Column: 2024

Column: 2024

De laatste paar weken van 2024 zijn aangebroken. Over drie weken en een paar dagen eten, drinken en knallen (helaas nog steeds) we een nieuw jaar binnen. Over 2024 heb ik zeer gemengde gevoelens.

De voortdurende oorlog in Oekraïne, het verschrikkelijke geweld tussen Israël en Hamas, de idiote ontwikkelingen rond ons eigen kabinet, de gevolgen van de klimaatveranderingen, Trump als winnaar van de verkiezingen in de VS, de waarschijnlijk door misdadig geweld ontplofte flat in Den Haag en last but not least de verdrijving van het gewelddadige Assad-regime in Syrië.

En dan ben ik waarschijnlijk nog een aantal eveneens droevige en/of misdadige gebeurtenissen vergeten te vermelden. Voorlopig blijft het onduidelijk hoe één en ander zich in Syrië zal ontwikkelen, maar de kans is groot dat het gevolgen zal hebben voor de politieke (machts)verhoudingen in de regio. Assad werd uitgebreid gesteund door Iran, door Rusland, door Hezbollah, om er maar een paar te noemen, en dit wordt niet per definitie voortgezet m.b.t. een nieuw regime.

Ik weet echt niet waarom een groot deel van de wereld geregeerd wordt door oude, machtswellustige, wraakzuchtige en dictatoriale mannen. Trump, Poetin, Netanyahu, Khomeini, om er maar een paar te noemen, waarom accepteren we dat?

Er moeten toch meer dan genoeg veel jongere mannen en vrouwen rondlopen die veel geschikter zijn, die het beste voorhebben met de wereld en de mensen die daarop rondlopen, de het anders kunnen en willen doen, die niet hun eigen belang en macht altijd voorop stellen, die heel goed weten dat er allerlei soorten en maten mensen bestaan met verschillende behoeftes en belangen, maar dat een grote mate van samenleven heel goed mogelijk is, als we elkaar respecteren en accepteren.

Ik wens dat jonge mensen ons zullen steunen en de wereld beter maken

Dat is mijn grootste wens voor 2025, dat jonge mensen opstaan en gekozen worden om leiders van de wereld te worden, jonge mensen die ons zullen steunen en de wereld beter zullen maken, die rozen groeien op de puinhopen die de oude mannen achterlaten, die ons weer hoop geven op een gezonde toekomst voor alle mensen, dieren op een gezonde(re) planeet Aarde.

Is er dan niets moois gebeurd in 2024? Ik kan zo snel niets bedenken op macroniveau, maar op mini-niveau wel: mijn achterkleinzoon is geboren, en het gaat hem heel erg goed. Hij groeit en bloeit en lacht, hij is prachtig.

En mijn hond Lola maakt me nog steeds blij, ik moet heel vaak heel erg om haar lachen. Als laatste wil ik jullie allemaal een blij, gezond, hoopvol, mooi 2025 wensen!