Voor Alleke stond een wintersportvakantie al jaren op haar wensenlijstje. Deze winter is het er eindelijk van gekomen.
Karinthië, Oostenrijk
Wat wintersport betreft was ik een leek en al jaren hoor ik verhalen over hoe geweldig het is, en warempel, ik kan er nu over meepraten, een beetje tenminste.
We zijn het al jaren van plan maar eindelijk is het er van gekomen, dit jaar vierden we Kerst en oudjaar in Oostenrijk en waren we goed voorbereid wat kleding betreft, heerlijke warme pakken en laarzen met spikes. Maar warempel, wat we kregen was stralende zon en prachtige blauwe luchten; in een woord geweldig en de foto’s spreken voor zich. We moesten wel erg hoog; wel tot 2200 meter om sneeuwervaring op te doen.
We bezoeken de hoofdstad van Karinthië genaamd Klagenfurt op eerste Kerstdag waar we over de kerstmarkt slenteren. Na de lunch bezoeken we Seeboden waar we de spannende Burght Sommeregg bezoeken. Spannend is het zeker want het staat vol met martelwerktuigen uit de oudheid met daarin liggend of hangend levensechte poppen gedrapeerd. We zijn het er samen over eens dat er door de eeuwen heen weinig verandert is, ook nu nog vinden allerlei gruwelijkheden plaats. Als we weer in het gezellige familiehotel arriveren krijgen we een kerstdiner aangeboden waarna we als uitzondering op de regel de kerstmis bijwonen, met daarna gezellige muziek waardoor we de gruwelen snel vergeten.
Alleen maar genieten
Tweede kerstdag maken we een rit langs de Weiben See waar ik voor het eerst kennis maak met de Dolomieten. Nou, ik ben erg onder de indruk want vergeleken met de Alpen zijn deze rotspartijen in een woord geweldig door hun grilligheid en kleuren. Hier kan ik wel een dag zitten, alleen maar genieten en rond kijken denk ik zo. Ik vind dit een prachtig kerstcadeau en opnieuw worden we in het hotel verrast met een kerstdiner en is er muziek, ik maak zelfs gezellig een dansje met mijn nieuwe vrienden. We worden ook verrast door dorpsbewoners die met prachtige pakken aan en kunstzinnige enge maskers op het restaurant op zijn kop zetten. Er hangen enorme bellen op hun rug en als het stel in de rondte danst is de herrie oorverdovend.
Onze foto`s in de sneeuw zijn schaars maar we hebben ze wel en op de Weiben See wordt druk geschaatst. We wandelen uren tussen schaatsers en sleetjes en onze wangen kleuren rood. Er is een stuk afgezet voor les voor kinderen en leuke wedstrijden en spelletjes en natuurlijk is er een kraam met lekkers. Wat erg bijzonder is dat er een enorm stuk bevroren is maar dat het overloopt in onbevroren water.
Opnieuw bezoeken we de muziekstad Salzburg in Oostenrijk en het huis waar Mozart geleefd heeft, de reden dat we aan deze excursie mee doen is dat het in mijn herinnering een geweldige stad is. Deze keer wordt ons een Nederlands sprekende gids aangeboden die erg goed kan vertellen en het niet te langdradig is. Met onze vrienden zitten we op een bankje in de zon langs het water en zijn verbaast over de blote man met alleen een zwembroek aan, maar ach, het is ook een stralende dag en in de zon is het lekker warm, moet kunnen.
We maken een rondreis en bezoeken Bled in Slovenië, wandelen rond het prachtige meer en maken een romantische foto in een hart van bloemen. We reizen naar Cortina d’Ampezzo in Italië waar de alternatieve Elfstedentocht wordt gehouden. Deze stad is een bezienswaardigheid op zich want het is een chique wintersportplaats en de dames in bontjas zijn oververtegenwoordigd. Het is echt een stad van zien en gezien worden. Ik kijk mijn ogen uit naar de dames waarvan er sommige zo overdadig zijn gekleed en behangen met goud dat het bijna karikaturen zijn. We begrijpen al snel waarom de Porsche dealer in deze stad zijn auto’s uitgebreid toont.
Heiligen blut is een karakteristiek wintersportplaatsje waar ook druk wordt geschaatst maar ook geskied. Lijkt me machtig maar daar begin ik niet meer aan. De pistes worden op peil gehouden met sneeuwkanonnen want sneeuw is er amper. Hier ontdek ik wat apres ski inhoudt en geniet met volle teugen van de glühwein en de gezelligheid in het bruine café, in gezelschap van gezellige medereizigers.
Het mooiste cadeau
Dan wordt het oud en nieuw en lopen we met een groep mensen door het donkere dorp met ieder een fakkel in de hand, waarbij we drinken Glühwein of schnaps drinken. In de avond is het weer gezellig want we krijgen opnieuw een feestdis aangeboden met aansluitend opnieuw een feestavond met muziek.
Op de terugweg heeft de chauffeur een verrassing, hij neemt ons mee naar München en hiervan zijn we onder de indruk want het is een mooie stad. Als ik mijn zoon bel schrikt hij en zegt, maar mam, heb je niet gehoord dat daar terroristische aanslagen zijn?? Oh jee, we merken er niks van. Later blijkt dat hij gelijk had maar dan zijn we alweer veilig op weg richting het huis.
In plaats van de snelweg maken we een reisje langs de rijn. Dit gebied ken ik niet en ik snap nu beter waarom mijn vader zo graag reisjes over de Rijn en de Moezel maakte want het is een erg mooi gebied.
Het allermooiste cadeau wat ik deze reis ervoer was die van herkenning. We gingen steeds met een stel op pad waarvan de man een dubbelganger is van mijn liefste broertje die ik al jaren moet missen. Zelfs het lange lijf klopt maar zeker zijn uitlatingen, vrolijkheid en de uitdrukkingen aan mij gericht, waarbij we geen woorden nodig hadden omdat we elkaar toch wel begrepen, zorgde voor een heel fijn herkenbaar gevoel. De humor herkende ik maar ook de ondeugende glittering, de speelsheid en de positieve instelling.
Dit kom je maar zelden tegen en ik koester het.
De wereld is klein
Weer thuis en warempel; Telefoon van een jongeman voor een kamer. Tijdens onze kennismaking vraag ik in onze conversatietaal Engels of hij lang heeft moeten reizen. Best wel is zijn antwoord want ik woon in Italië. Dat meen je niet zeg ik, daar zijn we vorige week geweest. Oh ja? Ik vertel hem waar en hij reageert verrast met, goh daar woon ik vlakbij, 1000 meter hoog op een berg.
Wat is de wereld klein.
Zo net is hij weer vertrokken, Diego Ioriatti uit Italië, met achterlating van een visitekaartje met daarop de naam van zijn Berryplant plantage want we zijn uitgenodigd bij hem op de berg.
Alleke
