Waar we vorig jaar maart nog verwachtten dat alles na de zomer wel weer ‘normaal’ zou zijn, zit een traditioneel afscheid van werk er nog steeds niet in. Wat betekent het om in tijden van corona met pensioen te gaan? Wij vroegen het (kersverse) pensionado’s Aad en Margriet en psycholoog Titia Roovers.
Aad: “Mijn vakantie werd achteraf meteen mijn afscheid”
Aad Schoenmakers (62) uit Waalre zou donderdag 26 maart afscheid nemen bij zijn werkgever Philips. Na 34 jaar trouwe dienst was er een feestelijke middag gepland voor Aad en zijn gezin. Het liep anders. Aad: “De tweede week van maart ging ik met wintersport en ben daarna niet meer terug geweest op kantoor. Mijn vakantie werd meteen mijn afscheid”. Hoewel er elke ochtend een inbelmoment was met de collega’s, heeft Aad zijn collega’s niet meer ‘live’ gezien.
‘Virtual celebration’
Toch werd er op de dag van zijn afscheid daadwerkelijk iets georganiseerd. Aad kreeg van zijn leidinggevende een uitnodiging voor een ‘virtual celebration’. Al zijn collega’s in Nederland en India belden in met hoedjes en slingers. Eén voor één kwamen ze in beeld met een kort persoonlijk woordje dat goed was voorbereid. Aad: “Ik had het me voorgesteld als een beetje slap ouwehoeren bij de koffie-automaat, maar het bleek echt geweldig leuk geregeld te zijn.”
“Ik beschouw dit als het 1e deel van mijn afscheid”
Aad kijkt nog steeds met een heel goed gevoel terug op zijn afscheid. “Juist doordat mijn collega’s er zoveel aandacht en moeite in hebben gestoken voelt dat voor mij heel bijzonder.” Hij beschouwt dit moment dan ook als het eerste deel van zijn afscheid en hoopt dat het tweede deel in het najaar nog mag volgen. “Ik hoop mijn receptie dan alsnog te kunnen houden om echt afscheid te nemen van mijn collega’s en genodigden.”
Margriet: “Iedereen doet net wat meer moeite”
Ook Margriet Dekkers (65) heeft ondanks de omstandigheden een positieve ervaring gehad met haar afscheid bij werkgever Merem. Margriet: “Het plan was dat iedereen ’s ochtends gedag kon komen zeggen onder het genot van een kop koffie. Na mijn persoonlijk woordje zou ik mijn laptop, sleutels en parkeerpas inleveren.” Door de huidige situatie zijn de plannen op het laatste moment omgegooid.
In plaats van afscheid te nemen van al haar collega’s, is ze toegesproken door haar collega. De secretaresse bracht een bos bloemen en het complete corona crisisteam belde in met allen een afscheidswoordje. Margriet: “Het was leuk dat ze daar de tijd voor namen. Ook kwamen er de hele dag nog mensen langs op kantoor om afscheid van me te nemen.”
Afscheidsspeech
Voor Margriet was haar afscheidsspeech een belangrijk onderdeel van haar afscheid. Het schrijven ervan vormde een belangrijk proces om terug te blikken op haar werkzame leven. Al deze ervaringen, inzichten en kennis wilde ze graag delen met haar collega’s. “Mijn afscheidsspeech is een reflectie van wat al mijn functies en werkgevers mij in 43 jaar werken gebracht hebben.” De mogelijkheid om de afscheiddspeech op het intranet te zetten was voor Margriet een goede oplossing om hier toch aan te kunnen voldoen.
“Ik wilde het nu goed doen”
Op de vraag of ze haar feest liever op een later moment had gehad is ze resoluut: “Ik wilde het nu goed doen.” Ze heeft juist de voordelen van de huidige situatie ervaren: “Ik vond de persoonlijke aandacht die over 1,5 week is uitgesmeerd stiekem leuker dan wanneer je alles perst in half uur, dan ben je alles zo vergeten. Eigenlijk heb ik nu een veel leuker afscheid gehad. Iedereen doet net wat meer moeite.”
Titia Roovers: “Juist de menselijke factor krijgt nu meer aandacht”
Psycholoog Titia Roovers van Sterk! psychologen uit Amsterdam kan zich goed verplaatsen in de ervaringen van Aad en Margriet. Titia: “Wat je leest uit de verhalen van Aad en Margriet is dat deze uitzonderlijke ‘coronatijd’ juist kan zorgen voor een met veel aandacht verzorgd afscheid. Wellicht dat het in deze tijd niet zozeer om cadeaus draait, maar dat de menselijke factor voorrang krijgt. Juist nu we verstoken zijn van contact lijkt het erop dat we op allerlei creatieve manieren aandacht geven aan mensen die het verdienen.”
Werknemers hebben jarenlang geïnvesteerd
Titia vervolgt: “Iemand die met pensioen gaat heeft jarenlang geïnvesteerd. Niet alleen in het werk, maar ook in de collega’s om zich heen. Bij afscheid nemen is het dan ook belangrijk dat de rol en investering van de werknemer geëerd wordt. Dit zie je ook duidelijk in het voorbeeld van Margriet. In haar goed voorbereidde afscheidsspeech kon ze nog zeggen wat haar van het hart moest.”
De ervaringen van Aad en Margriet bewijzen maar weer eens dat het niet om sjieke cadeaus gaat, maar om persoonlijke aandacht van de mensen om hen heen. Ongeacht de vorm.
