Zo, nog even tandenpoetsen en de badkamerrituelen van vandaag zijn weer afgerond. Ik kijk in de spiegel naar die zongebruinde man tegenover me. Zijn gezicht is slanker dan een maand geleden. Bijna 4 coronakilootjes zijn verdwenen. En nee, hij heeft geen sixpack, geen goddelijk lijf, maar wel een heel acceptabel lichaam voor iemand van 69 jaar.
Deze week kreeg ik een herinnering op Facebook van 5 jaar geleden, een fotoserie van een logeerpartijtje van twee kleinkinderen. We zijn toen onder meer gaan ‘zwemmen’ in een recreatieplas. Ik sta op de foto met die kleintjes aan de hand. Om de kinderen te zien is leuk, maar ik schrok van mezelf. Wat een lijf! Ik werkte toen nog en zat qua gewicht in mijn zwaarste periode. Ik heb de herinnering niet gedeeld. Schaam me rot.
Het is toch wel fijn om eens een langere periode thuis te zijn. Het is echt lang geleden dat we niet weg zijn geweest. Mede door corona hebben we er geen zin in om een paar dagen ergens in een hotelletje te kruipen in binnen– of buitenland. We hebben hier prachtige fietstochtjes gemaakt. De omgeving weer verkend in alle windrichtingen. Onze woonplaats mag dan een kleine gemeente zijn, waarover Youp van ‘t Hek heeft gezongen dat hij er Never zou willen wonen en Fokke en Sukke hebben er ook al meerdere keren de draak mee gestoken, maar ik vind het hier heerlijk toeven.
Mijn woonplaats is niet sprankelend, maar we zijn hier omringd door een prachtige omgeving waar je hele mooie fietstochten kan maken. Door de vele polders, langs de Rotte, de Vlist, de Meije, de Reeuwijkse plassen, het tuinbouwgebied van Boskoop, noem maar op.
Op de laatste dag voor de hittegolf zijn we naar Den Haag gereden met de auto; de fietsen achterop. Een halfuurtje rijden hiervandaan. Tussen Scheveningen en Kijkduin vonden we een parkeerplekkie en we zijn daarvandaan gaan fietsen door de duinen naar Hoek van Holland. Terug zijn we eerst doorgereden naar Wassenaar, voor we de auto weer opzochten. Onderweg hebben we op het strand een terrasje gepikt. Rechts van de strandovergang zagen we een prachtig, maar heel druk strandpaviljoen. Die hebben we links laten liggen. Aan de andere kant was een rustige, maar gezellige strandtent met leuke zitjes. Ruim uit elkaar. We hebben er een hapje en een drankje genomen en even de benen rust gegund. Eigenlijk vind ik de terrassen die zo zijn ingericht veel leuker dan de hutjemutjeterrassen van voor corona. Meer privacy.
Ja, we zijn er weer: Corona. Je kan niet om het coronanieuws heen. Dagelijks worden we overvoerd met info door deskundigen op allerlei gebied. Als er een maatregel wordt aangekondigd door de regering, heeft er altijd wel een viroloog, een jurist, een columnist, een Jan met de pet of een opiniepeiler commentaar op.
Ik denk (en blijkbaar velen met mij) dat het door het huidige beleid van regering en RIVM komt dat men het wel welletjes vindt. In het begin was het duidelijk: er waren geen mondjeskapjes, dus: “afstand houden, handen wassen, bij klachten thuisblijven, zo mogelijk thuis werken”. Iedereen was het daar mee eens en zo hebben we de eerste golf eronder gekregen.
Voorzichtig pakten we het normale leven weer op. De horeca mocht open, vakantie mocht weer, openbaar vervoer nam toe en zelfs het vliegen werd toegestaan. En er ontstonden meer en meer discussies. Waarom wel betaalde seks maar geen geknuffel met je (groot)ouders? Waarom afstand bewaren maar wel vliegen? Er kwam meer regionaal maatwerk en daardoor nog meer verschillen. En dus ook nog meer discussies. Nog minder draagvlak. Gevolg: we houden ons nauwelijks nog aan de afspraken.
En nu? Hoe moeten we nu de besmettingen indammen en voorkomen dat de ziekenhuizen weer volstromen? Een vaccin komt er echt niet voor medio 2021. Als we nu eens stoppen met die eeuwige discussie over de effectiviteit van mondkapjes. Ze zijn al verplicht in de zorg, in het openbaar vervoer en in sommige stadscentra. In alle landen om ons heen is er een mondkapjesplicht. Alleen Nederland weet het blijkbaar beter. Er is gewoon geen beter alternatief voorhanden voor plekken waar afstand houden niet mogelijk is. Baat het niet, dan schaadt het niet. Toch?
Laat het kabinet, naast de basisafspraken, landelijk een mondkapjesplicht voor alle middelbare scholen, musea, supermarkten, inpandige winkelcentra en de centra van de grote steden vastleggen, zoals de WHO dat ook adviseert. Dan vraag je mij wellicht: “Als je denkt dat het helpt, dan heb je de overheid toch niet nodig om het te verplichten?” Waren we maar zo sterk om zo ons eigen gedrag te bepalen. De meeste mensen – ik ook – zijn toch geneigd zich aan te passen.
Hé Wim, je hebt wel weer genoeg gezeurd over corona in deze column. Ga lekker weer eens een stuk fietsen. Pak wat je pakken kan. Voor je het weet maakt corona toch weer een eind aan de pret.
Wim.
