Wim is blij verrast dat hij als oud-werknemer een bijdrage mag leveren voor het afscheidscadeau van de burgemeester. Hij denkt even terug aan zijn eigen afscheid waarbij hij ook zijn eigen glossy 'de Wim' kreeg.
Column: je eigen glossy
Binnenkort gaat onze burgemeester met pensioen. Als communicatiemedewerker mocht ik in mijn werkzame leven een aantal jaren met hem samenwerken. Ik mocht hem heel graag en had ook veel bewondering voor hem. Voor een gemeente van deze omvang had hij volgens mij eigenlijk te veel capaciteiten. Toen de vacature destijds open stond, had niemand gesolliciteerd naar het ambt in de destijds saaie, grijze gemeente. Deze ervaren bestuurder is toen nadrukkelijk gevraagd om te reflecteren. Tijdens zijn ‘bewind’ is er veel moois tot stand gebracht. Niet alleen door hem natuurlijk, maar zeker ook door de wethouders. Nu hij met pensioen gaat stonden de kandidaat-burgemeesters in de rij te trappelen van ongeduld om zijn positie in te mogen nemen. Er kan veel veranderen.
Een beetje tot mijn verbazing, kreeg ik via de mail een verzoek van mijn ex-collega’s om een bijdrage te leveren aan het inmiddels vrijwel traditionele afscheidscadeau van het clubje ‘communicatie’ voor een bestuurder, een manager of een bijzondere collega: een eigen Glossy. Bij mijn afscheid vorig jaar, kreeg ik een ‘Wim’. Een schitterend boekwerkje met veel foto’s en veel verhalen van en over mijn lange diensttijd bij de gemeente. Voor de burgemeester mag ik een pagina vullen als ‘pensioenervaringsdeskundige’ (mooi woord voor een spelletje scrabble). Hij heeft vorig jaar zelf een leuk stukje geschreven voor mijn boek en aan de hand van een aantal zinsneden uit dat verhaal kon ik een leuk stukje proza voor hem in elkaar zetten, waarbij ik – juist als ervaringsdeskundige – ook deze mooie website ‘Leef-je-pensioen’ natuurlijk heb gepromoot.
Inderdaad, alweer bijna een jaar geleden stond ik aan dezelfde rand van een nieuwe levensfase als de burgemeester nu. Voor mij ook meteen tijd om een voorlopige balans op te maken.
Balans, een woord met vele betekenissen. Op internet vond ik een site met 27 definities! De meest gangbare betreft de financiële situatie. En die is op dit moment zeker positief te noemen. Van mijn pensioentje kunnen mijn vrouw en ik samen (zij heeft geen inkomen) goed rondkomen.
Een andere betekenis van het woord balans betreft een soort weegschaal. En die slaat bij ons niet (meer) door. We zijn beide (bewust) flink afgevallen en voelen ons er heel goed bij. ‘Balans opmaken’ als gezegde staat voor ‘kijken hoe iets verlopen is’. En dat eerste pensioenjaar is zeker positief verlopen. Ik heb genoten! Mijn werk heb ik niet gemist (alleen de collega’s een beetje) en het is echt waar: er is gewoon geen tijd om in een zwart gat te vallen. Iedere week is goed gevuld. Vooral met genieten.
Dan even terug naar het stukje voor de burgemeester. Ook dan kijk je terug hoe de tijd verlopen is. Tijdens mijn dienstverband bij de gemeente heb ik mogen dienen onder 6 heel verschillende burgemeesters in bijna net zoveel verschillende functies.
Tijdens de ‘regeerperiode’ van de eerste twee notabelen, was ik in dienst als zwemonderwijzer. De volgende twee mocht ik dienen als algemeen juridisch medewerker en als publieksvoorlichter. Ik was toen ook columnist voor het personeelsblad. Tijdens de laatste twee mocht ik de website beheren en die van een ‘digitale gemeentegids’ uitbouwen tot een moderne digitale winkel en interactief communicatiekanaal.
Tijdens het naspeuren vond ik ook een ‘special magazine’ over de gemeente uit 1992 waar ik als redacteur aan heb mogen meewerken. In dat boekje was een verhaaltje opgenomen dat zogenaamd vanuit 2010 een terugblik bood op de gemeente: “Een blik op het verleden vanuit de toekomst.”
Dat verhaal geeft nu een vrijwel correcte blik op de situatie van de huidige tijd. Heel leuk om terug te lezen. Ja, als je de toekomst kent, is het gemakkelijk die te voorspellen.
En dan nog iets heel anders. Ik wil even terugkomen op een paar reacties die op Facebook geplaatst zijn bij enkele columns. Er is nogal ‘kritiek’ geuit over inkomen en zorgkosten naar aanleiding van mijn verhaaltjes. Ik besef dat niet iedereen zo kan leven als wij. Ik ben ruim 40 jaar gemeenteambtenaar geweest en heb een aardig pensioentje opgebouwd. Geen halleluja-bedragen, maar voldoende om samen van te kunnen leven.
Wij zijn allebei gezond en hebben dus weinig zorgkosten. Uiteraard zijn we daar heel gelukkig mee. En ook hiervan weten we dat het heel anders kan zijn.
Juist daarom leven wij ons pensioenleven alsof het morgen over kan zijn. Ik ben geen politicus. Ik kan niets veranderen aan de hoogte van pensioenen, uitkeringen en ziektekosten. Ik beschrijf in mijn columns hoe wij van ons leven genieten, in de hoop dat anderen hierdoor een positief gevoel krijgen.
Ik leef-mijn-pensioen daarom vol overtuiging verder onder mijn levensmotto: “Pluk de dag, maar laat ook een beetje hangen voor morgen.”
Wim
Wil je reageren? Mail me via vermeijmeringen@ziggo.nl
