In deze column wil Alleke benadrukken wat muziek met je kan doen. Voor haar is het een levensbehoefte.
Column: muziek in mijn hoofd
In deze column wil ik benadrukken wat muziek met je kan doen want voor mij is het bijna een levensbehoefte. Al mijn dagen word ik omringd door muziek en is het stil dan zit er wel muziek in mijn hoofd of op mijn hoofd en zing ik een deuntje mee. Als ik het druk heb want heus; een B&B aan huis is niet alleen maar leuk, als de variatie aan vogels gevlogen is en ze hun muziek mee naar huis nemen, moet alles weer schoon worden gemaakt en zet ik muziek op mijn hoofd. Dat is geen probleem want naast mijn repeteermuziek,die ik met liefde en plezier herhaal, en nog eens herhaal, wordt het afgewisseld met de geweldige stem van Adele. Ik doorbreek dan de stilte door heerlijk mee te zingen met dit muzikale wonder, maar ook met ons eigen pop-repertoire.
Als tegenstelling komt nu en dan het knapenkoor Liberia voorbij of de mysterieuze Chinese klanken die ik van een vriend kreeg aangereikt. De klanken blijven zich herhalen evenals de Chinese woorden, als in meditatie, hier word ik stil van en luister alleen maar. Ik wil altijd graag weten wat ik zing maar chinees heb ik nooit geleerd, met deze wonderlijke klanken is dat ook niet nodig.
Moet je je voorstellen; je loopt in het bos met deze muziek op je hoofd en wordt omringt door natuur en mysterieuze klanken. Ik kan je wel vertellen dat het plaatje helemaal klopt en je de dag weer aan kunt. Maar ook tijdens minder leuke klussen maakt muziek alles lichter en minder eentonig. Er is veel te doen hier, maar ik doe alles met een licht gemoed met muziek op mijn hoofd. Het is nu bladharktijd en ik kan je vertellen dat er hier bijna geen einde aan komt, niet zeuren maar lekker swingend aan de slag is mijn motto, want er is altijd wel wat te doen. Ik kan genieten van rock pop en klassiek en van alles wat er omheen hangt en ben erg blij met mijn abonnementje Spotify. Momenteel ben ik druk bezig met het repeteren van kerstliedjes, want 22 december treden we weer op samen met de harmonie uit Volkel, en wel in het muziekhuis in Volkel dus mocht je kerstsfeer willen proeven; wat let je.
Op het moment ben ik ook bezig met het voorbereiden van de workshop op 15 december. Degene die reserveerde heeft doorgegeven dat het thema de kameel moet zijn. Uh, de kameel! Al voorbereidend en met lekker hard mijn muziek aan die heel het atelier doet zinderen kom ik tot de conclusie dat een kameel een lelijk beest is maar dat hij altijd glimlacht. Ik ontdek zelfs de schoonheid van het dier en de mogelijkheden die het biedt en dat zag ik echt niet toen ik begon. Wat lelijk lijkt is helemaal niet lelijk, je moet er alleen anders naar kunnen kijken. Zelfs al die kwabben en bulten krijgen charme, zeker als je er wat versiering op plakt. De muziek heeft me zeker geholpen om ook hierin wat moois te vinden.
Wat brengt muziek nog meer? Veel gezelligheid, want afgelopen weekend waren we weer even in ons stamcafé. De eigenaar ontvangt zijn gasten lui achterover leunend op zijn stoel en staat alleen op als mensen wat anders willen drinken dan bier, want bier staat onder handbereik en aangezien zijn meeste gasten bierdrinkers zijn heeft ie een luizenleventje. We kwamen in de buurt van het café en warme klanken kwamen ons tegemoet. Nog nooit eerder hadden we dit gehoord en we keken elkaar verrast aan. De eigenaar stond swingend achter de bar en keek ons lachend aan terwijl hij volop mee zong met muziek uit de jaren 60. Niet alleen hij was door het dolle maar menige gast stond te swingen en zong mee, ook wij werden snel aangestoken. Het was een gezellige boel en iedereen was blij.
Weet je mensen, ik weet nu dat er iets goed mis is als ik niet meer zing en dat is aan de hand geweest. Ik was mijn muziek kwijt, maar heb hem weer gevonden met daarbij ook mijn glimlach, daar ben ik heel dankbaar voor.
Ik wens jullie en jullie dierbaren hele fijne kerstdagen toe.
Alleke
