nog spannend, maar een groot deel van mijn leven blijf ik in een gebied omringd door natuur, want dat kan ik niet misse. Ik word er mee gevoed en ik kom er tot rust. Met mijn mobiel in mijn zak en oordopjes in repeteer ik soms mijn muziek of luister ik naar mijn favorieten in de natuur, dat kan ook.
En ja, ik word al wat ouder maar dat is geen reden om te stoppen met de dingen die je graag doet. Het zingen is daar ook duidelijk een belangrijk onderdeel van, ook al is mijn stem niet meer zoals hij ooit was. Als lage alt functioneer ik nog aardig. Tijdens de laatste repetitie oefenden we na lange tijd ‘One Word’ van Anouk en weer werd ik geraakt. De tekst is voor me geschreven en mijn lieve broertje vult mijn hart, met liefde. Ik zing voor hem alleen begreep ik hem wel, dat is een groot verschil. We hebben twee nieuwe liedjes in ons repertoire en vol enthousiasme werden ze neergezet begeleid door ons combo. Het was de eerste keer en we waren allemaal blij verrast door het mooie resultaat. ‘Sombody to Love’ klonk al erg mooi en ‘Geromino’, wat ik nog niet goed kon plaatsen klonk ook al veelbelovend. Zoals jullie begrijpen, ik ben nog lang niet klaar ook al zal het misschien op een andere plek zijn.
Alleke
