Van verpleegkundige in de ouderenpsychiatrie naar kinderboekenschrijfster. Met haar pensioen maakt Tineke (68) een grote carrièreswitch. Voor haar plezier, én voor drie goede doelen.
Tineke groeit op als een echte Friezin en dochter van de bakker. Het gezin heeft een eigen bakkerij waar ze verse broden verkopen. Hard werken en vroeg opstaan is met de paplepel ingegoten. Maar Tineke heeft voor zichzelf een andere droom: ze wil bij de politie. Helaas is vader niet onverdeeld enthousiast. Het is geen beroep voor meisjes en past daarbij niet in het plaatje van een middenstandsgezin. En hoe dat vroeger vaak ging: ze legt zich erbij neer en kiest met net zoveel passie voor een ander beroep.
“In plaats van de politie-opleiding ben ik de ziekenverzorgende-opleiding gaan doen”, vertelt Tineke”. Ze trouwde, kreeg kinderen en zette zich met hart en ziel in voor haar werk. Ze leverde complexe zorg voor ouderen met psychische klachten.
Ik vond het werk geweldig, draaide veel nachtdiensten
“Ik vond het werk geweldig, draaide veel nachtdiensten, maar ook was het werk fysiek zwaar. In die tijd hadden wij bijvoorbeeld geen hoog-laag bedden, dus soms had je zo’n pijn in je rug dat je op je knieën voor het bed zat om iemand te helpen. Anno nu zou dat niet meer mogen van de Arbo.” Toch is Tineke altijd gebleven en dat met veel plezier.
Al die jaren heeft ze ontzettend veel aan anderen gegeven. Wat vond ze het prachtig toen haar patiënten iets voor háár deden, en wel voor haar pensioenafscheid. “De patiënten hadden samen met mijn collega’s een grote deken voor me gemaakt en één collega heeft nog kussens voor me gemaakt. Ik heb zoveel dingen van ze gekregen. Het was geweldig. De beste waardering die je maar kunt krijgen.”
Pensioencadeau is een gevaar op de weg
“Mijn collega’s vonden me altijd een harde werker en zeiden regelmatig dat ik maar eens rustig aan moest doen. Maar dat was lastig voor mij, glimlacht Tineke. “Thuis in de bakkerij was ik opgegroeid onder het motto: niet zeuren maar doen.” Haar collega’s staken dan ook hun handen uit de mouwen om de ijverige Tineke een feestelijk afscheid te geven.
Ik ben met die brandende kerstboom in mijn auto weggereden
In november nam Tineke afscheid op haar werk, voorafgaand aan de feestelijke maar donkere decembermaand. De collega’s hadden daarom een kerstboom gemaakt en er allemaal ballen met geld en lichtjes in gehangen. Leuk, maar absoluut niet praktisch. Maar Tineke wist er wel raad mee: “Ik ben met die brandende kerstboom in mijn auto weggereden. Wat hebben mijn collega’s vreselijk gelachen! En het was donker… ik zag door die boom bijna niet of er van rechts verkeer aankwam!” En stiekem hoopte Tineke toen nog dat de politie haar zou aanhouden… “Dat zou een hele stunt zijn geweest!”
De eerste weken
Toen Tineke nog werkte, had ze het fijn met haar collega’s. Die band is gebleven. Ze heeft zelfs nu ze al bijna drie jaar met pensioen is nog contact met hen. De band is sterk. “Ik werkte nog toen covid kwam. Omdat het zo’n heftige periode was, krijg je een goede band met elkaar. We hadden een leuk team, dus toen ik met pensioen ging miste ik mijn collega’s”
En dat gevoel bleef nog wel even hangen toen Tineke opeens thuis was. “Je blijft toch in je achterhoofd betrokken bij je collega’s en je werk. Om wat afleiding te zoeken, ben ik het hele huis van boven naar beneden gaan schoonmaken. Toen dat klaar was, dacht ik: misschien moet ik nu eens met een boek beginnen!”
Uh, hoezo een boek?
Tineke deed naast haar werk graag aan handwerk. Breien, naaien,… en poppen haken. Daar verzon ze verhaaltjes bij en plaatste ze op Facebook. Een collega kwam toen met het idee: “je moet een kinderboek schrijven”. Een achternichtje moedigde haar aan: “jij bent zo creatief, waarom haak je niet zelf de hoofdpersonages?” Dus toen Tineke met pensioen was en haar huis er blinkend bij stond, dacht ze: “ik heb er nú tijd voor, ik ga het proberen!”
Om niet in de knoei te komen met rechten van bestaande patronen, heeft ze haar hoofdpersonages zelf bedacht en gehaakt. De foto’s die ze van hen maakt, komen als illustraties bij het verhaal. “Ik ben alle dieren van het bos langs gegaan en ben uitgekomen op twee eekhoorntjes. Eekhoorns vernielen veel, maken alles kapot en nemen alles mee. En ze zijn ook brutaal! Dus ik dacht: deze beestjes moet ik hebben voor mijn boek, dat De avonturen van Finn en Zinzi is gaan heten!”
Leergierig
Tineke gebruikt haar gezonde dosis nieuwsgierigheid om inspiratie op te doen voor haar boek. Ze bezoekt verschillende boerderijen om informatie over specifieke dieren te vragen, die als bijpersonages fungeren. “Je moet de kinderen ook geen fabeltjes voorschotelen. Zo ben ik bijvoorbeeld bij een geitenboerderij geweest met 1.500 geiten. “Hebben die allemaal een naam?” vroeg ze de boer.
Haar nieuwste verhaal gaat over thema’s als pesten en dyslexie. En Tineke laat zich ook inspireren door anderen. Zo besteedt ze op verzoek van een van haar lezeressen ook aandacht aan het TOS-syndroom (Taal Ontwikkeling Stoornis). “Drie van haar kinderen hebben het syndroom. Ze zou het fijn vinden als ik ook daaraan een hoofdstuk van mijn boek besteed. Ik zeg dan dat ik me ga inlezen. Als ik mijn tekst klaar heb, mag zij als ervaringsdeskundige lezen of het wel klopt.”
Voor het goede doel
Het geld dat Tineke verdient met haar boeken, geeft ze weg aan drie goede doelen: Kika, Spieren voor Spieren en Stichting Hoogvliegers. Alle drie doelen die kinderen helpen. “Ik schrijf boeken voor kinderen, en op deze manier kan ik nóg meer voor kinderen doen.”
Tineke zit niet stil. Ze bezoekt scholen voor voorleessessies, geeft lezingen en was op de radio bij Omroep Fryslân om haar boek te promoten. Want haar eerste boek is niet alleen in het Nederlands, maar ook in het Fries verschenen! Hoe ziet haar toekomst als gepensioneerde eruit? “Ik hoop dat ik nog heel lang mag schrijven. Ik heb alweer ideeën voor een volgend verhaal!”
Advies voor pensionado in de dop
De tip van Tineke: “Doe iets wat je héél leuk vindt, iets waar je energie uit haalt. Het voornaamste is dat je ervan geniet, want het leven kan heel kort zijn. Sommigen komen niet toe aan hun pensioen. Dus haal eruit wat erin zit!
Vind je het leuk Tineke’s eigen website te bezoeken, ga dan naar https://finn-en-zinzi.nl/.
