Herfstgedachten in mijn hoofd, want mijn gedachten gaan alle kanten op. Net zoals de blaadjes die gaan vallen. Wat ben ik blij dat het op de normale tijd herfst wordt, want je weet het maar nooit.
Als je al de natuurrampen op tv ziet – het lijken de 7 plagen uit de bijbel wel – word je bang. Want is de storm die wordt voorspeld een gewone storm of wordt het een orkaan? Moedertje aarde is heel boos, want alles kan tegenwoordig.
Eigenlijk staat heel de wereld op zijn kop en naar het nieuws kijken is bijna een griezelfilm aan het worden. Een van de ergste dingen vind ik dat je niet meer weet wat waar is of fake. Al die beelden van huilende angstige kinderen lijkt me een vreselijke waarheid, maar de mededeling dat er baby’s zijn onthoofd ook? Het is toch bijna niet te geloven!
Er is zo veel gaande wat we niet zien, maar is alles wat we zien echt waar of is het manipulatie? Eigenlijk zien en horen we veel te veel en dringt de film ”mensen blijven beesten” zich op in mijn hoofd.
Je kunt nu eenmaal niet voor alles je ogen sluiten
Je wordt misselijk als je er naar kijkt, maar helemaal niet kijken is ook geen optie. Je kunt nou eenmaal niet overal je ogen voor sluiten. Feit is dat je er van doordrongen wordt dat wat er allemaal gebeurt beslist fout is, maar wat kun je er als individu aan veranderen? Ik voel onrust en verdriet, verdriet om al het verdriet wat je steeds voorgeschoteld krijgt, steeds maar weer.
Ik besef dat we tot nu toe geluk hebben. Geluk om in een mooi land te wonen waar de natuur nog redelijk floreert. Laat ons er alsjeblieft erg zuinig op zijn. En niet alleen op de natuur, maar op alles wat in dit land mogelijk is. Op alles wat voor ons vanzelfsprekend lijkt, maar dat het zeker niet is. En trouwens, is de oorlog Oekraïne -Rusland voorbij, want plotseling hoor je daar niets meer van. Wat veel allemaal hè mensen?
Wat te doen!!!!? Bewust leven en genieten van wat je allemaal hebt. Zo heb ik de kans om elke dag de bossen in te gaan en te genieten van mijn vrienden “de bomen” Ze dansen zacht wiegend om me heen en laten hun eerste blaadjes vallen, je ruikt de herfstgeur, de geur van versterving.
Genieten van je kinderen die ( als het goed is) ook genieten van de dingen om zich heen. Voelen dat je leeft en van alles het beste maken ook al zit het niet altijd mee. Zo zijn we erg geschrokken, want mijn maatje had qua gezondheid pech, maar momenteel gaat het gelukkig weer wat beter. Delen is helen is een waarheid als een koe dus dat doe ik bij deze.
Wat kunnen we nog meer doen? Vertrouwen op een goede afloop. Hopen op bezinning en gezond verstand. Bewust leven en zuinig zijn op de natuur.
And last but not least: LIEF ZIJN VOOR ELKAAR.
Gaan we dat met z’n allen doen?
