Toen oud-predikant Pieter ter Veen en zijn vrouw Klazien naar Almere Poort verhuisden, was er nog geen kerk in de jonge stad. Dus stichtten zij hun eigen mini-gemeente in een omgebouwde SRV wagen.
Pieter stopte op zijn 63e met zijn werk als dominee van een protestantse gemeente in Etten-Leur. “Ik ging met pre-pensioen omdat ik niet uitgeput bij de finish aan wilde komen. Het predikantenberoep is zwaarder geworden. Steeds vaker zijn kerkgangers het niet eens met de dominee en ontstaan conflicten. Het is goed dat mensen meer zelf nadenken dan vroeger en niet altijd de dominee volgen, maar het maakte mijn werk wel ingewikkelder.”
Kerk oprichten
Na de start van zijn pensioen verhuisde Pieter met zijn vrouw naar hun zelf ontworpen droomhuis in Almere Poort. “We waren hier naartoe getrokken zonder ons af te vragen hoe de kerk geregeld was. Al gauw bleek dat er helemaal niets was. Dus ontstond het idee om een kerk op te richten. Een ruimte huren was te duur. Al fantaserend kwamen we op het idee om een oude SRV-bus op te kopen en om te bouwen tot kerk. Door financiële steun van de Protestantse Kerk in Nederland, konden we beginnen met het project.”
Hard werken
“Via het internet vonden we een SRV-wagen waar een biologische winkel in had gezeten. Met een groep vrijwilligers zijn we drie maanden bezig geweest om de bus tot kerk om te bouwen. Dat was hard werken, maar wel een leuke klus. We hebben alle winkelschappen gesloopt, de wanden opnieuw bekleed, een boekenstalletje gemaakt en de boel leuk aangekleed. De wagen moest vriendelijk en uitnodigend worden, zonder een te nadrukkelijke kerksfeer op te roepen.”
Nu houden Pieter en Klazien maandelijks een zondagse kerkbijeenkomst en organiseren ze allerlei andere activiteiten, zoals een bomenplantdag voor kinderen en een levende kerststal.
Luisterend oor
“De kerkbus roept ontzettend veel reacties op omdat we de kerk op een vernieuwende manier presenteren. Als mensen bij ons binnenkomen, gaat het vaak niet meteen over geloof. Dat lijkt mij voor de hand liggend. Tijdens gesprekken probeer ik een luisterend oor te zijn. Als naar mijn mening wordt gevraagd, kom je vaak wel bij mijn geloof uit. Ik wil mensen daartoe uitnodigen, maar wel in alle openheid en vrijheid.”
Inspirerend
“Bezig zijn met een project waarmee je wilt laten zien waarom het geloof vandaag nog relevant is, zet mij ook voor vragen. Wat betekent geloven voor mij? Dat vind ik heel inspirerend.”
“Ik voel me nu ook geen dominee, maar vrijwilliger. Dat is heel anders: ik hoef niet te voldoen aan de verwachtingen van een traditionele kerkelijke gemeente. Daardoor is er meer ruimte voor creativiteit. Het voelt minder als werken. We hebben het druk, maar er zit geen druk op.”
“We zijn niet alleen bezig met geloof, maar proberen daarnaast een gemeenschap op te bouwen. Daar hebben andere bewoners baat bij, maar wijzelf natuurlijk ook.”
Gezond oud worden
“Het zwarte gat waar je na je pensioen in zou vallen, heb ik geen enkele last van gehad. Ik doe wel vrijwilligerswerk, maar kan moeilijk ‘nee’ zeggen. Maar ach, men zegt dat je daar gezond oud van wordt. Omdat je het geluk hebt dat je gezond bent, kan je veel doen. Maar omdat je veel doet, blijf je denk ik ook gezonder.”
Tekst en foto’s: Gijsbert van Dalen