Column: Sherlock Holmes

Column: Sherlock Holmes

Het valt Alleke op dat er tijdens de feestdagen altijd iets vaker 'bijzondere' types in haar B&B langskomen. Een onrustig gevoel blijkt bijna altijd gegrond.

Column: Sherlock Holmes

Het nieuwe jaar is weer van start gegaan en ook in de B&B komt langzaam leven in de brouwerij alleen….ons valt op dat, als we een blik over onze schouder werpen de donkere dagen voor en na kerst voor vele mensen extra zwaar zijn. De gasten die ik in die tijd ontvang hebben vaak een extra grote rugzak mee te sjouwen, dat is in het verleden gebleken en ook nu weer overkomt het ons dat we geconfronteerd worden met hoe het een mens kan vergaan..

“Het voelt niet goed”
Een collega belt me op met de vraag of ik een kamer heb voor een persoon en ik antwoord dat er kamers vrij zijn. Even later staat er een wat verwaarloosd figuur voor mijn deur maar ik heb geleerd niet op uiterlijk af te gaan want je kunt je erg vergissen. Hij is erg vriendelijk dus ik leg hem uit hoe alles werkt, hij rijdt zijn auto het terrein op en ik sluit de poort. Ik vertel hem waar zijn kamer is en hij vertelt me dat hij zo weg is en voor donker weer terug. Dat is goed maar wij hebben wel als regel dat er vooruitbetaald wordt zeg ik. Hij trekt meteen zijn portemonnee maar helaas, het is niet genoeg, ik ga wel even pinnen maar mag ik wel alvast de sleutel? Dat kan maar ik wil wel graag een borg. Zo gezegd en gedaan maar hij blijft toch wat langer hangen en zet een kopje thee voor zichzelf, belt op mijn privé deur maar omdat ik er even niet ben loopt mijn maatje naar binnen. De man vraagt of hij even mag bellen want hij heeft geen telefoon en dat is ons geluk. Als ik weer terug ben zegt mijn maatje tegen me dat het niet goed voelt, wat een vreemd persoon.

De vogel is gevlogen

Hij zorgt er voor dat ik erg onrustig word en ga kijken en ja hoor, de vogel is gevlogen met de sleutel. Vele discussies en ook wat heftige woorden verder besluit ik in overleg met mijn maatje om het nummer dat op de telefoon vermeld staat te bellen, Adje neemt op. Ja, hij weet over wie ik het heb en ja hij weet waar hij woont, en ja, de man heeft problemen. Ik denk dat je er slim aan doet om de instantie te bellen waar hij onder behandeling is, houd je me op de hoogte? Doe ik, het enige wat ik wil is mijn sleutel terug. Dat begrijp ik antwoordt Adje. Ik zet maar weer mijn Holmes hoedje op en speur via die weg op waar ik mijn sleutel kan vinden. En de man, die zit veilig warm en droog op een kamer, want hij is opgenomen.

Weet je wat, ik houd me maar bij detectives op t.v. zoals momenteel de spannende serie ,, De bridge” Ik laat het aan anderen over. Dat is beter

Over Alleke

Ik ben Marian, 61 jaar en woonachtig in een klein dorpje in Brabant nabij Den Bosch. Al ruim 8 jaar run ik met veel plezier mijn Bed&Breakfast genaamd Allekes-Inn en nare ervaringen komen maar zelden voor. Inmiddels heb ik mijn eerste boekje met 24 columns over mijn positieve en leuke belevenissen gemaakt, want met een B&B haal je de wereld in je huis. Mijn gasten zorgen voor veel inspiratie dus stof tot schrijven blijft er genoeg. Ik eindig mijn columns met Alleke, de reden is omdat het een koosnaampje is van een persoon waar ik veel van hield. Die naam koester ik en het geeft me een warm gevoel, dat is altijd positief. Ik hoop dat jullie plezier beleven aan mijn ervaringen die ik graag met jullie deel.