Bert Mengerink (61) vond het als kind al prachtig om modeltreintjes te zien razen over de spoorweg die zijn vader had gebouwd op twee oude deuren. De gepensioneerde programmeur is nog altijd dagen zoet met zijn grootste hobby.
“Kort geleden ben ik met de Bernina Express van het Zwitserse Saint-Moritz naar Tirano in Noord-Italië gereisd. In een tocht van paar uurtjes moest die trein een berg op en af! Zwitserland is ideaal voor modeltreinmensen zoals ik. Tijdens de aanleg van het spoor moesten hoogteverschillen worden overwonnen. Door de soort rails – wij kenners noemen het smalspoor – kunnen scherpe bochten worden gemaakt.”
Meterslang modelspoor
Een meterslang modelspoor neemt bijna alle ruimte in beslag van de schuur bij Mengerinks huis in Kwintsheul. Het aandoenlijke landschap van bruggen, stations en dorpjes heeft hij voor het grootste deel zelf ingericht. Mengerink is lid van meerdere modelspoorverenigingen en pronkt regelmatig met zijn creaties op beurzen.
“Van al mijn modeltreintjes zijn de stoomlocomotieven het mooist. De beweging van de stangenstelsels vind ik prachtig. Het blijft indrukwekkend dat de echte treinen met stoom in beweging worden gebracht.”
Elektronica
“Modeltreintjes zijn leuk om naar te kijken, maar het liefst ben ik bezig met de achterliggende elektronica. Wekelijks ben ik twee middagen en avonden bij de Haagse modelspoorvereniging DigiMRC, waar we samen een grote computergestuurde baan maken. Alles moet kloppen. Het geluid van de stoomlocomotief moet automatisch dempen als het een tunnel in gaat, want dat hoor je in het echt ook niet. Uiteindelijk moeten ook de autootjes, trams, trolleys en autobussen automatisch rondrijden.”
Droom
“Het is mijn droom – die van elke modeltreinbouwer trouwens – om een keer naar Miniatur Wunderland in Hamburg te gaan. Daar liggen kilometers rails, daar is mijn baan niets bij! Treinen rijden door themagebieden als Noorwegen, Zwitserland en Amerika. Echt alles is nagebouwd en beweegt: van de auto’s, de boten, tot de vliegtuigen die opstijgen en landen.”
“Omdat ik programmeur ben van beroep vind ik dit soort automatische systemen interessant. Vroeger wilde ik ingenieur worden. Spoorbruggen op mijn baan ontwerp en bouw ik zelf, dus zo komen die interesses bij elkaar.”
Pensioenregeling
Ik heb 25 jaar bij Shell gewerkt en heb daar uiteenlopende ICT-functies vervuld in verschillende steden in Nederland en Engeland. Op mijn 51e kon ik vertrekken met een goede pensioenregeling, omdat er minder vraag was naar ICT’ers zoals ik. Daarna heb ik nog een aantal jaar bij verschillende bedrijven gewerkt.”
Tegenslag
“Precies op mijn zestigste ben ik gestopt met werken. Dat was een bewuste keuze. In vroeg opstaan en in de file staan had ik geen zin meer. Ook wilde ik meer leuke dingen doen met mijn vrouw. Helaas is dat anders gelopen. Twee maanden na het begin van mijn ‘echte’ pensioen heeft mijn vrouw een ernstige ziekte gekregen. In februari dit jaar is ze overleden.”
Leuke dingen oppakken
“Ik heb de draai daarna nog niet helemaal teruggevonden, maar ben wel weer begonnen met leuke dingen doen. Gelukkig heb ik eerder te veel dan te weinig hobby’s. Ik ga vaak naar bluegrass-concerten, dat is een soort country, speel een special soort gitaar en wil ook het golfen weer oppakken. Het leukste van met pensioen zijn is dat ik niet meer om tien uur naar bed moet en om zeven uur weer op.”
Tekst en foto: Gijsbert van Dalen
