Ze weet al tijden dat deze dag eraan komt. Toch is het even slikken nu ze echt de 65-jarige leeftijd bereikt. Maar ach, wat verandert er nu echt? Ze is nog net zo actief en positief als altijd en wil dat nog heel lang volhouden!
Column: gevorderde leeftijd
Het is echt zo ver. Overvallen doet het je niet want je weet het. Maar toch, als het zover is moet je even slikken. Niet zo lang geleden was ik nog een jonge vrouw en nu nog steeds maar dan in mijn hart.
Tijd vervliedt in het oneindige, pak beet elke dag en leef bewust is mijn motto.
Soms word ik op mijn plek gezet want er wordt wat snerend gevraagd door ouderen, ‘jij bent toch ook al grijs en zo’? Ik geef een wat ongeïnteresseerd antwoord zoals; “zal best hoor”. Maar verder laat ik het er bij want ik ben wie ik ben. Dus geef ik mijn haar een kleurtje en ben ik een dame die zondag de middelbare leeftijd bereikt en dat heus wel weet.
Voorlopig ben ik nog niet toe aan een grijze permanent of aangepaste kleding, misschien wel nooit, wie zal het zeggen. Heus, ik zie ook wel de rimpeltjes verschijnen en soms ben ik wat stijf en pijnlijk hier en daar, maar dat is voor mij geen reden om er ellenlange gesprekken aan te spenderen. Goed voor jezelf zorgen en positieve input doet wonderen, dat heb ik door de jaren heen wel begrepen.
Natuurlijk is het vreselijk als je echt een kwaal krijgt en ik heb alle begrip voor het verdriet maar feit is dat ik van mijn mooie dagen geniet, zoveel mogelijk. Ik geniet met volle teugen van mijn werk en van mijn hobby’s zoals schilderen, zingen, schrijven en lopen. Zonet heb ik mijn gasten ontvangen met mijn ouwe knoken. We komen in een tijdperk waarin bijna iedereen die ik ontvang jonger is, maar is dat erg? Ik vind van niet en aan mijn gasten merk ik ook niets. Morgenvroeg worden ze lekker verwend op een goed ontbijt met een eitje geserveerd in de eierdopjes van Appie en Thea en op warme broodjes uit de oven. Niks mis mee.
Morgen hebben we een feestje en zonet bij de kapper had ik het met de (jonge) kapster over het fenomeen leeftijd en gepast uiterlijk. ‘Oh nee Marian, dat doe je niet hoor, nog geen grijs koppie en een mantelpakje want dan kom ik in opstand’. Ik doe er niet aan mee. “Maak je geen zorgen” antwoorde ik lachend want dat ben ik echt nog niet van plan. “Maar wel eerlijk zeggen als ik voor joker ga lopen oké?”
Ondertussen leef ik het leven zoals het komt en heus, niet alles gaat altijd van een leien dakje, maar je kunt wel veel doen om je goed te voelen. Als je alle levenservaring op een hoop gooit is het een hele berg en soms moet je in de berg graven om te weten wat ik het best zou kunnen doen maar niet te lang. Een ding weet ik wel: doe wat je graag doet en wel zo vaak mogelijk. Elke week zing ik de sterren van de hemel met mijn vrienden. We werken aan een mooi project en treden 4 en 6 mei op. Kijk maar eens op het programma van theater Markant in Uden en zoek naar Vluchtige liefde, het wordt een mooi spektakel. 10 mei kun je van ons genieten on Boekel. Wekelijks schilderen is ook erg heilzaam, evenals mijn wandelingen. Het contact met mijn gasten is eigenlijk altijd top en op een uitzondering na het is leuk en positief, ik kijk alweer uit naar mijn Paaspoppers, lekker volle bak hier in huis, GEZELLIG.
Alleke
Over Alleke
Ik ben Marian, 61 jaar en woonachtig in een klein dorpje in Brabant nabij Den Bosch. Al ruim 8 jaar run ik met veel plezier mijn Bed&Breakfast genaamd Allekes-Inn en nare ervaringen komen maar zelden voor. Inmiddels heb ik mijn eerste boekje met 24 columns over mijn positieve en leuke belevenissen gemaakt, want met een B&B haal je de wereld in je huis. Mijn gasten zorgen voor veel inspiratie dus stof tot schrijven blijft er genoeg. Ik eindig mijn columns met Alleke, de reden is omdat het een koosnaampje is van een persoon waar ik veel van hield. Die naam koester ik en het geeft me een warm gevoel, dat is altijd positief. Ik hoop dat jullie plezier beleven aan mijn ervaringen die ik graag met jullie deel.
