Column: op de camping

Column: op de camping

Als je het woordje camping hoort denk je al snel aan een hoop gedoe met tent caravan of camper. Maar nee hoor, wij wonen zeker 6 maanden per jaar op de camping in een stacaravan. 24 juni 2018 was de dag dat ik voor het eerst kennis maakte met de vereniging, maar ook met de gastvrijheid, gemoedelijkheid en hulpvaardigheid, het heeft mijn hart gestolen.

Natuurlijk zijn er ook minder leuke kanten want iedereen kent elkaar. Het is een dorp op zich maar dan anders. Gelukkig is het goed mogelijk om je terug te trekken indien nodig.

Als je de poort uit stapt sta je midden in de natuur met al zijn schoonheid. Tijdens mijn dagelijkse wandelingen word ik steeds opnieuw blij en dankbaar dat ik hier mag wonen. Omdat de camping een vereniging is heeft iedereen een werkplicht van 16 uur die je naar eigen kunne in kunt vullen. De gemeenschap bestaat volledig uit vrijwilligers dus het werk dat je bijdraagt is altijd net zo belangrijk. Dit systeem werkt prima.

We hebben ook wat gastenplekken en de meeste mensen die komen zijn blij verrast door hoe het er hier aan toe gaat. Menigeen besluit zich aan te sluiten. Tenminste, als er een plekje is. 

Toen ik hier kwam werd ik uitgenodigd bij de aannamecommissie. Een van de vragen was welke bijdrage ik zou willen leveren. “Schrijven” Mooi, we zoeken mensen voor in de redactie was het antwoord. Dat is nu mijn bijdrage in de club.

Ik schrijf maandelijks de krant vol en daarbij kunnen mensen zich op zaterdag aan sluiten bij de wandeling met Marian door de prachtige natuur. Elke dag ben ik op zoek naar leuke routes voor deze wandeling.

Ook hebben mensen ontdekt dat ik leuk kan schilderen, hierdoor word ik gevraagd voor het een of ander. Enkele hebben inmiddels zelfs een schilderij binnen hangen. Ik heb enkele jaren geen kwast aangeraakt maar ook dat komt op gang.  Die 16 uren overschrijd ik ruimschoots maar mijn inspiratie wordt geprikkeld en dat is me veel waard. 

Eigenlijk ben ik met pensioen maar dat komt er niet van. Nog niet. Niet erg hoor want je voelt je er jong bij. Gelukkig is er ook voldoende tijd voor de broodnodige rust in een omgeving die rust uitstraalt.

Marian