Struinend door bos en hei. Het allerliefst op paden die verscholen zijn baan ik mij een weg in stilte. En geniet van flora en fauna en van bijna alle weersomstandigheden. Het valt op dat het zo stil is. Waarschijnlijk vlucht alles wat leeft weg, want daar loopt een mens.
Alleen de vogels zingen. En heel soms, als ik vroeg ben zie ik zo nu en dan eens een hertje. Bijna elke dag ga ik op pad en vind steeds wel weer een andere route, al is het maar een klein stukje van de wandeling.
De ervaring leert me dat je, als je in het bos loopt beschermd wordt door de bomen tegen wind regen en te felle zon. Dus een ideale veilige plek om te zijn. Uitzicht over heidevelden is ook niet te versmaden en ach, zo nu en dan een druppeltje op je hoofd of een windvlaag in je gezicht laat je voelen dat je leeft.
Ook de wolf heeft recht op een plekje in de natuur
Feit is dat ik een natuurmens ben en respect heb voor alles wat leeft. De momentele discussie over de wolf – die ook in de natuur thuis hoort – laait hevig op en mijn eerste gedachte was, nou zeg, ook dat dier heeft recht op een plekje op de aardbol.
Toch bekruipt me steeds meer een gevoel van, ja maar als ik zo door het bos struin en ik sta oog in oog met een wolf…….wat dan? Waarom bijt een wolf hele kuddes schapen dood? Het is niet om zijn honger te stillen, want dan heeft hij aan één genoeg.
Een wolf is dus een killer maar waarom? Blijkbaar om het evenwicht in de natuur te handhaven wordt er gezegd. Oh, maar wij zijn toch ook met veel te veel?
Ik denk steeds vaker aan de boze wolf en de 7 geitjes of aan roodkapje en de boze wolf
Kortom: Ik maak me zorgen en denk steeds vaker aan roodkapje en de boze wolf of aan de wolf en de en de 7 geitjes. De meeste sprookjes hebben een kern van waarheid in zich. We moeten er toch niet aan denken dat straks kinderen aangevallen worden.
Trouwens, ik ben ook maar klein. Alleen niet meer zo vers, dat scheelt. Ik heb al eens oog in oog gestaan met een Tauros die plotseling vanuit de bosjes voor me stond, dat vond ik al erg spannend. We keken elkaar doordringend aan en ik besloot om een bochtje om te gaan.
Werkt het ook zo bij een wolf? Hij blijkt namelijk steeds minder bang te worden voor ons. Is ons landje niet te klein voor dit wilde dier tussen al die mensen?
