In dit artikel vertellen ervaringsexperts over waarom zij doorwerken na 65, hoe het bevalt om na je pensionering werkzaam te blijven en welke tips zij hebben voor jou
Doorwerken na 65 – ervaringsexperts aan het woord
Het aantal mensen dat blijft werken na hun pensioengerechtigde leeftijd neemt toe. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). Waar twintig jaar geleden iets meer dan vijftigduizend mensen na hun pensioen bleven werken, waren dat er het afgelopen jaar al meer dan tweehonderdduizend. Doorwerken na 65 is populair. In dit artikel vertellen ervaringsexperts over waarom zij doorwerken na 65, hoe het bevalt om na je pensionering werkzaam te blijven en welke tips zij hebben voor jou.
Doorwerken na 65 als gouden kans op een gouden leeftijd
Toen de inmiddels 68-jarige Hennie Jacobs na ruim dertig jaar te hebben gewerkt in de kinderopvang met pensioen mocht, stond ze daar niet meteen om te springen. Ze wilde eigenlijk nog helemaal niet stoppen met werken. Werken was namelijk veel meer dan een manier om brood te verdienen, het was een hobby voor Hennie. Ze noemt het dan ook een gouden kans toen er in de buurt van haar huis een nieuwe buitenschoolse opvang werd geopend en zij nog personeel zochten. In het begin was het wennen voor de ex-peuterjuf dat kinderen in de basisschoolleeftijd een hoop dingen zelf kunnen doen. “Werken houdt mij scherp. Laatst had ik twee opstandige meiden in de groep van elf jaar. Dan zoek ik op de computer wat informatie over pubers, ik moet bij de les blijven.”
Maar het belangrijkste volgens Hennie is dat doorwerken na 65 een invulling van haar leven is en haar vitaal houdt. “Thuis aan de koffie voel je misschien een pijntje in je rug, maar als je aan het werk gaat, vergeet je dat. Dan denk ik: ‘Hup! Aanpakken, het moet gebeuren’.” Hoewel er natuurlijk wel sommige dingen anders gaan dan vroeger, beaamt Hennie. Vroeger rende ze gerust over het schoolplein, maar dat laat ze tegenwoordig aan jongere collega’s over. “Drie jaar geleden ben ik met hinkelen een keer op het schoolplein gevallen, dus toen dacht ik: nu moet ik wel wat gas terugnemen. Maar ik ben er nog steeds voor de kinderen als ze buiten spelen. Dan ben ik scheidsrechter in plaats van dat ik meevoetbal bijvoorbeeld”.
De gedachte dat ze nog nodig is binnen een bedrijf, doet de gepensioneerde goed. Het doorwerken na 65 heeft een positieve impact op haar, zo zegt ze. “Het is fijn om te weten dat je nodig bent en bij een team van leerkrachten hoort. Het voelt als een gouden kans op een gouden leeftijd”.
Doorwerken na 65 om niet te verpieteren achter de geraniums
Zeventig is Henk Rensink inmiddels, maar hij werkt nog alsof hij een dertiger in de bloei van zijn leven is. Een werkweek van meer dan veertig uur schuwt hij niet en ook zakenreisjes naar het buitenland staan nog met regelmaat op zijn agenda. Als mondstukdokter geeft hij muzikanten van een blaasinstrument advies over welk mondstuk past bij hun manier van spelen past. Want zoals niet elke voetballer dezelfde voetbalschoen past, zo kan ook niet elke muzikant met hetzelfde mondstuk spelen. Een beroep wat hij zelf heeft bedacht en wat niemand anders op de wereld uitoefent. Dus vliegen bekende muzikanten naar Nederland voor een bezoekje aan de mondstukdokter in Apeldoorn of vliegt hij naar hen toe. Waar ze ook ter wereld zijn. Een uit de hand gelopen hobby die na zijn pensioen moeilijk op te geven is. Dus blijft hij doorwerken na 65.
“Als je zoals ik zeventig bent dan krijg je op den duur te maken met een omgeving die gaat vragen: “wanneer ga je stoppen met werken?” vertelt Henk over doorwerken na 65. “Maar ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik mijn werk moet afbouwen. Het is voor mij heel moeilijk om tegen een beroepsmuzikant die belt en nu geholpen moet worden te zeggen: “je bent over twee maanden aan de beurt, want mijn planning is inmiddels zo dat ik niet meer dagelijks werk”.
Daarnaast vindt hij de ervaring van andere zelfstandigen geen motivatie om de deur achter zijn kantoor definitief dicht te trekken. “Ik krijg vaak van zelfstandigen die gestopt zijn met werken te horen dat ze elke dag het contact met mensen nog missen”, vertelt Henk. “Zij ervaren het als heel erg vervelend dat ze opeens niet meer bij zijn in hun vakgebied, dat ze de nieuwtjes niet meer horen en geen kennis meer nemen van ontwikkelingen. Die mensen komen droog te vallen en ervaren dat als heel vervelend. Dat is natuurlijk niet een stimulans om te zeggen: “ik moet ook maar gauw stoppen met werken”. Die uitwisseling die je hebt met mensen, de waardering die je krijgt en het enthousiasme geven zoveel voldoening. Het is als ware voeding voor mijn bestaan, net zoals eten, drinken en slapen. ”
“Ik vind het belangrijk om bezig te blijven”, vervolgt Henk. “Als je op de bank achter de geraniums gaat zitten dan verpieter je. Ik heb zelf om mij heen gezien hoe snel zo’n proces kan verlopen. Dat is geen proces van jaren. Niet eens van maanden, maar van weken. Dat heeft niets met het pensioen te maken, maar met het feit dat je dagelijks afleiding en invulling van je tijd nodig hebt, anders stomp je af. Als je je jouw grijze cellen niet genoeg blijft uitdagen dan doen ze het op een gegeven niet meer. Net zoals er kramp in een spier schiet als je niet genoeg traint. Dus ik wil zo lang mogelijk actief blijven. Ik zou iedereen adviseren om door te gaan met werken zolang je nog meerwaarde kunt toekennen aan je werk. Desnoods op een lager pitje, maar gewoon zodat je nog invulling van je tijd hebt.”
Doorwerken na 65 omdat werk je hobby is
Net zoals Henk Rensink is de 72-jarige Kees Janson ook een echte beroepsfanaat die van zijn hobby zijn werk heeft kunnen maken. De slager in ruste maakt nog altijd worsten voor specifieke winkels, geeft cursussen aan liefhebbers en onderwijst op koksscholen. Drie tot vier dagen in de week is hij nog aan het werk. Minstens. Volgens zijn vrouw omdat hij geen andere hobby’s heeft. Ze zegt het lachend, maar voegt wel toe dat hij echt niet zou weten wat hij met zijn vrije tijd moest doen als hij zou stoppen met werken. Doorwerken na 65 is bij Kees dus een manier om met zijn grootste passie – vlees – bezig te blijven. “Ik wil blijven presteren en groeien”, vertelt Kees. “Ik ben iemand die zich makkelijk verveelt. De enige oplossing is iets gaan doen. Dat is ook de reden waarom ik niet met pensioen wil. Ik denk dat ik niet wil stoppen met werken, omdat ik dan ook stop met productief zijn. Zolang je lichaam en geest gezond zijn, moet een mens productief zijn. Althans dat vind ik en dat geeft mij een goed gevoel. Ik vraag mij overigens ook af of ik dit werk doe omdat ik gezond ben of dat ik gezond ben omdat ik dit werk doe.”
Doorwerken na 65 was niet iets wat Kees meteen voor zich zag. Enkele jaren geleden dacht hij juist eerder met pensioen te gaan, omdat verteld werd dat het echte genieten pas zou beginnen als je zou stoppen met werken. Het Zwitserleven-gevoel. Maar toen ik 55 was toen dacht ik: dat gaat helemaal niet. Wat moet ik dan? Je kan natuurlijk na je pensioen ook productief zijn in hobby’s, maar dat ligt mij niet zoals mijn werk als slager. Je zou dus kunnen zeggen dat ik een bepaalde arme kant heb omdat ik buiten mijn vakgebied niet de tools heb om mij gelukkig te maken. Maar ik heb ook een rijke kant, omdat ik met mijn vakkennis heel veel mensen een plezier doe. En blijkbaar is mijn leeftijd nog geen belemmering voor dat laatste.”
Doorwerken na 65 omdat het pensioen saai is
Ook Boudewijn Ross (69) besloot te kiezen voor doorwerken na 65, omdat het pensioen volgens hem saai is. “Ik heb me niet voorbereid op mijn pensioen want het leek me heerlijk om lekker te doen wat ik zelf wilde. Maar dat viel tegen, want het is hartstikke saai! Je kunt niet de hele dag voor het raam zitten en naar buiten kijken.” Dus besloot Boudewijn na zijn pensionering door te werken. Hij koos daarbij in tegenstelling tot Henk en Kees echter voor een samenwerking met een uitzendbureau, zodat hij zelf kan bepalen hoeveel uur hij in de week als docent werkt. “Het werken via een uitzendbureau heeft zo zijn voordelen. In mei ga ik op vakantie naar Valencia. Dat boek ik gewoon en dan geef ik aan dat ik die periode niet beschikbaar ben. Soms val ik voor een korte periode in en soms blijf ik een half jaar als de middelbare school een vacature niet gevuld krijgt. Maar uiteindelijk gaat het altijd om tijdelijke vervanging, want een oudere docent is geen structurele lange termijn oplossing voor een school.”
“Voordat iemand besluit om door te werken”, vervolgt Boudewijn, “zou ik aanraden om te reflecteren en je af te vragen of je het echt wilt. Als je iets niet leuk vindt dan houd je het niet lang vol.”
Spreekt doorwerken na 65 jou aan? Zo ja, waarom zou jij doorwerken na 65?
