Je hoort of leest wel eens dat mensen gevraagd worden naar hun ‘guilty pleasure’. Behalve dat me wel eens het gevoel bekruipt dat ik de laatste der Mohikanen ben die vecht tegen het verengelsen van de Nederlandse taal (en je dus ook gewoon ‘stiekeme pleziertje’ kunt zeggen), snap ik ook de omschrijving niet.
De vraagstelling impliceert al dat er iets is waar jij je voor zou moeten schamen omdat je er plezier aan beleeft. En dat is gek. Het gaat om jou en jouw gevoelens, dus als jij iets leuks vindt dan hoef jij je daar helemaal niet voor te schamen.
De hele buurt mag meegenieten van zijn ‘guilty pleasure’
Er woont bij ons een hoog opgeleid iemand in de buurt. Zo’n man die je verwacht in het Concertgebouw bij een uitvoering van de derde symfonie van Mahler en daar zit hij ook. Maar hij houdt ook van André Hazes. Ik snap daar niks van, maar van mij mag hij. Overigens is er bij hem geen sprake van stiekem, de hele buurt mag mee genieten van zijn ‘guilty pleasure’.
Waar ik persoonlijk wel heel veel van geniet is het bekijken van oude Polygoon journaals. Niet alleen omdat ik geschiedenis interessant vind, maar vooral vanwege de prachtige stem van Philip Bloemendaal.
Iedere letter correct uitgesproken: genieten vind ik dat. Er is een tijd geweest dat de journaallezers nog werden geselecteerd op de uitspraak van hun tekst, maar het lijkt het erop dat dit inmiddels achterhaald is.
Ik weet nog dat ik tenenkrommend voor de beeldbuis zat toen een buitenlandse correspondent de laatste letters van zijn eigen naam niet eens meer uitsprak.
In Groot-Brittannië kennen ze het ‘Queen’s English’, het keurige Engels zoals dat werd uitgesproken door de voormalige koningin. Ook onze prinses Beatrix heeft een prachtige uitspraak van de Nederlandse taal. Maar onze huidige koning Willem-Alexander heeft al veel minder last van de hete aardappel in zijn keel, zoals dat smalend wordt genoemd.
Het is normi dat nieuwe generaties zorgen voor een beetje herres
Ik weet het, de tijden veranderen en wij met hen. Jongeren spreken en schrijven heel ander Nederlands dan wij vroeger op school leerden. Het is normi dat nieuwe generaties zorgen voor een beetje herres als het gaat om taalgebruik en dat weten ze in Hilly ook (voor een nadere uitleg: www.straattaalwoordenboek.nl/).
Beschaafd Nederlandssprekende presentatoren zullen we alleen nog in het museum tegenkomen, ben ik bang.
Dus neem ik maar een hakato en een HJ en luister in mijn eentje naar de nieuwslezers van toen. Die
woorden keurig lieten eindigen op ‘en’. En verlang in alle hevigheid naar de voetbaluitslagen, voorgelezen door Frits van Turenhout (Feyenoord-Ajax: zeuven-null). En niet alleen vanwege die eindstand…
