Column: hondjes

Column: hondjes

Afgelopen zondag heeft een van onze gasten twee hondjes gevonden op een markt. Als ze mij belt of ik een oplossing weet, want ze zijn er zo erg aan toe, antwoord ik: “ik heb geen oplossing, en ik weet ook niet wie ze wel kan opnemen. Er is een opvang in de buurt, maar die moet eerdaags gaan sluiten, omdat ze het voer voor de beesten simpelweg niet meer kan betalen.

Dieren

In deze tijd moet ik ’s morgens mijn stukjes schrijven, omdat het ’s avonds onder ons, weliswaar geïsoleerde, dak loei heet is. Buiten is het 30 graden en aan zee is het heerlijk. Maar hier rondom het huis is het alleen lekker onder de veranda en onder de bomen.En daar is allang geen onkruid meer te wieden. Dat wordt dus vroeg opstaan en meteen de honden uitlaten (en trainen) en de tuin in om het hoge onkruid te wieden die rondom het labyrint groeit. Bij de appartementen en de yurt is het onkruid onder bedwang. Het labyrint is echter vrij gebied en komt als laatste aan de beurt.

De afgelopen twee weken stonden weer helemaal in het teken van allerlei dieren. We hebben het , zeer enthousiaste, hondje van Lars en Claudia onder onze hoede gekregen. Het was niet langer te handhaven. Evi moet echt getraind worden en daar hebben ze met alle gasten simpelweg geen tijd voor. Dus heb ik dat op me genomen. Het is wel een goede les geweest. Je kunt simpelweg niet alle loslopende honden en katten mee naar huis nemen, maar als de dieren naar een gemeentelijk asiel gebracht worden, worden ze na een week afgemaakt. Drie dagen na Evi wordt er een roodharig poesje in de tuin gevonden. Snoezig, maar met Evi, twee andere katten en gasten kan het simpelweg nu niet blijven. Gelukkig is het zo schattig, dat ik haar met een dure zak voer kwijt kan bij een vriendin.

Ik heb geen oplossing

Afgelopen zondag heeft een van onze gasten twee hondjes gevonden op een markt. Als ze mij belt of ik een oplossing weet, want ze zijn er zo erg aan toe, antwoord ik: “ik heb geen oplossing, en ik weet ook niet wie ze wel kan opnemen. Er is een opvang in de buurt, maar die moet eerdaags gaan sluiten, omdat ze het voer voor de beesten ( 30 honden en 14 katten) simpelweg niet meer kan betalen, sinds haar man overleden is”. Het is helaas de waarheid.

Toch brengt onze gast de hondjes mee, die vrolijk door de tuin heen dartelen. Hoezo, ze zijn er zo slecht aan toe???? Gelukkig heeft ze zelf een oplossing gevonden in de vorm van een asiel, die de honden en poezen laat adopteren in Nederland. Dat betekent dat ze een extra vakantiedag kwijt is om de hondjes weg te brengen, wat ze graag doet.

Hoe kan je als gastvrouw gastvrij zijn en tegelijkertijd zielige beestjes weigeren

Maar het is allemaal geen oplossing voor de vele loslopende honden en katten hier in Portugal. Ik weet dat het probleem elders ook bestaat en kennelijk hebben ze in Turkije wel een oplossing. Ze laten alle dieren steriliseren en zetten ze weer op straat, waar ze door de bevolking gevoerd worden. Dat lijkt me ook wel een idee voor Portugal. In plaats van het geld te besteden aan euthanasie van de beesten, zorgen dat ze zich niet voortplanten. Mij lijkt dat dat een begin van een oplossing kan zijn. En de Portugezen opvoeden, hoe ze met hun beesten om moeten gaan. Daar is al een begin mee gemaakt, maar dat kan beter.

Vandaag gaan de nieuwe gasten naar de wekelijkse, erg leuke, markt. Ik hoop niet dat ze hondjes, katten, kippen of iets dergelijks meebrengen, want hoe kan je als gastvrouw gastvrij overkomen en tegelijkertijd zielige beestjes weigeren. Dat is de vraag deze week. 

Over Francine