Jeroen (68) bereidde zich goed voor op zijn pensioen. Zijn vrouw en ook een van zijn kinderen overleed vroeg. Vanuit een positieve levenshouding zet hij dit grote verlies om in tal van activiteiten die zijn leven zin geven.
Jeroen heeft een achtergrond als orthopedagoog en werkte 30 jaar lang in het onderwijs. In zijn laatste baan bereidde hij zich goed voor op zijn pensioen. Jeroen: “Dat past bij mijn karakter. Ik bereid me graag goed op alles voor en ik sta open voor nieuwe dingen.
Die voorbereiding begon al een aantal jaar voor mijn pensionering. Ik werkte voor de Hogeschool Utrecht en deed mee aan het project: 1 dag minder werken, 10% inleveren. Die tijd heb ik gebruikt om activiteiten te ontwikkelen waarmee ik mijn pensioen wilde invullen.”
Jeroen was al snel druk bij diverse organisaties en clubs. Hij sloot zich als hoornspeler aan bij een nieuw op te zetten orkest in Ede. Fysiek actief is hij tijdens zijn vrijwilligerswerk als begeleider van fietsreizen voor 50plussers en bij Natuurmonumenten.
“Ik vind het belangrijk om diepgang te krijgen met mensen”
Het aangaan van nieuwe activiteiten en contacten bevalt Jeroen goed: “Het is bij Natuurmonumenten fijn om fysiek bezig te zijn en je hebt het over totaal andere dingen dan je vak. Je werkt elke week met dezelfde mensen. Dat is fijn, ik vind het best belangrijk om ook diepgang met mensen te krijgen, dat het niet alleen aan de oppervlakte blijft.”
Een actief leven waarin hij zelf de regie heeft past bij Jeroen. “Ik vind het belangrijk om dingen te doen die me helpen om actief te blijven, mijn hersenen te laten werken, jezelf fysiek uit te dagen en om plezier te ervaren. Gisteren was ik bij een bijeenkomst waar schrijver Jan Terlouw, inmiddels 86 jaar, sprak. Wat die man uitstraalt, zoveel levenskracht. Dan denk ik, wat is het toch belangrijk om mee te blijven doen en niet letterlijk of figuurlijk achter welke plant dan ook te blijven zitten.”
“Je moet zelf verder”
Zijn actieve levenshouding is volgens Jeroen ook een manier om zichzelf te helpen door te gaan en zelf wat van het leven te maken. Want hij heeft ook veel tegenslag gekend in het leven. Zijn vrouw is vroeg overleden toen de kinderen al het huis uit waren. Jeroen: “En dan sta je ineens alleen en moet je alleen verder. Later is ook een van mijn zoons op hele jonge leeftijd overleden. Dat is inmiddels bijna vijf jaar geleden. Dan kun je op het punt gaan staan van, het heeft allemaal geen zin. Maar ik heb juist de andere kant gekozen. Je moet zelf verder, je moet zelf een invulling geven. Je mag best leunen, maar eigenlijk moet je het zelf doen.”
Dit besef leidde er bij Jeroen toe dat hij los van kinderen en kleinkinderen zichzelf dwong om naar buiten te kijken, mensen te ontmoeten en weer inspiratie te krijgen om dingen te ondernemen. Bij zoveel verlies is geluk niet vanzelfsprekend, maar volgens Jeroen heb je een deel wel zelf in de hand. Jeroen: “Misschien is geluk wel dat je de mogelijkheden in jezelf vindt om niet stil te blijven staan. Om het positieve te blijven zien.”
Rijden op de wensambulance
Het overlijden van zijn vrouw wilde Jeroen in iets positiefs voor zichzelf en anderen omzetten. Dit doet hij door als chauffeur op de wensambulance te gaan rijden. Jeroen: “Ik rijd ernstige zieke mensen op een moment dat je vaak niet weet of ze het gaan redden. Op dit belangrijke moment kan ik toch iets voor ze betekenen. Op ieders pad komen dingen die je kunt doen.
Tijdens een huwelijk versmelt je deels met elkaar. Als de ander wegvalt, moet je je afvragen wat jij wilt. Het helpt je om op te schrijven wat je leuk vindt. Op een gegeven moment ben ik in het stapeltje van dingen die ik leuk vindt gaan grasduinen en heb daar dingen uitgepikt.” Een cursus bij Power Nederland, een netwerk voor senioren, heeft hem ook verder geholpen met het zelf zinvol invullen van zijn pensioen. “Deze club sprak me meteen aan. Iedereen gaat de diepte in over zijn eigen leven. Samen kom je verder,” aldus Jeroen.
“Je mag best leunen, maar je moet het zelf doen”
Een sociaal netwerk in de buurt is volgens Jeroen heel belangrijk. “Het maakt je onafhankelijker van je kinderen en familie. Je mag best leunen, maar je moet het wel zelf doen. Ik ben zeven jaar geleden naar deze omgeving verhuisd. Ik had genoeg aan werk en een paar dingen hier. Dat veranderde toen ik met pensioen ging.
Toen ik de vrijheid kreeg na mijn pensioen heb ik die ook gebruikt om mijn netwerk op te bouwen. Ik ben hierin zelf ook actief geweest, anders kets je alles af. Het is soms wel moeilijk om goede mensen te ontmoeten die jou ook feedback geven.” Inmiddels heeft Jeroen ook weer geluk gevonden in de liefde. Zijn vriendin komt regelmatig naar Ede.
“Je hebt nu de keuze”
Jeroen komt graag bij zijn kinderen en kleinkinderen over de vloer, maar is blij dat hij niet zelf meer in die drukke levensfase verkeert. Jeroen: “Als ik zie in welke patronen mijn kinderen zitten met werk, boodschappen, kinderen, schema’s en sociale contacten. Zo’n drukte! Het wil niet zeggen dat wij het niet ook druk kunnen maken, maar je hebt nu wel de keuze of het genoeg is geweest of juist leuk is.
Je komt ook terug op wat geef je en wat krijg je. Ik vond zingen heel leuk en deed dat in een koor. Maar door bestuursleden die tegenwerkten kwam ik niet verder in niveau. Ik dacht, ik hou ermee op. Dan komt er wel weer wat anders voorbij waar voor mij meer uitdaging inzit. Je bent een stuk vrijer dan vroeger.”
Pensioen eZine Geluk
