We zitten in een fase waarin de woorden ‘verplichting’ en ‘moeten’ steeds minder vaak voorkomen. En ook daar moet je aan wennen. Na een (te) druk leven is het even zoeken om nieuwe balans te vinden, maar het lukt steeds beter. Op mijn nieuwe plek maak ik me op allerlei manieren nuttig, want de hele dag lezen en zoal verveelt snel. Ook ontdek ik dat de sociale contacten sterk toenemen en dat daar hele leuke dingen uit voort komen.
Piet had afgelopen week een fietstocht voorbereid. Wij zijn allebei in dezelfde omgeving opgegroeid en hij wilde die mooie omgeving graag delen. Op alle gebied waren de goden met ons, want het was mooi weer en alle adressen die we wilden bezoeken waren toegankelijk. Steeds meer mensen ontdekken in deze coronatijd hoe mooi Nederland is, maar de omgeving rondom onze geboorteplaats is toppie.
Vanaf onze camping in het dorpje Zeeland fietsten we naar Loosbroek voor een kopje koffie en van daaruit naar Heeswijk. José wilde de Abdij van Berne graag bezoeken, want als kind heeft ze daar drie dagen in retraite gezeten. Ze kwam warempel een priester tegen die in de tijd dat ze daar logeerde ook daar was, hij kon er van alles over vertellen.
Al snel gingen Henk en Piet een vers gebrouwd biertje drinken en Theo en ik een zelfgestookt bittertje. Terwijl Beppie het deed met wat water. We stapten weer op de fiets voor een lunch bij Halte 5. Om daarna via een prachtige landelijke weg naar kasteel Heeswijk te fietsen, daar stond de poort al open.
Daarna zetten we onze tocht voort en kwamen in het dorpje Middelrode waar wij zijn opgegroeid. Mijn wens was om naar Seldensate te fietsen waar het gedicht van mijn broer staat. Het is de plek waar hij afscheid van het leven nam. Daarna fietsten we langs mijn ouderlijk huis en van daaruit naar de Koekoek, een prachtige theetuin midden in de natuur.
De volgende stop was mijn voormalige huis en warempel, de nieuwe bewoners waren er en we werden gastvrij ontvangen. Tegen alle verwachting in was er veel opluchting in mijn hart, want het zien dat de plek liefdevol een hele andere indeling en functie krijgt maakt me gelukkig. En ik kreeg geen gevoel van heimwee, alleen van opluchting.
We gingen naar Piet zijn geboortehuis en van daaruit naar openluchttheater de Kersouwe en warempel, ook daar stond de poort open en we kregen een rondleiding.
We hadden een erge leuke dag en op alle gebied geboft maar waren zo lang onderweg dat we honger kregen. We besloten de dag af te sluiten met een etentje op een terras in Nistelrode.
We hebben genoten, zeker ook van de vrijheid en het niet meer moeten.
