Column: home is where the health is

Column: home is where the health is

In de 4 weken na mijn vorige column tikte de klok gewoon zijn hartslag en zijn alle dagen als vanouds opgekomen in het oosten en weer verdwenen in het westen. Inmiddels is het oktober, de wijnmaand. Weet je: door de omschakeling van de zomertijd naar de wintertijd op de laatste zondag van deze maand duurt oktober een heel uur langer dan alle andere maanden van 31 dagen. Oktober is dus de langste maand van het jaar! Wat kan je toch interessante info vinden op internet, vind je niet?

De afgelopen 6 weken hebben 3 van mijn kleinkinderen hun verjaardag gevierd. Mijn kleindochter werd 8 en de twee oudste jongens zijn allebei 10 geworden. De verjaardagen zijn coronaproof gevierd, dus in shifts en zonder de gezellige chaotische wanorde met familie, vrienden, nichtjes, neefjes en overige passanten zoals in normale omstandigheden. O, zeker, ze zijn allemaal heel erg verwend met schitterende cadeaus. De stralende gezichtjes spraken – ondanks alle beperkingen – boekdelen. 

De twee oudste knapen hebben nu ook allebei een mobieltje. Een oudje van een van hun ouders, dat wel, maar ze kunnen nu ervaring opdoen met zo’n apparaat. Als ik het goed begrijp, zijn er nauwelijks kinderen in hun klas zonder zo’n ding. Al snel kregen wij appjes van de jongens. Heel leuk. Na een paar weken is de drang om het mobieltje steeds weer te pakken bij hen al een beetje weggeëbd. De groepsapp voor de hele klas, waarbij de kinderen zichzelf best strenge regels hadden opgelegd en waarvan mijn kleinzoon de beheerder was, is inmiddels buiten gebruik. ‘Niet na 8 uur ‘s avonds appen’ blijkt in de praktijk niet haalbaar. Ach, zo leren ze ook veel van het leven.
Ze gebruiken dus Whatsapp en Spotify, maar nog geen andere media als Facebook of Instagram. Die tijd komt vast nog wel. Misschien worden ze ooit bekende influencers…

Wat een ophef was het de laatste tijd rondom deze figuren. Ik ben niet thuis in dat wereldje dus heb ik de betekenis van het begrip opgezocht: een persoon die andere mensen beïnvloedt om een product te kopen, een dienst af te nemen of bekendheid te genereren. 

Maar deze ‘beïnvloeders’ en met hen veel andere BN’ers hebben zich toch mooi laten beïnvloeden door dansleraar Willem Engel, de voorman van Viruswaarheid (voorheen Viruswaanzin). Zo kwam een groepje influencers, rappers en andere (volgens Saskia Noort in haar column) DN’ers (Domme Nederlanders) op social media naar buiten met de kreet #Ikdoenietmeermee

De dagelijkse talkshows hadden weer volop te praten: pro en contra kwam maar wat graag opdraven. Bekende en onbekende columnisten schreven hun vingers blauw over dit onderwerp en op Facebook, Twitter en bij de ingezonden brieven in de kranten scholden voor- en tegenstanders elkaar de huid vol en wensten elkaar niet echt een lang en gelukkig leven toe. Mede dank zij Diederik Gommers lijkt de storm inmiddels wat geluwd. 

Wat gaat er toch om in het hoofd van die Willem Engel. Een man die zijn volgers aanzet om schooldirecteuren en -kinderen te intimideren, die denken dat ze iets goeds doen voor de volksgezondheid door mondkapjes te dragen; om medewerkers van een verpleeghuis te intimideren door ze een pijnlijke dood toe te wensen; om een coronapatiënt, die vanuit het ziekenhuis op social media postte over zijn ervaringen ervan, te beschuldigden tegen betaling door het RIVM een ziekte te faken; om bezoekers van een GGD-teststraat te intimideren door ze te fotograferen en ervan te beschuldigen dat ze ingehuurde acteurs zijn. Deze man is bijna gevaarlijker dan het coronavirus zelf. 

Wat gaat er toch om in het menselijk brein. Ik stel me dat brein voor als een futuristisch radarwerk. Maar als ik naar dit soort berichten kijk, heb ik toch sterk de indruk dat er daarboven iets verkeerd verbonden is. 

“Hé Wim, Je moet niet proberen alles te begrijpen. De dingen zijn zoals ze zijn. Zo denken levert je alleen maar stress op.”
“Ja Wim, dat klopt. Stress is een fenomeen dat zich in ons brein ophoopt en dus noodzakelijkerwijs af en toe moet worden geventileerd. En dat heb ik nu dus gedaan.”

Ondertussen neemt het aantal besmettingen angstaanjagend toe, de ziekenhuizen lopen weer vol. We kunnen nu onvermijdelijk weer hele strenge maatregelen verwachten.
Ik luister wel naar Mark en Hugo. Ik doe weer alleen boodschappen, met mijn mondkapje op. En ik blijf thuis.
Home is where the health is”.

Wim.