Alleke's toekomstbeeld wordt steeds helderder. En dat is niet in de Bed & Breakfast. Ze wil vrijheid en vindt die nu vooral in de natuur. Ze bereidt haar trouwe Paaspopgasten voor op het nieuws dat dit het laatste jaar is waarin ze in de B&B terecht kunnen.
Column: ontwikkelingen
Mijn stappen voorwaarts zijn groot en mijn neus wijst een bepaalde kant op, die ga ik achterna en ik neem jullie een stukje mee.
Mijn binding met mijn thuissituatie wordt steeds zwakker dus mijn toekomstbeeld steeds duidelijker. En die toekomst ligt niet meer op de boerderij. Al zwervend van het ene adres naar het andere ontdek ik dat er nog genoeg valt te ontdekken op andere plekken en dat de tijd die ik thuis doorbreng steeds beperkter wordt.
Keuzes maken gaat me steeds gemakkelijker af en nu zijn we zover dat we samen een nieuwe uitdaging aan gaan want we hebben een stacaravan aangeschaft. Eer de boel staat moet er nog veel gebeuren, maar we zijn al begonnen met ruimen en ontwerpen. Er moet namelijk nog het een en ander verbouwd worden zodat het ons droomparadijsje wordt op den duur, op onze droomplek. Gelukkig heb ik een erg handig maatje naast me met sprankelende ideeën.
Maar eerst is er nog werk aan de winkel want Paaspop nadert gestaag en mijn gasten rekenen op me. Dit keer ga ik ze vertellen dat het voor mij de laatste keer zal zijn dat ik ze ontvang. Al enkele jaren zijn ze er onzeker over maar nu is het echt zo ver. Het is altijd erg gezellig met ze en ik zal ze informeren over andere plekjes in de buurt waar het vast ook gezellig zal zijn, want daar staat Brabant om bekend. Een dezer dagen ga ik flink aan de slag want alles moet gezellig en spik en span zijn, de tijd die ik verloren ben met uitzieken na een griep moet ingehaald worden.
Vorige week ben ik samen met mijn vriendin heerlijk uit gaan zweten in de sauna. Voor een goed herstel maar we hebben vooral ook heerlijk gerelaxt. Gelachen ook, want toen de serveerster mij een kopje verse muntthee(takkenthee) bracht en ik driftig door de thee roerde met een takje botste ik tegen iets hards aan. Bleek het een slakje in een slakkenhuis te zijn wat ik snel mijn theeglas uit zwiepte, waardoor mijn vriendin het op een gillen zette want het ding bleef aan mijn vingers plakken. Het hele restaurant genoot mee vanwege de harde krijs. Toch wel een raar idee dat er een slak in je thee zit maar ik werd al snel voorzien van een nieuw glas.
Al langere tijd leef ik zonder duidelijk beeld voor ogen maar dat heb ik nu wel, mijn toekomst wordt steeds duidelijker. We verdelen onze tijd tussen het appartement midden in een gezellig centrum en een prachtig natuurgebied waar ik te kust en te keur vogels kan spotten en waar de paarden vrij rondlopen. Er zijn heerlijke wandel-fietsroutes en rustplekken. Nu al is er een hert met haar jong gesignaleerd. Zo heerlijk midden in de natuur ben ik het beste op mijn plek en vind ik vast genoeg inspiratie voor mijn verhalen maar ook mijn ezel staat er al. Mijn kleindochter wil graag een portret en daar ga ik met liefde aan werken. De camping is een vereniging, dat wil zeggen dat iedereen moet bijdragen om de boel in stand te houden. Ik heb me aangemeld als redactielid en daar kwamen ze net mensen te kort dus het schrijven blijft zeker ook in stand.
Ik had nooit gedacht dat het zou lukken om los te komen van alles wat ik heb opgebouwd en van de plek waar zoveel gebeurd is en heus, het voelt alsof je kind gaat immigreren maar het lukt wel. Zo langzaamaan ontdek ik wat al die jaren me veel energie hebben gekost en hoeveel zorgen het me bracht om alles draaiende te houden. De onzekerheden waren groot en nu lijkt het er op dat er een goede vaste bodem komt waar ik thuis hoor. Ik heb vertrouwen in een fijne meer stabiele toekomst samen.
Alleke
