Column: een nieuwe wereld

Column: een nieuwe wereld

Alleke neemt bijna definitief afscheid van haar B&B en duikt met veel energie een hele nieuwe bijzondere wereld in. Namelijk een vereniging midden in de natuur.

Column: een nieuwe wereld

Een nieuwe wereld, maar ook heel oud, hoe dat zit zal ik even uitleggen. Mijn B&B sterft een langzame dood want 18 mei ontvang in mijn laatste gasten. Heus, dat ging niet zomaar, want dit stuk in mijn leven bracht me veel goeds. Mijn gasten waren me lief en door mijn zorgzaamheid ontving ik veel warmte en respect maar aan alles komt een einde. Loslaten doet altijd pijn en de enige manier om dat voor elkaar te krijgen is om dit gegeven letterlijk te nemen.

Mij werd een compleet nieuwe wereld aangeboden en ik sta versteld over wat hier gebeurd. Het is een vereniging midden

in de natuur, en als je besluit voor deze hechte gemeenschap te kiezen word van je verwacht dat je een steentje bijdraagt en dat je diensten aanbied in een commissie, en warempel, de redactiecommissie was op zoek naar aanvulling. Ik heb wat toegestuurd ik mag mee doen.

Mijn taak wordt mede om columns te schrijven en activiteiten te verslaan, activiteiten zijn er genoeg dus ik zal me niet vervelen. Er mogen wat foto`s worden gemaakt en na toestemming worden ze geplaatst in de maandelijkse krant. Dit wordt een erg leuke uitdaging. Ook heb ik al wat schildersezels hier naar toe gesleept en een teeltbak op poten, want de konijnen en eenden zouden alles opvreten wat ik met zoveel zorg heb gezaaid. De eerste bloemetjes van de aardbeienplantjes steken hun kopjes boven de grond en ook de tomaten groeien welig. Dit is voorlopig even genoeg voor mij want thuis is er ook nog al staat het al een poos te koop.

Ik merk dat dit een goede manier is om los te komen van mijn oude leven al is de steeds terugkerende confrontatie zwaar. De echte streep kan ik nog niet trekken want het gras en onkruid groeit ook daar welig en de postbode komt elke dag langs. Ook voel ik sterk hoe hard ik daar heb gewerkt en dat het voorbij moet zijn, eigenlijk heb ik geen keuze en moet ik realistisch zijn. Jongere mensen moet het overnemen en hun dromen verwezenlijken want dat kan daar, zeker weten.

Ondertussen ontdek ik hier de oude waarden van hoe mensen met elkaar om kunnen gaan, die komen uit een oude wereld. Hier zorgt men voor elkaar en is er voor elk probleem een oplossing. Er zijn op allerlei gebied vaklui die zich inzetten waar nodig, maar ook advocaten en andere hooggeschoolden die waar nodig hun kennis inzetten voor de vereniging, en dat gebeurt op alle gebieden met gesloten beurs.

Ik houd jullie graag op de hoogte van al mijn nieuwe ervaringen en mijn inspiratie groeit dus daaraan is geen gebrek.