Column: hoe ouder….

Column: hoe ouder….

Momenteel maakt Alleke het mee, CARNAVAL! Jarenlang stond ze aan de zijlijn maar nu sta ik er middenin, letterlijk omringd door lallende bijzonder uitgedoste feestgangers die alleen maar vrolijk zijn. En dat is toch wel goud waard.

Column: hoe ouder….

Momenteel maak ik het mee, CARNAVAL!

Jarenlang stond ik aan de zijlijn maar nu sta ik er middenin, letterlijk omringd door lallende bijzonder uitgedoste feestgangers die alleen maar vrolijk zijn en dat is toch wel goud waard.

Vergeetachtig word je wel want op een gegeven moment hadden we geen ontbijt in huis, alleen twee chocoladebollen. Nog nooit eerder bestond mijn ontbijt uit slagroom met chocolade wat alleen al zorgde voor een vrolijk begin van de dag. De avond ervoor werden we door medefeestvierders in de onecht verbonden. Uitgedost in billentikker en witte bruidskleding werden we officieel toegesproken en in de bloemetjes gezet, daar word je vanzelf vrolijk van.

Onderwijl had ik gasten in mijn huis maar gelukkig hoefden ze geen ontbijt en had ik alle vrijheid om te gaan en staan waar ik wilde. Gisteren vertrokken ze weer en dan is het mijn taak om aanwezig te zijn en de sleutels te ontvangen. De drie heren met baarden kwamen uit Amsterdam en reden ieder een taxi in Den Bosch. Ze waren compleet tevreden, zowel over mijn accommodatie als over de enorme drukte in de stad. Volgend jaar komen ze weer verzekerden ze me. Het was wel weer een bijzondere ervaring om deze heren in huis te hebben want de eerste dag werd ik, toen ik nog even wat wilde vragen verrast op een intens biddende geknielde voorover buigende heer op een kleedje. Op mijn
salontafel had hij een altaartje gemaakt van bloemen en de Boeddha die op de kamer stond was verwijderd. Ik besloot me in alle stilte terug te trekken.

Er kwamen nog twee heren overnachten en wel met een hele andere cultuur maar alles verliep prima. Zij vertrokken na de twee nachten dat ze bleven weer richting thuisland, waarvoor ze zeker een etmaal zouden moeten reizen.

En ik, ik vertrok weer richting feestgedruis want het huwelijk werd nog even herhaald en wel in ons stamcafé. We werden begeleid door bruidsgasten en opnieuw veel vrolijke mensen om ons heen.

Het telefoontje van de taxichauffeurs moet ik naast me neerleggen want ze wilden nog een nacht komen maar helaas ben ik er niet. Ze hadden alle begrip voor de situatie.

Aankomend weekend moet alles weer schoon en opgeruimd zijn maar nu neem ik het er even van.

Alaaf.

Alleke