Pas geleden las ik in een digitale krant het bericht dat een “73-jarige bejaarde vrouw” was beroofd. Ik schrok! Natuurlijk van de gebeurtenis, maar meer nog van de 73-jarige BEJAARDE!
Ik ben over een paar jaar ook 73. Ik heb vriendinnen van 73 en zelfs ouder, maar ik zou ze nooit bejaard noemen. Vooral omdat ze dit in mijn ogen absoluut niet zijn. Bejaard associeer ik blijkbaar toch met iets anders, maar ik weet niet precies waarmee. Met hulpbehoevend, niet meer mobiel, afhankelijk van zorg? Ik weet het niet precies, maar in ieder geval niet met een actieve 73-jarige.
In 2019 heeft onderzoeksbureau GetOud en Probiblio een onderzoek gedaan onder mensen van 65 en ouder naar hoe zij kijken naar de verschillende benamingen voor mensen van 65 jaar en ouder. Daaruit is gebleken dat benamingen als oudje, bejaarde, oude van dagen, als heel negatief en denigrerend worden ervaren.
Positieve benamingen zijn: oudere, oudere volwassenen en senior. Senior wordt door 73% van de ondervraagden als het meest positief ervaren van alle benamingen. Ik weet niet of ik dat nou zo’n goede benaming vind.
Ik heb de Van Dale ook maar eens geopend. Bij “oude van dagen” zegt Van Dale dat dit een “bejaarde” is. En bij “bejaarde”: een man of vrouw van 65 jaar of ouder. Ik ben volgens Van Dale dus wel degelijk al een bejaarde. Oeps…….Maakt het wat uit? Ik denk het niet, maar het zit me toch niet helemaal lekker.
Ik ga toch liever voor “oude van dagen”. Het klinkt heel ouderwets, en dat is het ook wel. Toen ik een kind was, was het een heel gewoon woord. Mijn ouders gebruikten het als één woord, oudevandagen, en ik heb dus ook heel lang gedacht dat het één woord was.
Ik had een oudtante, zus van mijn oma, die woonde in een Tehuis voor Ouden van Dagen. Een mooi, statig huis met hoge plafonds en brede, glimmende trapleuningen. Iedereen noemde haar Oude Tante Riek, niet alleen omdat ze een oudevandagen was, maar ook omdat we een gewone tante Riek hadden, een zus van mijn vader, en we wilden ze natuurlijk niet door elkaar halen.
Ik vond het altijd heel spannend om bij Oude Tante Riek op bezoek te gaan, het was een omgeving waar ik stil van werd, ik vond het zo indrukwekkend. Oude Tante Riek was niet getrouwd, had geen kinderen om voor haar te zorgen, dus woonde ze in dat prachtige Tehuis voor Ouden van Dagen.
Ze had overigens een mooie, grote kamer, waar ze zelf thee zette en dat serveerde in mooie, dunne porceleinen kopjes. Ik dronk als kind nooit thee, behalve bij Oude Tante Riek. Oude van dagen heeft voor mij geen negatieve betekenis dus, ik associeer het altijd met Oude Tante Riek en de omgeving waarin zij woonde.
Het heeft ook wel iets belangrijks, dat oude van dagen….per slot van rekening hebben wij als we 65 worden al 23725 dagen geleefd! Dat is niet niks! Ik zie jonge mensen al vol respect denken als ze een oude van dagen zien: jeetje, die leeft al meer dan 23700 dagen, wow.
Ik pleit dus voor een eerherstel van Oude van Dagen, mag ook als één woord, oudevandagen. En anders maar gewoon volwassene, dat is meer dan voldoende, zeker als de leeftijd er ook nog bij staat