Thécky Wortelboer (67) uit Zevenhoven werkte jarenlang als programmasecretaris bij de provincie Noord-Holland. Sinds juli vorig jaar is ze met pensioen. Ze keek er niet naar uit, want ze vond haar baan geweldig. Inmiddels geniet ze volop van haar vrije tijd. Natuurlijk zijn er uitdagingen, maar die bespreekt ze met haar partner. Genieten zit hem voor haar vooral in de kleine dingen.
De voorbereiding op pensioen
Eigenlijk wilde Thécky helemaal niet met pensioen. “Ik was programmasecretaris voor dertien projectleiders en ik vond het echt een superleuke baan. Ik stond er altijd graag om zes uur ’s morgens voor op. Er was een deelproject waar ik ook inhoudelijk bij betrokken was, en dat zou deze periode afronden. Dat wilde ik dus eigenlijk graag afmaken.”
Maar de overheid is rigide, vertelt Thécky. “Ik moest echt een brief schrijven waarin je aantoont dat je onmisbaar bent. Onze directeur was net vervangen, en als iemand op dat niveau vervangbaar is, dan ben je op mijn niveau zeker vervangbaar.”
In eerste instantie was ze boos omdat er niet met haar werd meegedacht. “Maar het programmateam waar ik voor werkte was een superfijn team. Door er veel met hen over te praten en al bepaalde taken niet meer te accepteren met het oog op mijn vertrek, ging op een gegeven moment de knop om. Het besef dat ik straks niet meer op kantoor zou zijn, werd een realiteit.”
Ik ben mijn collega’s dankbaar voor hun steun
Thécky is haar collega’s dankbaar voor hun steun. “Ze hebben echt alles gedaan zodat ik goed weg kon gaan. Ik heb twee feestdagen gehad, we hebben allerlei leuke dingen gedaan. Het was echt een super goed afscheid.”
Het grappige was: “Mijn vacature is opengesteld, maar er heeft niemand op gesolliciteerd. Er is niet één sollicitatie binnengekomen. Toen had ik echt zoiets van: ha! Ze hebben de functie moeten opsplitsen.” Ze lacht: “Het is een beetje leedvermaak, maar het voelde toch goed.”
“In het begin miste ik de sociale contacten met collega’s”
“Ik dacht dat ik mijn werk heel erg zou gaan missen. Dat is dus niet waar. Wat ik in het begin wel miste, waren de sociale contacten met collega’s. Maar dat went wel. Ik ben ook reëel genoeg om te zeggen: als je geen persoonlijke relatie met een collega hebt opgebouwd waarbij je bij elkaar over de vloer komt, dan verwatert dat. Dat is het einde en klaar. Dat hoort ook bij het leven.”
Thécky is nooit iemand geweest die stil zit. “Ik was ook altijd bezig en ik heb heel veel hobby’s. Daar heb ik nu gewoon veel meer tijd voor. Ik ben aan het tekenen, aan het schilderen. Ik probeer dat heel realistisch te doen.”
Ze is ook meer gaan bewegen. “Nu loop ik vaak een ommetje in de polder, een stevige wandeling van vijf kilometer. Als je thuis komt, ben je al actief en is de dag gestart. Vroeger trok je daar natuurlijk geen tijd voor uit.”
Ook is ze met yoga begonnen. “Onze oude buurvrouw is 93 geworden en heeft altijd aan yoga gedaan. Als ik zie hoe flexibel zij was, dan dacht ik: als ik met pensioen ga, dan ga ik dat ook doen. Dat ben ik met twee vriendinnen gestart, op dinsdagochtend.”
Verder maakt ze digitale fotoboeken – “nu kan ik gewoon een hele middag alles zitten knippen, sorteren, foto’s bewerken” – en leest ze boeken. “In de zomer ben ik veel in de tuin bezig, dan kan ik echt helemaal mijn hoofd leegmaken. Ik heb niet het idee dat ik me verveel.”
De balans met je partner vinden
Een uitdaging waar Thécky tegenop zag: de balans vinden met haar partner. “Dat vond ik wel lastig, omdat we ook allebei best wel anders zijn. Ik ben een ochtendmens, hij een avondmens. Qua karakters zijn we verschillend. Mijn partner heeft niet of nauwelijks hobby’s, ik heb er teveel. Dat zijn gewoon twee uitersten.”
Het hoeft niet zo te zijn dat je elke dag met elkaar bewust iets gaat doen
Ze probeert te zoeken naar dingen die ze samen kunnen doen. “Samen naar de sauna gaan of samen naar de film. Het hoeft niet zo te zijn dat je elke dag met elkaar bewust iets gaat doen. Maar ik moet wel bewust werken aan: we moeten samen ook iets gaan doen.”
Wandelen samen bleek niet te werken. “Mijn tempo is duidelijk anders dan dat van hem. Ik krijg een moeë, stijve rug als ik in dat langzame tempo moet lopen.” Wat ze wel allebei leuk vinden: “Gewoon korte vakanties er tussenuit. Banjeren door een stad of even vier daagjes een stedentrip maken of zo. We hebben nu een weekend of midweek geboekt voor in mei.”
Dromen voor de toekomst
Grote dromen voor haar pensioen heeft Thécky niet echt. “Sommige mensen hebben zoiets van: ik moet die wereldreis maken, ik moet dat doen. Nee, dat heb ik niet. Ik mis dat ook niet.”
Wel heeft ze gedacht aan vrijwilligerswerk. “Het leek me leuk om buitenlandse kinderen die in Nederland zijn gekomen Nederlands te leren door kinderboeken voor te lezen. Maar nu denk ik: ik ga eerst even kijken hoe ik mijn tijd invul. Vrijwilligerswerk is natuurlijk heel leuk, maar het is niet vrijblijvend. Mensen rekenen op je.”
Thécky ging regelmatig bij haar 93-jarige buurvrouw langs. “Eerst was het gewoon even boodschapjes doen, maar op een gegeven moment zat ik er bijna drie keer in de week. Ze wist dat ik op dinsdag kwam en stond de voordeur al open. Het was altijd gezellig, ze was heel positief en stond heel relaxed in het leven. Ze probeerde zo zelfstandig mogelijk te blijven, maar je botten en je lijf zeggen op een gegeven moment toch dat je oud bent.”
Tips voor aankomende pensionado’s
Thécky heeft verschillende tips voor mensen die richting hun pensioen gaan:
- Praat erover – “Wat wel belangrijk is, is dat je er gewoon over kunt praten. Met je werk, met je collega’s. Ga je elkaar dan nog wel of niet zien, dat soort dingen.”
- Begin op tijd met voorbereiden – “Met pensioen gaan is een moment, daarna ga je een andere levensfase in die anders ingevuld moet worden. Eigenlijk moet je tijdens je werkperiode al veel langer onbewust daaraan werken. Want het is niet zo dat als je in juli met pensioen gaat, je eind juli vijf hobby’s hebt en ineens een sociaal netwerk. Als je tijdens je werkperiode geen sociaal netwerk buiten je werk hebt kunnen ontwikkelen, dan is dat niet een maand later ineens beschikbaar.”
- Denk als je jong bent al aan later – “Realiseer je als je jong bent en beslissingen neemt, wat die betekenen voor je oude dag. Niet dat je heel geldbewust moet zijn, maar later merk je dat keuzes consequenties kunnen hebben.”
Thécky’s werkgever had een ‘Pensioen in zicht’-cursus georganiseerd. “Eerst waren we een beetje sceptisch, maar na afloop zeiden we echt dat het een hele leuke, goede training was om je voor te bereiden. Maar niet elke werkgever biedt dat aan.”
Genieten van de kleine dingen
“Wat ik belangrijk vind – maar dat moet je eigenlijk je hele leven doen – is dat je gewoon dicht bij jezelf blijft. En dat je er ook voor durft uit te komen dat je gewoon tevreden bent met hele kleine dingen. Het hoeft niet allemaal heel groots te zijn.”
“Als het voorjaar er is en het eerste zonnetje verschijnt, dan trek ik mijn jas aan en neem een bakje koffie mee naar buiten. Dan kan ik echt oprecht gewoon heel blij en tevreden zijn. Terwijl je ook zou kunnen denken: ik zit gewoon een beetje op een bankje. Maar ik denk dan: dit is gewoon weer een geschenk. Dit neemt niemand me af.”
“Ik denk dat je een beetje positief in het leven moet staan, er het beste van proberen te maken. Of je nou 15 bent, of 25, of 35, of 65, of 95. Dat moet je eigenlijk je hele leven doen.”
