Susanne (66) werkte haar hele leven in de verpleegzorg en thuiszorg. Twee jaar geleden ging ze met pensioen. Hoewel ze er naar uit keek om te stoppen met werken, was ze ook bang voor ‘het zwarte gat’. Haar onregelmatige diensten hadden een zware wissel gelegd op haar sociale leven en gezondheid.
‘Bang voor het zwarte gat’
Tijdens een van haar nachtdiensten in het verpleegtehuis stuitte ze al ‘surfend’ op de website van Leef Je Pensioen. Susanne: “Ik ben al vroeg begonnen om me voor te bereiden op mijn pensioen, want ik was best bang voor het zwarte gat. Ik ben alleenstaand en heb in de zorg altijd veel avond- en nachtdiensten gedraaid. Dat vond ik de fijnste werktijden, maar mijn sociale leven heb ik daardoor nooit goed kunnen onderhouden.”
Mentorschap
“In mijn werk kwam ik veel mensen tegen zonder familie of netwerk. Bij praktische zaken of problemen hadden zij niemand om op terug te vallen. Ik heb me toen voorgenomen om na mijn pensioen mentor te worden van deze groep mensen.” Maar in plaats van te wachten tot haar pensioen is Susanne meteen in actie gekomen.
“Ik begon meteen met de basiscursus voor het mentorschap bij Stichting Mentorschap Nederland. Al snel kreeg ik mijn eerste cliënt, de tweede, derde enz. Inmiddels ben ik al meer dan 3 jaar mentor, dat deed ik naast mijn contract van 34 uur per week. Pittig, maar doordat ik dit vrijwilligerswerk al deed voordat ik met pensioen ging heb ik ‘het zwarte gat’ vermeden.”
Geen leuke tijd
Covid-19 en een interne reorganisatie maakten haar werkzaamheden minder voorspelbaar en daardoor onzeker. Met de invoering van het 1-kamer beleid waren er minder uren te verdelen. En Susanne kwam in een flexpool terecht om aan haar uren te komen. “Door mijn grote uren-contract moest ik erg mijn best doen om mijn min-uren in te vullen. Iets teveel moeite naar mijn idee. Het was geen leuke tijd. Daarom keek ik des te meer uit naar mijn pensioen.”
Passie voor de natuur én zorg
Maar Susanne hield niet alleen van werken, ze trekt er ook graag op uit in de natuur. Met haar rugzakje op en wandelschoenen aan ontdekt ze de mooiste plekken in Nederland. Een tijdje geleden kwam ze terecht op de website van IVN Nederland, een stichting die zich inzet voor natuureducatie. Zij zochten in haar woonplaats Apeldoorn een coördinator voor het project Natuur in de Zorg.
In deze functie kan ze haar liefde voor de natuur én de zorg combineren. Natuur in de Zorg laat ouderen de positieve effecten van de natuur ervaren. Susanne begeleidt onder andere deze natuur-activiteiten met groepen dementerenden. Ze geeft presentaties en maakt deze ook zelf. Het is de perfecte functie voor deze spin in het web.
‘’Soms schrik ik even op”
Susanne heeft haar draai als pensionado inmiddels helemaal gevonden. Ze plant haar dagen goed. De ochtenden zijn voor haarzelf en de middagen voor haar vrijwilligerswerk. “Mijn angst voor het zwarte gat bleek niet nodig, maar daar heb ik zelf wel actief voor gezorgd.” Haar behoefte om te blijven zorgen kan ze door haar vrijwilligerswerk blijven vervullen, maar niet meer ‘zelf aan het bed’ zoals ze het omschrijft.
Nu geniet Susanne vooral van de vrijheid die met pensioen zijn haar geeft. “Soms schrik ik op en denk ik ‘wat voor dienst heb ik’ oh nee ik ben met pensioen!’. Heerlijk!
