Door de jaren heen (en dat zijn er al heel wat) besef je hoe waardevol vriendschappen zijn; echte vriendschappen door dik en dun. Het is fijn lieve mensen om je heen te hebben of te ontdekken met wie je wel een vriendschappelijke relatie op kunt bouwen en met wie niet.
Ervaringen met mensen om je heen heb je genoeg. Vaak zijn die contacten zakelijk en afstandelijk. Het is heel wat anders dan vriendschappen. Jezelf onzichtbaar maken is veiliger denk je dan. Maar toch, door je natuurlijke openheid stootte je regelmatig je neus, omdat er dingen gebeurden die je niet voorzag. Daar word je héél stil en voorzichtig van. Het veilige gevoel verdween.
We zijn op de camping gezegend met een plekje dat goud waard is, zeker als het mooi weer is kun je nergens beter zijn. Er is voor ons geen reden om vermoeiende reizen te maken. Dit plekje midden in de natuur zorgt voor heling rust en een vrij gevoel. Dat ontdekken ook passanten, want het is lekker druk.
Iedereen laat elkaar in zijn waarde
Er hangt een goede sfeer en vaak is het enige wat je hoort het gekwetter van allerlei soorten vogels. Iedereen laat elkaar in zijn waarde en er ontstaan hele mooie dingen. In sneltreinvaart ontdek je wat het is om echte vriendschappen te sluiten. En als er soms iets is, praten we erover. Als dat kan zijn het vrienden. Dit zorgt voor onderling vertrouwen en een veilig gevoel; één van de belangrijkste facetten.
Ook leer je door de jaren heen dat je niet weg moet lopen voor een probleem en net te doen alsof het leven gewoon door gaat. Dat kan niet. Diep van binnen blijft er iets sudderen waar jij je ongelukkig door voelt. Dat is ongezond.
Enkele mooie herinneringen over vriendschap borrelen op: je krijgt een uitnodiging voor het bijwonen van de lintjesregen want je vriendin is genomineerd. Er zijn maar weinig mensen uitgenodigd, dus je ben blij verrast dat je er bij mag zijn. Blijkbaar vindt ook je vriendin de vriendschap erg waardevol en die bevestiging doet je goed.
Diep in je hart had je eigenlijk geen bevestiging nodig
Diep in je hart had je eigenlijk geen bevestiging nodig maar toch. Zij is de enige waarmee je herinneringen kunt delen. We lagen bij wijze van spreken bij elkaar in de wieg. De laatste jaren is het contact wat minder, maar vriendinnen blijven we.
Een korte fietsvakantie in Egmond aan zee lijkt ons een goed idee. Daar wonen mensen die we nooit zullen vergeten en andersom ook niet. Het blijven dikke vrienden, als een vanzelfsprekendheid. Ook dat zal nooit verdwijnen, want er zijn volop herinneringen om te delen.
Ze ontstonden tijdens al die jaren die we tijdens onze vakanties deelden in dat heerlijke dorp, meestal met z’n allen in een huis, al begon het in een legertentje in de duinen. Hen weer zien is iets om opnieuw naar uit te kijken, want alleen er over nadenken geeft al een warm gevoel.
Buiten de camping is ook nog een leven en daar is een vriendin ernstig beledigd. Hoe los je dat op? Gewoon toenadering zoeken en uitnodigen voor een gesprek. De deur staat open en wat er verder gebeurt is maar afwachten.
Als zij de vriendschap waardevol genoeg vindt komt er een reactie en zo niet, tja, erg jammer maar meer kun je niet doen. Maar toch, ook wij delen mooie herinneringen en wat is er nou eigenlijk gebeurd?
Uitpraten dus, daar los je conflicten mee op. Je zou willen dat deze optie ook in de grote boze wereld zou werken en zou zorgen voor een vredige samenleving.
Marian van Erp
