In de B&B van Alleke worden volop mooie dingen gecreëerd. Van gasten die handwerken, spelen op bijzondere instrumenten tot een schilderworkshop op doek. Nora, de nieuwe hond van Alleke moet af en toe nog wat wennen aan al die drukte.
Column: de kracht van creëren
Lopend door mijn huis komen me prachtige mysterieuze klanken tegemoet. De muren van mijn al oude pand zijn erg dik dus ik vraag me af waar het vandaan komt. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, ga de muziek achterna en beland bij mijn Syrische gast die in trance op een bijzonder muziekinstrument zit te tokkelen en waaruit hij die prachtige klanken tovert. Hij speelt dus niet alleen gitaar en als ik vraag wat voor een instrument het is antwoordt hij dat het een origineel Hongaars instrument is. Buiten zit mijn andere Syrische gast, hij is druk aan het schuren en boren.
De afgelopen weken heb ik ontdekt dat ook hij kunstzinnig bezig is maar dan met hout, kunstof en ijzer. Ik zag een in elkaar gevlochten krab van ijzerdraad, een minimotor van kunststof en nu is hij bezig aan een vogelhuisje want hij is dol op vogels. Die liefde voor de natuur deel ik met hem en samen hebben we fijne gesprekken. Toen mijn nieuwe hond Nora hem tegemoet kwam voor een eerste kennismaking schrok hij wel maar was snel gewend, nu zijn het dikke vrienden en gaat ze gezellig bij hem kijken terwijl hij druk aan het klussen is.
Mijn nieuwe zielenmaatje Nora is een verhaal apart maar eigenlijk weet ik het wel. Een volwassen hond heeft namelijk volwassen gewoontes en dat moet je maar kunnen begrijpen, dat gaat niet zomaar. Ze is nu ruim een week hier dus er valt nog genoeg te ontdekken maar dat doe ik met liefde, ze is het waard. Toen ze 2 dagen hier was ging ze samen met mij en mijn vriendin schilderen in het atelier, letterlijk want ze had een blauwe neus toen we klaar waren, die steekt ze overal in dus ook in de blauwe verf. We zetten altijd fijne muziek op en als het zo uitkomt maken we er een dansje bij, nou, dat vond Nora minder want ze werd onrustig en ging tegen mijn vriendin opspringen en blaffen. Na een paar dagen wist ik dat Nora echt mijn hond is en dat ze, als ze iets bedreigend vind alles in het werk stelt om mij te beschermen. De oplossing was om rust te creëren dus we gingen weer achter onze ezels staan, Nora kwam bij me liggen en wel met haar voorpoten over mekaar alsof ze wilde zeggen, goed zo creëer maar lekker. Mama cash zong uit volle borst en wij zongen uit volle borsten mee, gelukkig vond mijn hond dat wel goed.
Dit overbeschermende gedrag is soms wel lastig en de eerste die het ervoer was Hennie. Ik kwam na mijn wandeling thuis en hij liep buiten, Nora nam een sprint, sprong onrustig om hem heen en blafte hevig. Ze weet nu dat hij bij me hoort en nu hij ook zo nu en dan eten geeft en zijn stem wat hoger maakt accepteert ze het. Als er bezoek komt moeten we het goed begeleiden want een kleinere maat mens zou ze zo omver kunnen lopen. Mijn gasten hoeven zich nooit zorgen te maken want mijn hond gaat altijd in de privé tuin achter een groot hek als ik mensen verwacht, trouwens, het afgelopen weekend waren er gasten die haar graag wilde ontmoeten en ze hebben met haar met de bal gespeeld.
Nora is mijn hond en blijft mijn hond want ze creëert hier een voor ons veilige omgeving en zorgt voor meer rust in huis, want ze heeft een hekel aan stemverheffing en onrust. Ze houdt net als ik van lange wandelingen en zelfs van zwemmen al vindt ze het nu blijkbaar te koud. Ze ging tot haar knieën in het water en kwam snel weer terug. Kortom het grote verlies van Kay van maanden geleden wordt iets verzacht. Al hangt zijn schilderij in de keuken en kijkt hij op ons neer. En ik denk, je bent er nog een beetje bij jongen en je had dit vast erg leuk gevonden zo.
