Dirk Oosdijk (69) is 46 jaar getrouwd met Arja. Hij was transport manager bij diverse bedrijven, waarvan de laatste 14 jaar bij Stork, en ging toen hij 61 was met prepensioen. Dirk organiseerde jarenlang collectes voor Simavi.
“Over wat ik na mijn pensioen ging doen, had ik nooit nagedacht. Ik had vijfenveertig jaar gewerkt en ik vond het mooi geweest. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, was mijn instelling. De eerste twee maanden van mijn prepensioen hebben mijn vrouw Arja en ik een caravan gekocht en zijn we door Europa gaan reizen. Ik kan iedereen aanraden om – als het kan – in het voorjaar met pensioen te gaan, want je hebt een heerlijk vakantiegevoel. In het begin stond ik ’s morgens nog wel eens naast mijn bed om naar het werk te gaan, tot ik besefte dat dat niet meer hoefde. In het najaar ben ik bewust naar de sportschool gegaan voor de sociale contacten. Ik sport drie keer per week en heb er een hoop kennissen bij gekregen.”
Collecte opzetten
”Een jaar na mijn pensionering werd ik telefonisch benaderd door ontwikkelingsorganisatie Simavi of ik een collecte wilde opzetten in Lisse. Ik kende Simavi en hun directe benadering beviel me wel. Het geld komt zonder tussenpersoon bij het doel, in dit geval moeders in ontwikkelingslanden. Zij zijn de spil van de gemeenschap: voeden de kinderen op, zorgen voor de inkomsten, ondersteunen hun gezin en buurtgenoten. Voor mijn werk ben ik in landen als India en Indonesië geweest en heb ik veel armoede gezien, dus toen Simavi belde hoefde ik niet na te denken. Ik vond het een goed doel, had de tijd en pakte de uitdaging aan.”
Verdubbeling opbrengst
”Er kwam iemand van Simavi langs om alles uit te leggen en daarna ging ik zelf aan de slag. Ik deelde wijken in, stelde wijkhoofden aan en samen zochten we naar collectanten. Dat laatste is het moeilijkste, omdat mensen vaak op het laatste moment afzeggen. In een paar jaar tijd is de omzet verdubbeld, en steeg het aantal collectanten. Tuurlijk was ik daar trots op en Simavi was ook heel dankbaar. Toch ben ik er dit jaar mee gestopt. Ik heb het een aantal jaar gedaan en het nam best veel tijd in beslag. Bovendien ben ik in mijn werkende leven lang genoeg gebonden geweest.”
Marine maten
”Het pensioen is voor mij tot nu toe alleen maar positief gebleken. Ik had een redelijk pensioen opgebouwd waardoor ik alles kon blijven doen, dat scheelt natuurlijk wel. Mijn werk heb ik nooit gemist en ik heb me dan ook nog geen moment hoeven vervelen. Wel miste ik de contacten met collega’s: gek hoe snel zoiets verwaterd. Ik spreek nu af en toe af met vier ex-collega’s die ook met pensioen zijn. Dan houden we een fietsdag, eten we een hapje en praten we bij. Ook ben ik marine veteraan en heb ik mijn lidmaatschap opgevraagd. Sindsdien heb ik weer contact met maten van vijftig jaar geleden, heel bijzonder. Mijn volgende project? Geen idee! Ik kijk wel wat er op mijn pad komt.”
TEKST Jessica van Zanten
