Francine heeft een probleem. Er zijn 130 feesten in haar naaste omgeving die ze allemaal wil bezoeken. En dan hebben we het nog niet eens over het geweldige feest Golega in november.
Column: feesten in Portugal
Toen we jaren geleden de eerste keer Noord Portugal binnenreden vanuit Spanje was er een groot feest in Miranda do Douro. Er hing een sprookjesachtige sfeer door de straatversiering in de vorm van bloemen en gekleurde lampjes . Het was al 11 uur ’s avonds en we moesten nog een plekje vinden voor onze camper, maar ik wilde ook in het gras picknicken met Portugese wijn en brood met worst. Dat plekje kwam later wel. Het was een geweldig feest. Ons eerste feest in Portugal.
Twintig jaar later:
Ik heb een boekje gekocht over de feesten en vieringen in Alcobaça en omgeving door het hele jaar heen. Je weet nooit waar dat goed voor kan zijn. Misschien zijn we ooit klaar met werken in de tuin, per slot van rekening. Ik heb even naar de inhoudsopgave gekeken en er staan 130 evenementen beschreven. Doen ze hier dan niets anders dan plezier maken? Was het maar waar, dan zou het land rijker zijn dan het nu is.
Veel van deze feesten hebben een religieuze achtergrond. Vroeger waren deze feesten gerelateerd aan astrologische fenomenen en aan de verschillende jaargetijden. Het oogstfeest, het fruitfeest, lentefeesten en dergelijke zijn daar nog voorbeelden van. Later werden deze overgenomen door de katholieke kerk en hadden we het paasfeest, kerstfeest, feest van de Heilige Antonius, de heilige Johannes en tot mijn grote vreugde ook het feest van Sint Amaro, dat op mijn verjaardag valt. Nooit eerder van gehoord en ik wist ook niets van hem, maar dat ik na ruim 60 jaar mijn eigen heilige heb, geeft toch voldoening. Ook al gaat het dan om een feest waar met name dieren centraal staan ( het zegenen van de kuddes en de dieren) . Eigenlijk ben ik dat ook gewend. Mijn naamheilige Sint Franciscus was per slot van rekening ook dol op dieren.
Maar nu zit ik met een probleem. Honderdendertig feesten! Alleen al in deze omgeving en dan hebben we het nog niet eens over het geweldige feest in Golega in November (een traditionele paardenmarkt), of het middeleeuws festival in Óbidos, dat drie weken duurt of de feesten in Tomar en alle privéfeesten. Overal wordt er gegeten en gedronken en gedronken en gegeten. De Portugezen zijn gastvrij dus iedereen kan mee-eten en is welkom. En juist dat maakt het leven hier zo leuk.
