Fotograferen is altijd een hobby van me geweest. Mijn kinderen hebben ieder een stapel albums, alleen al van zichzelf, want toen was er nog geen digitale camera. Er zijn ook nog stapels boeken van vakanties, uitjes, feestjes enz.
In die tijd was het normaal om de volgeschoten rolletjes naar bijvoorbeeld het Kruidvat te brengen en het resultaat was altijd verrassend. Je was niet klakkeloos aan het fotograferen, want mislukte foto’s betaalde je ook. Wat dat betreft is de digitale fotografie een grote verbetering, want je kunt eindeloos knippen verwijderen enz.
Toch ben ik blij met al die albums en mijn kinderen uiteindelijk ook. Na mijn verhuizing zijn door ruimtegebrek al mijn foto’s bij mijn zoon beland en hebben daar jaren op zolder gelegen. Nu merk ik dat er steeds meer aandacht voor komt. Zo nu en dan verschijnt er zelfs een foto op mijn app.
Zo vertelde ik vorige week op een familiefeestje dat ik het weekend er voor sinds 30 jaar gewalst heb en warempel, prompt werd de foto geappt van mij en mijn man zaliger, zwierend over de vloer. Toeval bestaat niet denk ik dan, ik kreeg er kippenvel van.
Die foto was net rondgegaan, want daar is op te zien hoeveel mijn kleindochter op me lijkt. Mijn zoon is de foto’s grondig aan het selecteren en de interesse is groot, prachtig vind ik dat.
Nu is foto’s maken vaak een hot item vanwege de huidige privacywet. In de gemeenschap waar ik nu de zomermaanden doorbreng ben ik naast de schrijver ook de fotograaf. Die taak werd me als vanzelfsprekend toebedeeld, want bij een verhaal horen foto’s.
Leuk dacht ik, maar foto’s maken kan niet meer spontaan, je moet altijd toestemming vragen dus als je een mooi plaatje ziet en je vraagt of het mag dan is het spontane al weg. Kinderen mogen sowieso niet op de foto of je moet bij elk kind de ouders zoeken en toestemming vragen.
Het is al enkele keren gebeurd dat ik zelfs intimiderend werd toegesproken, alsof ik iets misdadigs aan het doen was en dat gaat me te ver.
Ik heb er over nagedacht en besloten dat niet ik, maar de mensen zelf aangeven wanneer er een foto gemaakt moet worden en het klakkeloos fotograferen moet ik ook maar laten. Het leek me wel handig want als je ruim de keuze hebt zitten er altijd wel hele leuke foto’s bij.
Er worden hier allerlei leuke activiteiten georganiseerd en omdat ik niet overal kan zijn en klakkeloos op kom draven lijkt het me slim dat er nog een persoon wordt aangewezen als fotograaf, incluis herkenbare badge.
Ondertussen maak ik de spontane foto’s wel van mijn familie en van de prachtige natuur om ons heen.
Marian
