Renate Oosterbeek (66) is 23 jaar getrouwd met Ruud. Anderhalf jaar geleden ging ze met pensioen. Daarvoor werkte ze 32 jaar in de zorg.
Renate heeft een onvermoeibare reislust. Vorig jaar deed ze vrijwilligerswerk in Ghana. De volgende reis is al geboekt. Bestemming: China.
“Als ik reis neem ik een rugtas mee voor mijn camera en een klein koffertje met zo min mogelijk kleding. Meestal zijn dat oude kleren, die ik achter kan laten als dat nodig is. Ik boek het liefste geen chique hotels en zoek de ontoeristische gebieden op. Ik ben niet het type dat veel steden en musea bezoekt. Liever ben ik in de natuur en tussen de lokale bevolking. Als ik mensen Nederlands hoor praten, keer ik me om. Het is niet zo dat ik het niet leuk vind om in Nederland te zijn. Ik ga graag weg, maar ik kom ook graag weer terug. Maar als ik te lang hier ben, krijg ik toch weer de kriebels om te gaan reizen.”
Zware baan
“Ik geniet van mijn pensioen, absoluut. Ik kan me zelfs niet meer voorstellen dat ik gewerkt heb. Voor mijn laatste baan heb ik met licht verstandelijk gehandicapte tieners gewerkt. Agressie richting de begeleiders kwam veel voor, omdat wij de regels bepaalden. Dat maakte het werk zwaar. Aan de andere kant vond ik het erg leuk. Ik had ook wel begrip voor de cliënten. En met humor kon ik de vervelende dingen die gebeurden een plek geven. Maar op een gegeven moment was de rek er uit. Ik merkte dat ik sneller moe werd en minder kon hebben.”
Tijd voor mezelf
“Ik heb het geen moment moeilijk gevonden om met pensioen te gaan. De vrijheid is heerlijk; het gevoel van niets meer moeten. Op mijn twintigste trouwde ik met mijn eerste man en ik had al vroeg kinderen. Vanaf jonge leeftijd zat ik dus in een ritme van veel zorgen, regelen en gedoe. Toen ik met pensioen ging dacht ik: en nu is het mijn tijd.”
Vrijwilliger
“Vanaf dat ik tiener was, wilde ik al vrijwilligerswerk doen. Vorig jaar heb ik dat voor het eerst gedaan, twee maanden in Ghana. Het smaakt echt naar meer! Eerst heb ik in een weeshuis gekeken en gewerkt. Omdat ik daar niet zoveel kon doen, heb ik daarna lesgegeven bij een schooltje. Ik vond het heel leuk: de mentaliteit en vrolijkheid van de mensen en het totaal ergens anders zijn. Ik woonde daar bij een Ghanees gezin, waarin ik helemaal meedraaide. Op die manier leerde ik de bevolking kennen, heel leuk. Ik zet mensen ook graag op de foto. In Ghana had ik altijd een camera bij me. In het schooltje bleven de kinderen maar vragen: foto, foto! Die vonden het prachtig.”
China
“In maart ga ik met mijn man naar China. We hebben een heenreis geboekt naar Beijing en een terugreis vanaf Chengdu. Voor de eerste paar dagen hebben we een hotel geboekt en we willen het Terracottaleger nog zien. Verder weten we globaal waar we naartoe willen. Hoe we precies reizen, zien we ter plekke. Daarom boek ik mijn reizen ook niet via een organisatie. Ik wil de vrijheid hebben om te doen wat ik wil.”
Ben jij ook een reisfanaat? Je kunt op onze Facebookpagina reageren op Renate’s verhaal.
