Eindelijk komt het er van, we gaan op reis. Zondag vertrekken we voor 12 dagen naar vrienden van mijn partner in Spanje. Maar oh jee, waar zijn we aan begonnen. Allerlei berichten komen er op mijn telefoon binnen en de laatste maakt me ook weer erg zenuwachtig
Want, alles moet qua corona-voorschriften perfect geregeld zijn, anders mogen we Spanje niet in. En misschien ook wel niet uit- of wel of niet- oh jee gaat dit wel goed! Lichtelijke paniek dus en ik hoor bijna mensen denken, luxe probleem en blijf dan gewoon lekker thuis! Nederland is toch prachtig en dat is ook zo, helemaal mee eens.
Toch hebben we de stap gezet en mede ook wel met een blik op de toekomst, want mijn partner zou met een stabiele temperatuur veel minder last van zijn luchtwegen hebben. Dat willen we graag uitproberen. Ook is het leuk om zijn vrienden weer te zien, want dat is wel 15 jaar geleden en vorig jaar kon het zeer beslist niet.
Kortom, een spannend avontuur. Maar ach, mijn laptop kan overal mee naar toe, net zoals mijn telefoon. Dus mogen we niet meer naar huis kunnen, dan zingen we het wel een poosje uit. Maar niet te lang want ik mis mijn kids en ons kikkerlandje vast en zeker al heel snel.
Waar is die goede oude tijd gebleven waarin je in ieder dorp een reisbureau had die je overal bij hielp en je het gevoel gaf dat alles goed geregeld was. Nu volgt de ene na de andere e-mail (in het Engels). Mijn Engels is redelijk maar niet vloeiend dus ben ik bang dat ik dingen verkeerd begrijp. Dus gingen we op hangende pootjes naar de zoon van mijn partner.
Maar laat de jongeman het er nou ook moeilijk mee hebben. De jongeman die het meeste werk altijd op de computer doet. Dus de dooddoener van ‘die ouwetjes snappen er niets meer van’ is niet altijd waar. Het is gewoon ontzettend ingewikkeld.
De dagen verstrijken en nog steeds is alles niet rond. We hebben niets tastbaars in handen, geen tickets enz. Dat krijg je pas een uur voor vertrek op je telefoon. Ook de gezondheidsverklaring is nog niet rond, want je krijgt pas 48 uur voor vertrek toegang. Rustig blijven, want het komt allemaal goed zegt iedereen. En dat geloof ik dan maar, al hoor ik ook verhalen over ‘door een foutje het land niet in mogen’.
Even kijken hoe het zit met mijn rekening, want dat kan ik beter thuis alvast in orde hebben denk ik. Blijkt de bank inhoudelijk alles veranderd te hebben. En moet ik weer op zoek naar hoe het nou allemaal moet! Ik vraag me af waarom het allemaal weer anders is. Ontspannen op reis? Vergeet het maar.
Soms denk ik, waar gaat het naar toe? Lopen we onszelf niet voorbij in deze digitale wereld? Want oh jee, wat als er iets fout gaat zoals laatst in de super. Het systeem lag er voor lange tijd uit en de rij door de winkel heen werd steeds langer. Alleen mensen met contanten op zak konden er door.
Lekker ouderwets.
