De voorbereiding voor kerst zijn al vroeg begonnen voor Wim. Van de kerststal buiten naar Sinterklaas en door naar de kerstviering. Wim is klaar voor de feestdagen en het nieuwe jaar.
Column: van ezel tot nieuwjaar
Het zijn de donkere dagen voor Kerstmis. We hebben de kerstboom gezet en de kerststal tevoorschijn gehaald om de echte kerststemming in huis te brengen. Ik kijk naar de figuurtjes in en bij de stal: Jozef en Maria, het kindje in de kribbe, de schapen en lammetjes met hun herders, de os, de ezel …
… ik ben echt een domme ezel. Die stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Ik wel. Aan het einde van een klusdag op de Veluwe, ging ik nog wat afval weggooien in de grote ondergrondse container. Vanuit mijn ijskoude handen liet ik wat afval in de bak vallen. Ik voelde nóg iets wegglijden langs mijn ringvinger. Mijn duim ging meteen naar de plek waar mijn trouwring zich al bijna 42 jaar bevindt. Leeg! Ik keek naar mijn vinger: niets! Ik keek in de bak: een kleine laag afval, de container was net die middag geleegd.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de ring terug. De bedrijfsleider was gelukkig nog op zijn kantoor en kwam met een bos sleutels en een ladder naar de bewuste container. Binnen een paar minuten had hij mijn ring gevonden op de bodem van de container.
Dit kan iedereen overkomen, waarom voel ik me dan zo’n domme ezel? Twee weken voor het container-incident viel, tijdens het pakken van een boodschappenmandje, mijn ring op de tegelvloer van de supermarkt. Met hulp van een andere klant zat mijn ring toen binnen 15 seconden weer op de juiste plek.
De ring heb ik nu opgeborgen, dit zal me nooit meer gebeuren.
… naast de kerststal moeten nog een paar struikjes en boompjes geplaatst worden….
…. we rijden door de bossen op weg naar ons chalet. We genieten van de herfstkleuren aan de bomen. Het lijkt wel alsof er hier nog veel meer blad aan de bomen zit dan in de randstad. Het is een echte herfstdag. Fikse buien wisselen af met felle zonnige momenten. Voor de komende dagen is beter weer voorspeld. En dat komt goed uit, want ik wil veel struiken en bomen in onze tuin verplaatsen. November is daar een uitstekende maand voor, heb ik begrepen. Ik heb al vaker in deze tijd van het jaar planten een andere plek gegeven en er is er eigenlijk nog nooit eentje doodgegaan.
We richten de tuin opnieuw in. Tot nu toe was het een soort bostuin. Maar de bomen en struiken werden te groot voor ons stekkie. We hebben de boel omgegooid. Een stukje tuin is betegeld en er is een overkapping op geplaatst, zodat we ook op druilerige dagen toch lekker droog buiten kunnen zitten.
Na een dag of drie tuinieren staan veel planten op een andere plek. Het ziet er veel rustiger en overzichtelijker uit. Heel tevreden rijden we weer naar huis om met de kleinkinderen de intocht van de Sint te beleven. Stipt op tijd passeert de stoomboot de hefbrug en legt aan. Behalve de vele honderden kinderen met hun ouders en grootouders, staat er ook een keurig geklede veertiger te trappelen van de spanning. Het is de eerste keer dat deze meneer met ambtsketen Sinterklaas officieel welkom mag heten. Hij is nu ongeveer twee weken burgemeester hier en dit is een uitgelezen moment voor hem om wereldberoemd te worden bij de inwoners en de kinderen van ons dorp.
Een week na de intocht vieren wij alvast pakjesavond, onder het mom van ‘lekker-eten-bij-opa-en-oma’. Nu is er nog ruimte in de agenda van onze vier kleinkinderen (smile). Zo zijn de sinterklaasfeestjes iets meer gespreid en krijgen ze niet alle cadeautjes in een paar dagen tijd. Als er plotseling keihard op het raam wordt geklopt en er een echte Piet, samen met een “Piet-in-opleiding”, met een zak vol cadeautjes voor de deur staat, kan de avond niet meer stuk. Kijk toch eens naar die enthousiaste gezichtjes….
… en dan is de kerststal klaar.
Kerstfeest. Met kerst eten we bij toerbeurt bij ons thuis of bij een van mijn zoons. Degene die de thuiswedstrijd heeft maakt een hoofdgerecht, de anderen zorgen voor een voor- of nagerecht. Zo zijn we allemaal heerlijk in de weer en maken we er met elkaar een hele mooie dag van. Dit jaar eten we bij onze oudste zoon. Benieuwd wat hij ons voorschotelt.
En dan Oud en Nieuw. Nog meer feestelijkheden. Op 1 januari de traditionele kerstborrel met de familie van mijn vrouw, in het tweede weekend van het nieuwe jaar het traditionele nieuwjaarsdiner met mijn kant van de familie. Wie denkt er nog dat je jarig moet zijn om een feestje te vieren (Loesje).
Beste lezers: Ik dank jullie voor het lezen van mijn stukkies en voor jullie respons. Ik wens jullie allemaal een heel gelukkig en gezond 2018. Tot de volgende verMeIJMERING.
Wim
