Ik leid een vrij inefficiënt leven. Daar kies ik voor, ik laat me graag verleiden door spontane ingevingen; als pensionado met veel eigen tijd kan dat.
Toen ik werkte stond alles in het teken van efficiëntie, je doel bereiken met gebruik van zo weinig mogelijk middelen. En effectiviteit natuurlijk, er moesten resultaten behaald worden. Ik was er goed in en leverde snel, betrouwbaar, proactief.
Nu pas realiseer ik me dat die houding helemaal niet bij mijn persoonlijkheid past. Eigenlijk ben ik slordig en traag. Maar ja, het werk stelde andere eisen, in ruil daarvoor kreeg ik salaris, dus niet zeuren.
Nu ervaar ik elke dag hoe waardevol inefficiënt leven is en hoe goed het bij mij past. Efficiëntie blijkt geen enkele rol te spelen bij de dingen die ik van waarde vind zoals vriendschap, liefde, ontwikkeling, gezondheid, vrijheid.
Soms blijf ik in de tram zitten van begin- tot eindpunt
Boodschappen en koken doe ik zelf; voor mij geen Picnic en Thuisbezorgd. Rondhangen in de supermarkt, tussen de mensen zijn vind ik (meestal) gezellig. Soms blijf ik in de tram zitten van begin- tot eindpunt omdat ik nieuwsgierig ben naar de buurt. Weliswaar kom ik dan later aan op mijn bestemming, maar dat lost zich wel op.
Vrienden sommen alle voordelen op van de airfryer en magnetron. Zij zweren bij de robotstofzuiger en afwasmachine omdat deze tools hen vervelend werk uit handen nemen en zij zeeën van tijd overhouden.
Natuurlijk ben ik ook voor vooruitgang. Selectief. Als ik ga wandelen, gebruik ik de IVN-wandelroute op mijn telefoon. Ik communiceer met de vriendinnen via WhatsApp. Efficiency is niet mijn hoogste doel; het maakt mij niet perse gelukkiger.
Ik word meer gelukkig van inefficiency. Uitslapen bijvoorbeeld: zalig. Gewoon lummelen met muziek op de achtergrond en meerdere opengeslagen boeken; lijkt rommelig en onrustig, is het ook maar ik voel me omringd door positieve vibes.
De podcast van Teun en Gijs luister ik oneindig vaak terug als ik zin heb in onbedaarlijk lachen; de boodschappen wachten wel. Ik zet slow coffee en ja, het duurt even voordat de koffie klaar is en ja, ik heb ook een Nespressoapparaat dat veel sneller is. Maar ik geniet meer van het langzame gedruppel in mijn kopje, de koffiegeur die heel langzaam tot mij komt.
Je moet het leuk vinden om alles een beetje anders te doen
Ik begrijp best dat inefficiënt leven niet voor iedereen is. Het moet een beetje bij je karakter passen, bij je levensritme. Je moet het leuk vinden om alles een beetje anders te doen. Blijkbaar heb ik er voldoende vertrouwen in dat alles wel goed komt zonder te plannen; zonder tools die het leven sneller, beter, gemakkelijker maken.
Ben er nog niet uit of toeval bestaat, maar terwijl ik bezig ben inefficiënt leven onder woorden te brengen, kwam het boek Intentioneel leven langs van Ernst-Jan Pfauth. Het gaat over bewust kiezen voor dingen die je voldoening geven. Het raakt op veel vlakken mijn levensinstelling.
Een mooi inzicht uit het boek; spijtig dat ik dit niet veel eerder heb ontdekt: drukte leidt de aandacht af van wat van waarde is. Hoe waar! Hoeveel etentjes met vrienden heb ik niet afgezegd want druk, druk, druk.
Ik voel nog de steken in mijn hart toen ik veel te laat kwam bij de schoolvoorstelling van mijn kind omdat ik zo veel andere dingen eerst moest doen. En een bezoek aan de Monet tentoonstelling, heb ik gemist vanwege opnieuw … te druk.
Ooit zette ik alles van werkelijke waarde op de achtergrond.
Dat doe ik niet meer.
