Boudewijn Ross (69) ging na zijn pensioen via een uitzendbureau aan de slag als docent. Hij geniet van de leerlingen en jonge collega docenten om hem heen en helpt hun graag verder.
“Via uitzendbureau GoudGrijs ben ik na mijn pensioen blijven doorwerken als invaldocent. Het is heerlijk, want ik ben zo vrij als wat. Samen met GoudGrijs bepaal ik hoeveel uur ik wil werken en welke vakken ik wil geven.
Soms val ik voor een korte periode in en soms blijf ik een half jaar als de middelbare school een vacature niet gevuld krijgt. Maar uiteindelijk gaat het altijd om tijdelijke vervanging, want een oudere docent is geen structurele lange termijn oplossing voor een school. Bovendien zijn jonge docenten een stuk goedkoper.
Het werken als docent doe ik omdat ik het leuk vind, niet voor het geld
Het werken via een uitzendbureau heeft zo zijn voordelen. In mei ga ik op vakantie naar Valencia. Dat boek ik gewoon en dan geef ik aan dat ik die periode niet beschikbaar ben. Omdat ik al met pensioen ben, bouw ik met doorwerken niet verder aan mijn pensioen. Maar dat hoeft ook niet, als ambtenaar heb ik een goed pensioen en niks te klagen. Het werken als docent doe ik omdat ik het leuk vind, niet voor het geld.”
Geen mobieltje in de les
“Ik ben niet mijn hele werkzame leven docent geweest. Na mijn studie economie heb ik eerst gewerkt in de accountantswereld en bij een stedenbouwkundigbureau. Toen ben ik het onderwijs ingestapt. Ik heb als docent gewerkt en later ook verschillende functies in het management gehad. Die veranderingen vind ik heel belangrijk en zijn een zegen geweest. Zo heb ik me kunnen ontwikkelen.
Als docent via GoudGrijs kun je op verschillende scholen werken, maar ik werk het liefst op een middelbare school. Daar is nog structuur en zijn duidelijke regels waar de leerlingen zich aan moeten houden. Dat is voor mij als docent helder en zo weet ik wat ik wil overbrengen in de les.
Op een ROC is dat bijvoorbeeld anders, er is minder structuur, dat vind ik problematisch. Scholen worden erg vrij gelaten en hebben daarom allemaal andere huisregels. Zo respecteer ik bijvoorbeeld de komst van de laptop en de mobiele telefoon, maar waarom die apparaten beiden gebruikt moeten worden tijdens de les, is mij een raadsel.
Volgens mij is het onmogelijk om je Facebook bij te houden en tegelijkertijd de les goed te volgen. Daarom neem ik als goed voorbeeld zelf nooit mijn mobiele telefoon mee naar school.”
Samen bereik je meer
“Het contact met jonge mensen vind ik ontzettend leuk. Zowel de leerlingen als de jongere collega’s. Daarom ben ik ook jarenlang voetbaltrainer geweest. Mensen die vooruit willen, mogen altijd een beroep op me doen.
Ik vind het leuk om jongeren te helpen, want we moeten het samen doen in deze wereld. Laatst was ik op een middelbare school en heb ik een jonge docent gevraagd of hij me wilde bijpraten over de methodes die ze gebruikten met rekenen. Hij heeft me goed geholpen en ik heb hem bedankt.
Later heeft die jongen mij gevraagd of ik een referentie voor hem wilde schrijven omdat hij nog een opleiding wilde gaan volgen. Dat vind ik mooi, zo kun je elkaar helpen.
Je kunt niet de hele dag voor het raam zitten en naar buiten kijken
Ik heb me niet voorbereid op mijn pensioen want het leek me heerlijk om lekker te doen wat ik zelf wilde. Maar dat viel tegen, want het is hartstikke saai! Je kunt niet de hele dag voor het raam zitten en naar buiten kijken. Daarom doe ik naast mijn werk als docent ook verschillende vrijwillige dingen. Toen ik opzoek ging naar vrijwilligerswerk heb ik wel gekeken naar of het in mijn ogen zinvol is. Ik wil graag wat bijdragen aan de samenleving en net als in het onderwijs heb ik er het meeste plezier in als je samen wat bereikt.”
Inspirerende leeromgeving
“Docent zijn is eigenlijk een roeping, als je het niet leuk vindt, dan hou je het niet lang vol. Voordat iemand besluit om door te werken, zou ik daarom ook aanraden om te reflecteren en je af te vragen of je het echt wilt. De veranderingen in het onderwijs waren voor mij een valkuil toen ik begon bij GoudGrijs.
Omdat ik daarvoor een aantal jaren in het management van een school had gezeten, had ik niet meer voor de klas gestaan. Alles is gedigitaliseerd en heb het idee dat leerlingen soms minder prioriteit aan school geven omdat ze bijvoorbeeld geld willen verdienen met een bijbaantje. Het was dus even wennen, maar het maakt me erg gelukkig.
Wanneer ik zie dat een leerling plezier heeft en zijn best doet, loop ik graag nog een paar passen harder. Als ik straks naar Valencia op vakantie ga, bezoek ik daar een universiteit. Zo’n mooie leeromgeving bekijken, werkt ontzettend inspirerend.”
Tekst en foto’s: Sophie Louise de Groot
