Cox Merkelijn (70) was tijdens haar werkende leven wethouder en advocaat. Toen zij haar man verloor, ging Cox vanwege het rouwproces eerder met pensioen. Ze vond haar draai als vrijwillig bestuurslid en als coach van brugklassers.
Cox heeft een uitgebreide loopbaan achter de rug. Ze studeerde in Wageningen plantenziektekunde en was daarin ook een tijd werkzaam. Toen ze werd verkozen als wethouder zat ze zes jaar in de gemeenteraad. Hierna ging ze weer solliciteren, maar omdat ze de kennis van haar studie niet had bijgehouden bleek dat zinloos.
Ze besloot op haar 40e rechten te gaan studeren aan de Open Universiteit. Dat was een schot in de roos. Cox: “Rechten studeren op latere leeftijd is wel prettig. Je kunt je er iets bij voorstellen door je levenservaring. Het blijft niet stoffig.” Ze werkte vanaf 1994 in Wageningen als advocaat en bleef dat tot 2011. Ze stopte vroegtijdig, niet omdat ze met pensioen ging, maar omdat haar man overleed. “Ik ervoer ineens alles als gezeur. Niets leek na dat verlies nog belangrijk.”
“Het ontaardt bij mij vaak in wiskundelessen”
Eenmaal thuis had Cox tijd en ruimte voor het rouwproces Ze had vanwege haar drukke baan en de daaropvolgende rouwperiode niet naar haar pensioen toegeleefd. Eén ding wist ze wel, ze wilde graag weer iets zinvols en leuks gaan doen. Die twee eisen stelde ze aan vrijwilligerswerk.
Cox: “Het Gilde Wageningen zocht een voorzitter en dat werd ik. Ook werk ik voor het project Coach for you. Hier begeleid ik brugklassers die een steuntje in de rug nodig hebben. Ik coach ze gedurende het traject vanaf einde lagere school naar de brugklas en de tweede klas. Dit ontaardt bij mij vaak in wiskundelessen.
Mijn eerste leerling is afgelopen jaar geslaagd voor het Havo examen. Een mooi moment. In principe is de begeleiding maar voor één jaar. Maar bij elk vak waar gerekend moest worden, had ze het moeilijk. Dus ook bij natuurkunde en scheikunde hielp ik de afgelopen vijf jaar met rekensommen.”
Taallessen voor laaggeletterden
Niet alleen werkt Cox graag met brugklassers, ze zet zich ook in voor laaggeletterde nederlandstaligen bij Gilde Digitaalhuis. Hoewel zich meer niet-nederlandstaligen voor deze ondersteuning aanmelden. Cox: “Nederlandstaligen komen niet zo gemakkelijk voor hun laaggeletterdheid uit. Ze schamen zich ervoor en hebben allerlei trucjes ontwikkeld om het te verbergen. Maar daar gaan we binnenkort op acteren.
We willen graag meer nederlandstaligen bereiken. Hoewel het begeleiden van niet-nederlandstaligen ook heel leuk is. Ik coach nu een jongen uit Afghanistan. Hij gaat als een speer. Eigenlijk moet je na twee jaar stoppen, maar hij begint nu bij de uitdrukkingen: de aap komt uit de mouw en een blok aan je been enzo. Dat is leuk en geeft plezier. Iets opbouwen geeft mij energie. “
“Ik vind de vrijheid gewoon heerlijk”
Naast de onderwijsfuncties zingt Cox graag in een koor. Cox: “In het koor ben ik de bas. Als je maar genoeg rookt en whisky drinkt komt dat vanzelf. Ik ben de enige vrouwelijke bas in het koor en dat wil ik graag zo houden.”
En ook daar bekleedt ze een bestuursfunctie waarin ze verantwoordelijk is voor zaken die met het koor te maken hebben. En dan gaat het niet alleen om vergaderen. “Er waren te weinig koorleden. Dan is het, hup reclame maken, audities doen en mensen erbij halen. Ik wil wel resultaten zien, niet alleen maar praten. Ik wil graag iets zien ontstaan.”
Hoewel ze onvoorbereid het pensioen inging, heeft ze inmiddels een druk schema. Aan een boek lezen komt ze nauwelijks toe, maar de vrijwilligersfuncties geven veel voldoening.
“Het werkende leven was heel anders. Tijdens mijn werk van wethouder moest er veel. Ook als advocaat had ik vaak het gevoel van moeten. Ik was gelukkig toen ik ermee stopte. Ik vind het gewoon heerlijk die vrijheid. Je hoeft geen dingen meer te doen die je tegenstaan.”
Pensioen eZine Geluk
