Voor Ron Cornet (66) is werken met mensen altijd een drijfveer geweest. Al vroeg in zijn loopbaan maakt hij een carrièreswitch van een kantoorbaan naar de zorg. Van zorg aan het bed naar later de communicatieafdeling in dezelfde organisatie. In die functie kon hij zijn andere passie, de passie voor taal, goed gebruiken. En nu hij met pensioen is, verwelkomen wij hem graag als onze nieuwste columnist!
Als medewerker op de personeelsafdeling van een kledingconcern merke Ron al snel dat hij daar niet echt op zijn plek zat. Hij had vanuit zijn rol weinig persoonlijk contact. “Ik wilde graag iets met mensen doen. Ieder mens is uniek, dat maakt mensen zo ongelooflijk boeiend. Hier zat ik op een kantoor achter een computer, zonder dat ik echt mensen ontmoette.”
“Aan de kant kale!”
Per toeval kwam hij terecht bij een zorgorganisatie, waar hij als leerling verpleegkundige aan de slag ging. “Dat ik in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking terecht kwam is puur toeval, maar na een oriëntatiedag was ik verkocht. Er zat een mevrouw op de grond met blokken te spelen. Ik ging erbij zitten, ze keek me aan en zei grijnzend: ‘Aan de kant, kale!’ Ik kwam niet meer bij en zij ook niet.”
Later werkte Ron binnen die organisatie veel voor projecten: “Voor ik het zelf in de gaten had, zat ik daar gewoon fulltime. Ik moest van alles organiseren en veel vergaderen. Toen had ik weinig meer te maken met waar ik het uiteindelijk voor deed: de cliënten.” Vanuit daar is hij de communicatieafdeling ingerold. Hier kon hij zijn liefde voor taal inzetten als hoofdredacteur van het landelijke personeelsblad.
‘Toen stond ik op straat’
De samenstelling van het team veranderde en Ron verloor zijn werkplezier op de afdeling. Na nog wat functieomzwervingen binnen de organisatie kwam voor hem de grote klap, namelijk ontslag. “Toen stond ik met 58 jaar en midden in de crisis op straat, met veel praktijkervaring maar heel weinig papieren. ”Wat doe je dan?”
Ron richtte zijn eigen communicatiebedrijfje op, heeft als postbode dienst gedaan en werkte de laatste jaren voor zijn pensioen als coördinator in een NS-fietsenstalling. “Het was op zich wel een leuke tijd omdat we een heel leuk, klein team hadden. Ik heb de laatste jaren tot mijn pensioen volgemaakt, maar daarna vond ik het mooi geweest.”
Vroeg pensioenbesef
Het pensioenbesef zat er bij Ron al vroeg in. “Vanaf mijn 45e ongeveer ben ik over pensioen gaan nadenken. Wil ik vervroegd met pensioen? Wil ik langer blijven werken? Ik had het erg naar mijn zin dus ik ging ervan uit de jaren vol te maken.” Maar toen zijn pensioen in zicht kwam keek Ron daar echt naar uit. “Ik was eraan toe.”
En toen was het zover, 7 oktober jongstleden. Op de laatste werkdag hebben zijn collega’s er een feestje van gemaakt. Het kantoor en de werkplaats lagen vol ballonnen en de dag werd afgesloten met een hapje en een drankje. En een cadeaupakket kon natuurlijk niet ontbreken.
‘Genieten moeten we nú doen’
“Veel mensen zeggen, ‘als ik gepensioneerd ben, dan ga ik dit of dat doen’. Wij hebben in onze familie te maken gehad met ernstige ziektes. Toen zeiden we samen: als we willen genieten, moeten we dat nú doen.” Voor Ron en zijn vrouw houdt dat onder andere in dat ze samen genieten van uitjes en elk jaar een vakantie nemen in eigen land of het buitenland.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan
Op de vraag hoe het pensioen tot nu toe bevalt, ruim drie maanden onderweg, antwoordt hij resoluut: “Heerlijk!”. Ron heeft veel interessante activiteiten op zijn planning staan, waaronder het schrijven van een kinderboek.
“Mijn moeder heeft als klein meisje de oorlog meegemaakt. Het bombardement in Rotterdam en de slag om Arnhem. Ze vertelde daar altijd over en ik heb haar gevraagd haar verhalen op te schrijven. Want als zij er niet meer is, zijn haar verhalen ook weg. Ik heb nu besloten daar een kinderboek van te maken. Daar heb ik nu mooi de tijd voor!”
Zijn schrijversbloed kruipt waar het niet gaan kan. We verwelkomen Ron dan ook van harte als onze nieuwste columnist. We leren hem graag nog beter kennen en zien uit naar zijn maandelijkse columns!
