Voor elk mens is het belangrijk om een thuis te hebben. Alleke is haar thuishaven even kwijt en zwerft van de ene naar de andere plek. Ondertussen werkt ze er hard aan om van haar huis weer een thuis te maken.
Column: een thuis
Volgens mij is het voor elk levend wezen belangrijk om een thuis te hebben, kijk maar om je heen. Honden en katten komen altijd weer thuis. Maar ook konijnen kruipen terug in hun hol en vogels in hun nestjes. Wij als mensen hebben ook die behoefte aan een thuis, een veilige haven. En die was ik even kwijt.
Mijn plan was om vanuit mijn veilige haven weer mijn gasten te ontvangen en hen een rustige omgeving aan te bieden maar dat moet ik nog even beter voorbereiden. Mijn leven is namelijk volledig veranderd, in alle opzichten. Ik ben wel weer begonnen met aanvragen aan te nemen en hoop ik vele waardevolle ervaringen op te doen zodat mijn columns weer beter uit de pen komen.
Momenteel zwerf ik van de ene plek naar de andere en ben ik druk bezig om mijn thuis weer echt van mij te maken, dat is een hele klus maar het vordert gestaag. Hier en daar een likje verf en een afscheid van allerlei spullen waar ik niks meer mee heb geeft veel licht en ruimte. Ook de B&B krijgt een opknap beurt en dat mag wel een keer. Allekes-Inn bestaat al 15 jaar en ik denk, waar is de tijd gebleven. Het boekje vol belevenissen mag onderhand wel een vervolg krijgen.
De weg die ik koos was niet de gemakkelijkste maar het is me steeds gelukt om voor mezelf te zorgen, ook nu zal dat gaan lukken. Oké, ik lever veel in maar eigenlijk heb ik weinig met materiële zaken. Het autootje waar ik nu in rijd brengt me ook waar ik wezen wil. Er is veel moois voor in de plaats gekomen, maar ook veel rust. Dat is me alles waard. Je bent nooit te oud om te zoeken naar geluk al moest ik blijkbaar nog wel veel leren voordat ik dat vond.
Het autootje brengt me regelmatig naar een gemeenschap wat me doet denken aan vroeger tijden. De samenhorigheid en de veiligheid op het terrein is me veel waard. Als je er vertrekt gaat er geen deur op driedubbel slot want dat is niet nodig. Eigenlijk zoals er vroeger bij mij thuis een touwtje uit het kleine raampje in de voordeur hing, zodat je altijd binnen kon. Op het terrein is volop controle en vertrouwen, iedereen zorgt voor elkaar. Het is heerlijk om te ervaren hoe mensen daar met elkaar om gaan. Ik maak hier graag mijn tweede thuis van, zeker ook wel omdat je hoofdzakelijk buiten leeft en er in de omgeving volop prachtige natuur is voor heerlijke wandel en fietstochten.
En dan is er in mijn leven nog een derde thuis, gelegen in een leuk dorp met een erg gezellig centrum, en waarachtig, enkele minuten lopen en je word opgenomen in de levende gemeenschap, zit op een terrasje of loopt door de supermarkt. Afgelopen weekend nam ons koor deel aan een korendag in dat dorp, het was super. Ik kom er nu al een tijdje en dat zorgt er voor dat ik door diverse mensen word herkend en vrolijk word verwelkomt. Het is al enkele keren gebeurd dat we in een kroegje zitten en er spontaan gezamenlijk wordt gezongen. Eigenlijk is het bijna elk weekend een feestje en is het heel verleidelijk om hier vaak te vertoeven.
Voorlopig moet het even op deze manier en zijn we op zoek naar balans. Al is het wel erg bijzonder dat ik kan kiezen uit drie compleet verschillende leefomgevingen. Ik ben er van overtuigd dat het gaat lukken en dat we die balans vinden. De fruitbomen moesten het een jaartje zonder mij doen en hun boodschap, pluk ons pluk ons want we zijn rijp leg ik naast me neer, helaas liggen er kilo’s stoofperen en appeltjes met rode wangetjes te rotten op het droge gras. De bramen en de aardbeien waren dit jaar voedsel voor de vogels en de konijntjes die steeds brutaler worden rennen angstig de verte in want oh jee, mensen! Wel mooi hoe de natuur het over neemt als er geen mensen in de buurt zijn. Eigenlijk zonde om inbreuk te plegen maar ook ik woon hier en ga hard aan het werk om ook deze woonomgeving weer in balans te krijgen.
November loopt weer vol met aanvragen en zonet is er een schilder workshop gereserveerd dus er komt weer leven in de boerderij. Mooi is dat want dat is toch wel wat ik het liefste doe en nu met iemand naast me die mee denkt en die een grote steun voor me is.
Alleke
