“Francine Satijn (67) kocht in 2004 een ruïne in Portugal. Toen ze in 2008 met pensioen gingen, besloten ze er een gezamenlijk project van te maken: ze begonnen een Bed & Breakfast. “Het waren wat muren en een dak, maar we dachten: ‘Als er een douche is, dan kun je er wonen’. We gingen er vaak op vakantie en sliepen in de wijnschuur. Langzaam bouwden we alles op.”
Begin een project
Francine: “Ik werkte als trainer en adviseur en gaf de laatste zeven jaar van mijn carrière Pensioen In Zicht cursussen. Toen ik zestig jaar was, werd mij gevraagd of ik met vervroegd pensioen wilde, en mijn man werd hetzelfde gevraagd op zijn werk. Toen besloten we om ons definitief in Portugal te vestigen. Wat me altijd was bijgebleven, was een gastdocent bij mij op het werk die zei dat je niet je leven kon vullen met hobby’s. Hij adviseerde om na je pensionering een project te starten. Je moet iets hebben om je in vast te kunnen bijten.”
Meer werk dan gedacht
“Mijn echtgenoot en ik besloten na ons pensioen een Bed & Breakfast te beginnen in Portugal. In eerste instantie was dat niet de reden waarom we de ruïne hadden gekocht, maar dat werd ons gezamenlijke project.
Naïef als je bent, denk je dan dat je er wel bent met een website bouwen. Maar het is veel meer werk. Je loopt tegen dezelfde bureaucratie op als in Nederland, alleen spreek je de taal een stuk slechter. Maar goed, je hebt de tijd. Dus als je je dan wilt aanmelden bij het ziekenfonds en je moet een paar uur bij zo’n instantie zitten, dan neem je je boekje maar gewoon mee en ga je zitten lezen.
Mijn man is de klusser dus ik heb geaccepteerd dat ik nu meer moet poetsen. Ik heb wel vaak de ideeën maar ik ga niet meer staan schilderen, dus ben ik de huisvrouw. Zo verdelen we de taken.”
In contact met jongeren
“Het leukste van het runnen van een Bed & Breakfast is dat ik veel mensen zie. Hier ontmoeten we vooral Nederlandse gepensioneerden, maar in de schoolvakanties komen veel jonge gezinnen in ons Bed & Breakfast. Toen we hier drie weken woonden heb ik al besloten nooit meer terug te willen naar Nederland. Toch is integratie een groot woord, het is makkelijker om om te gaan met je eigen landgenoten. Ik geef bijvoorbeeld t’ai chi les aan een groepje vrouwen. Ik heb veel geïnvesteerd in het leren van Portugees en kan goed met de Portugezen overweg, maar een taal leren gaat niet meer zo makkelijk als vroeger.”
Goed oud worden
“Sinds vier maanden woont onze jongste zoon hier samen met zijn vrouw en zoontje. Zij kwamen zelf met het idee om het Bed & Breakfast over te nemen. Nu moeten we langzaam afbouwen en dingen uit handen geven, maar het samenwerken bevalt goed.
De “status” die je had vanuit je baan die telt niet meer. Toen ik net met pensioen was vroeg ik me af wat de jarenlange investering in kennis nu waard was. Dat was achteraf om geld te verdienen. Toen kwam er de overgang na mijn pensioen en realiseerde ik me dat het leven nu draait om goed ouder worden. Het was leuk en aardig dat ik wat heb opgebouwd met mijn werk, maar nu gaat het over andere dingen.”
‘Join the club’
“Toen ik met pensioen ging zei iemand: ‘Gezellig, dan kun je elke dag samen ontbijten’. Daar had ik mooi geen zin in, spaar me! Het is belangrijk beiden je eigen dingen te hebben en daarbij samen wat te ondernemen.
Het is geestelijk een overgang om met pensioen te gaan, je sluit iets af en gaat naar een andere fase in je leven. Daarom is het goed je op een nieuw project te richten. Misschien zijn er aspecten op deze leeftijd waar je niet aan wilt omdat je er geen zin in hebt.
Maar ik vind het tamelijk naïef als je er bijvoorbeeld op je 62ste achter komt dat je net als iedereen last krijgt van ouderdomskwaaltjes. Ik zou zeggen: ‘Join the club’.”
Tekst: Sophie Louise de Groot
Bent u nieuwsgierig hoe Francine woont? Op de website van het Bed & Breakfast vindt u meer informatie en kunt u tevens een vakantie boeken: http://www.quintaantesovento.com
Pensioen eZine
Tijd
