Betje (65) had een druk leven als café-eigenaar, maar kon door een onverwachte wending al vroeg stoppen met werken. Deze omslag ging niet zonder slag of stoot. Betje had moeite haar draai te vinden, maar heeft inmiddels weer zingeving gevonden. Mede door haar vrijwilligerswerk bij Buddyzorg in Nijmegen.
Betje kiest al jong voor een opleiding sociaal cultureel werk, maar zoveel betaald werk is er dan niet. Na verschillende baantjes begint ze samen met haar toenmalige partner een café. De ideale stap met haar achtergrond. “Je kunt echt sfeer scheppen, gastvrij zijn, want veel mensen aan de bar willen hun verhaal kwijt. Maar je moet soms ook hard optreden. En dat laatste gebeurde steeds vaker.
“Ik had er stik genoeg van”
Na 10 jaar vond ze het werken in het café steeds minder prettig en was op zoek naar iets nieuws; “Ik had er stik genoeg van”. De mogelijkheid deed zich sneller voor dan ze had verwacht. Haar vader overleed na een lang proces van dementie. Maar waar ze geen rekening mee had gehouden is dat haar een erfenis ten deel viel. Twee jaar na het overlijden van haar vader gaat ze met pensioen. “Ik was toen eind 50, heel jong dus.”
Zwart gat
Het vervroegd met pensioen gaan ging Betje niet meteen makkelijk af. Het rustige leven was een groot contrast met de horeca, waarin je wordt geleefd en enorm veel uren maakt. “Ik moest erg wennen aan hoe ik mezelf in de wereld zag en kwam al snel in een zwart gat terecht. Wat moest ik nu gaan doen?” Daarbij kwam haar relatie onder druk te staan en hield uiteindelijk geen stand.
10 jaar leven in de horeca heeft een grote invloed op je sociale leven
Een ommekeer
Het lukte Betje stap voor stap om uit haar situatie te komen. Dit door verwaarloosde hobby’s, zoals wandelen, zingen en yoga weer op te pakken. Maar vooral door te investeren in haar vrienden. “Tien jaar leven in de horeca heeft een grote invloed op je sociale leven. Dus ik ben mijn vrienden weer aandacht gaan geven. gelukkig was er een goede basis. Ze bedacht zelfs een maandelijkse ‘soep bijeenkomst’ na afloop van de markt. ‘Soep bij Betje’ werd een begrip voor al haar vrienden!”
‘Werken met mensen geeft zin aan mijn leven’
Maar zoals Betje is, wil ze zich ook blijven inzetten voor de medemens. “Werken met mensen geeft zin aan mijn leven. Het geeft me voldoening als ik merk dat mensen op prijs stellen dat ik er ben, dat ze blij zijn me te zien.” Via een vriend kwam ze in contact met Buddyzorg Nijmegen en was meteen enthousiast.
Als buddy bied je een luisterend oor en een praktische hand
Als buddy bied je een luisterend oor en zo nu en dan een praktische helpende hand. Betje begon met één cliënt; een vrouw die redelijk zelfstandig leeft, maar op sociaal vlak eigenlijk niemand heeft. Betje gaat één keer per week bij haar langs. Ze wandelen, drinken koffie en soms gaat Betje mee naar een ziekenhuis afspraak.
“Ik merkte dat het me goed afging en dat deze mevrouw enorm uitkeek naar onze momenten. Zelf zou ik niet weten hoe ik mijn leven moet leiden als ik echt helemaal alleen ben en geen sociale contacten zou hebben, dus ik vind het heel fijn om te doen.”
“Ik ben zo blij dat je er bent”
Inmiddels is Betje ook Buddy geworden van een tweede vrouw. “Deze vrouw heeft door haar ziekte minder sociale contacten gekregen. En ze wil ook niet alsmaar haar eigen gezin belasten met haar verhaal.
Samen wandelen we een stuk en ze kan bij mij haar verhaal kwijt over haar ziek zijn. Wat ze mij teruggeeft is dat ze oprecht zegt ‘Ik ben zo blij dat je er bent!’ Het is heerlijk als ik dat hoor. Het voegt waarde toe aan zowel haar leven als het mijne.” Betje overweegt nu ook om van een derde persoon buddy te worden. “Ik heb het gevoel dat ik nog wel wat meer te geven heb”.
Woon je in gemeente Nijmegen en is Buddy zijn misschien ook iets voor jou? Op de website van Buddyzorg Nijmegen lees je er alles over!
