Column: weigeren jezelf oud te denken

Column: weigeren jezelf oud te denken

Alleke neemt een voorbeeld aan mensen om haar heen die jong van geest en vitaal blijven.

Goed voorbeeld

Elk jaar komt ze weer en ik loop over van respect. In mijn beste Duits vraag ik haar of ze een winkel heeft in stoffen; nee, ik sta op de markt is het antwoord. Dit jaar komt ze met een nieuwe bus dus de zaken gaan goed; maar wat wil je met de prachtige stoffen, gekocht in dit kleine dorpje waar ze uren voor rijden moet. Haar leeftijd is niet de schatten maar ik vermoed dat ze de 70 jaren al ruim is gepasseerd. Ik merk dat met het jaar de vermoeidheid en het zuchten en kreunen toeneemt; toch tovert ze altijd een lieve lach voor mij op haar gezicht en zegt ze bij vertrek, tot volgend jaar maar weer.

Wat een spirit heeft deze vrouw; ze is een goed voorbeeld over hoe het ook kan en dat zet mij aan het denken. Ook ik ga maar door, al is het runnen van een B&B best veel werk en denk ik soms, hoe lang houd ik het nog vol! Heel lang nog hoop ik alleen heb ik daarbij wel wat hulp nodig. Ik haal met mijn B&B de wereld in huis en de ontmoetingen zijn bijna altijd positief. Doordat alles er goed verzorgt uit ziet gaan de meeste gasten daar met respect mee om en voel ik waardering voor mijn werk en inzet. Met het portie liefde dat ik in de ontbijtjes stop wordt ook daar erg van genoten en wat wil je nog meer. Ik denk dat het belangrijk is dat jij je nuttig blijft voelen in de maatschappij en dat je moet weigeren om jezelf oud te denken.

Een poos geleden ging ik op bezoek bij mijn lieve tante van rond de 80 jaar en ook zij is een levend voorbeeld hoe je vitaal oud kunt worden. Niks kamer in een bejaardenhuis maar lekker blijven wonen in het huis waar je zo gelukkig was en eigenlijk nog bent. Ik kijk om me heen en overal staan en hangen herinneringen van verre reizen die ze heeft gemaakt. Vooral haar olifantenverzameling is groot. In allerlei kleuren en vormen staan ze uitgestald en brengen haar terug naar mooie tijden. Het reizen is over maar mensen om haar heen brengen olifanten voor haar mee, met liefde.

Telefoon, een momentje zegt ze en ik hoor dat ze nog steeds doet waar ze erg goed in is: natuurgeneeskunde. Als ze afsluit zegt ze, weet je dat jou vader daar ook erg goed in was. Een warm gevoel vult mijn lichaam en ik denk, wat is dit een waardevol bezoek. Ik heb nog steeds geen schorseneren gevonden want dat adviseerde ze me toen ze hoorde van de pijn in mijn knie. Zet schorseneren een etmaal in het water, haal ze er uit en drink het water, doe de schorseneren in een doek en bindt die doek om je knie, slaap er een nacht mee. Weet je dat dit euvel van je rug komt? Hé, denk ik, dat dacht ik ook al want alles zit aan een kant, maar hoe weet ze dat nou? Zie je lichaam als een computer zegt tante, er zijn wat verbindingen verstoort en de stof in de schorseneer zorgt voor herstel. Ik denk, goh, wat een nuttige informatie, eigenlijk moet er een boek worden geschreven over al haar kennis want ze heeft veel mensen geholpen.

Kortom. Blijf doen waar je interesses liggen en blijf actief. Toen ik vertelde van het koor zei ze, oh, leuk, ik zit ook bij een koor. Ze laat me een filmpje zien en daarna de muziek. Gezellig naast mekaar zingen we samen uit volle borst. Dank je lieve tante voor alle positieve input.

En ik, ik ga door met alles wat ik doe, ook de B&B want dan blijf je jong van geest en doet je lijf het beter.

Over Alleke