Sinds anderhalf jaar woon ik in een dorp, een klein dorp. Het ligt niet ver van een grote stad vandaan, maar dat voelt niet zo, de stad voelt veel verder weg. Het is een dorp met veel agrarische activiteit, mensen noemen het om die reden ook wel een boerendorp.
Ik woon midden tussen weilanden met koeien, schapen, mais, paarden en gras, veel gras. Zo ver het oog reikt zie je weilanden, bloemen, bomen en dieren. Toen ik nog in de stad woonde ging ik hier heen om te wandelen en te fietsen, om te genieten van de prachtige natuur.
Nu woon ik er en kan ik er iedere dag van genieten. Ik loop met Lola over graspaadjes tussen de weilanden zonder iemand tegen te komen. Soms neemt Lola opeens de benen om achter hazen en fazanten aan te gaan. Die zijn (gelukkig) altijd sneller dan zij, en dan keert ze met haar tong bijna op de grond weer bij me terug.
Soms hoor ik op mijn wandelingen alleen het gezang van de vogels, en verder helemaal niets. In het voorjaar en de vroege zomer word ik al vroeg wakker van de tractoren en trekkers die naar het land gaan om te maaien, te bemesten en te hooien. Vooral dat mesten geeft wel wat overlast: het ruikt niet lekker en er valt altijd het een en ander op straat, waardoor er overal mest ligt.
Ook beginnen de lammetjes die in het weiland tegenover mijn huis staan al vroeg jammerend te mekkeren. Dat produceert ook best de nodige herrie. De jonge eendjes en kikkertjes zijn geen lang leven beschoren want de ooievaars hebben ook jongen voortgebracht die gevoederd moeten worden, en blijkbaar zijn kleine eendjes en kikkers favoriet. En er zitten hier heel veel ooievaars!
In mijn tuintje zitten veel vlinders, bijen en allerlei andere insecten. Ze genieten van mijn bloemen. Ik heb nooit gedacht dat ik een tuin zo fijn en mooi zou vinden. Ik vind het heerlijk om in de tuin te werken, er is altijd wel iets te doen want alles groeit en bloeit alsof het niets is, ook de plantjes (sommige mensen noemen het onkruid, maar het is eigenlijk heel mooi) tussen mijn tuinpad. Daar moet toch het een en ander verwijderd worden, kan niet anders. En de klimop groeit ook tegen de klippen op.
Naast de tractoren en trekkers rijden ook de tankwagens met melk af en aan. Best veel zwaar verkeer dus. Er leiden drie smalle wegen naar- en van mijn dorp, dus er hoeft maar iets te gebeuren of de boel stagneert. Soms kunnen twee vrachtwagens en/of tractoren elkaar niet of nauwelijks passeren en dat is dan een heel gedoe.
Er ontstaat als snel een file als een vrachtwagen moet stoppen om iets uit te laden, bijvoorbeeld, dan kan er niets meer langs op een normale manier. De smalle weggetjes zijn ooit aangelegd voor paard-en-wagens, en niet voor het huidige verkeer met enorme vrachtwagens. En ja, agrarische werkzaamheden hebben ook zwaar verkeer nodig.
Ik weet niet of de boeren in mijn dorp veel te maken hebben met de hele stikstof-discussie. Er zijn hier geen mega-stallen met duizend of meer dieren. De koeien lopen hier, zodra het kan, lekker buiten.
Natuurlijk is er sprake van stikstof uitstoot, maar of dat schadelijk is voor het natuurgebied in de buurt weet ik niet. Ook weet ik niet of er veel kunstmest gebruikt wordt. Volgens mij vooral “natuurlijke” mest, maar dan ga ik vooral af op de geur. Dat heeft ook zo zijn schadelijke uitstoot, maar minder erg dan kunstmest. Tenminste, dat denk ik, afgaande op wat ik er zoal over gelezen heb. Maar ik heb er geen verstand van. Misschien moet ik eens navraag doen bij een van de boeren.
Het is ook hier niet allemaal alleen maar geweldig, maar dat had ik natuurlijk ook niet verwacht. Maar alles bij elkaar opgeteld en afgetrokken is het een fantastisch dorp om te wonen. Ik hou van de rust, de weilanden met de dieren, de prachtige vergezichten.
En van de mensen, er is meer tijd voor praatjes met elkaar (maar misschien heb ik ook gewoon meer tijd sinds ik niet meer werk) en niemand passeert elkaar zonder te groeten. De natuur is altijd dichtbij. Als het hard waait stormt het hier, als het koud is, is het hier nog veel kouder.
De sterren zijn helder, de maan schijnt mooier, de nacht is zwarter dan in de stad. Ik ga hier niet snel meer weg.